ปัญหาการทอดทิ้งสัตว์ในสังคมไทยกับแนวคิดประโยชน์นิยม

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ปัญหาการทอดทิ้งสัตว์ในสังคมไทยผ่านแนวคิดประโยชน์นิยมของจอห์น สจ็วต มิลล์ พบว่า ชนิดของสัตว์ที่ถูกทอดทิ้งมากที่สุด คือ สุนัข และแมว สาเหตุที่มาเจ้าขาดจิตสำนึกรับผิดชอบ ไม่มีความรู้เกี่ยวกับการเลี้ยงที่ถูกต้อง ไม่มีการควบคุมการขยายพันธุ์ ไม่มีการหาขนาดพื้นที่ที่เหมาะสม สัตว์เจ็บป่วยจนเกิดเป็นภาระค่าใช้จ่ายในการดูแลและรักษาหรือสุนัขมีนิสัยดุร้ายขึ้น จึงนำสุนัขไปปล่อย และจำนวนข้อมูลสุนัขไม่มีเจ้าของทั่วประเทศเพียง 73,136 ตัว แมวไม่มีเจ้าของ 37,849 ตัว รวมทั้งสุนัขและแมวไม่มีเจ้าของเพียง 110,985 ตัว การแก้ไขปัญหาในปัจจุบันคือการสร้างศูนย์พักพิงสัตว์
การวิเคราะห์ปัญหาการทอดทิ้งสัตว์ในสังคมไทยผ่านแนวคิดประโยชน์นิยมของจอห์น สจ็วตมิลล์ พบว่า กรณีที่เจ้าของละเลยต่อสัตว์เลี้ยงหรือทอดทิ้งสัตว์เลี้ยงจนก่อให้เกิดปัญหาสังคม เป็นสิ่งที่ผิดศีลธรรมซึ่งสร้างความทุกข์ ความลำบากในการดำเนินชีวิตให้กับคนส่วนใหญ่ในสังคม การฆ่าสัตว์ที่ถูกทอดทิ้งในฐานะที่สัตว์เป็นภาระสังคม และสัตว์นั้นทำร้ายคนในสังคม ถือว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้องดีงาม เป็นการฆ่าสัตว์หนึ่งชีวิตเพื่อความปลอดภัยของคนในชุมชนหรือแม้สัตว์จะมีมากกว่าหนึ่งชีวิตก็ตามการฆ่านั้นก็ยังเป็นสิ่งที่ถูกต้องเพราะทำให้คนส่วนมากรู้สึกว่ามีความปลอดภัยในชีวิต เนื่องจากทฤษฎีประโยชน์นิยมของ จอห์น สจ็วต มิลล์ให้ความสำคัญกับมนุษย์มากกว่าสัตว์นั้นเอง