การพัฒนาความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษโดยใช้การเรียนรู้แบบเน้นงานปฏิบัติของนักศึกษาระดับปริญญาตรี
คำสำคัญ:
ความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษ, การเรียนรู้แบบเน้นงานปฏิบัติบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาและเปรียบเทียบความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษโดยใช้การเรียนรู้แบบเน้นงานปฏิบัติก่อนเรียนและหลังเรียนโดยใช้การเรียนรู้ แบบเน้นงานปฏิบัติของนักเรียนระดับปริญญาตรี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ นักศึกษาระดับปริญญาตรีปีที่ 1 มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2562 จำนวน 30 คน ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบกลุ่มแบบแผนการวิจัย เป็นการวิจัยเชิงทดลองแบบกลุ่มเดียว ทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้ จำนวน 10 แผน และแบบทดสอบวัดความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษโดยใช้การเรียนรู้แบบเน้นงานปฏิบัติ และมีค่าความเชื่อมั่นของแบบทดสอบอยู่ที่ 0.96 การดำเนินการทดลองใช้ระยะเวลา 10 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 2 ชั่วโมง รวมทั้งหมดจำนวน 20 ชั่วโมง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบทีแบบกลุ่มเดียวและการทดสอบทีแบบไม่อิสสระ
ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษามีคะแนนความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษ ก่อนเรียนเฉลี่ย 135.66 คะแนน คิดเป็นร้อยละ 45.22 และหลังเรียนเฉลี่ย 212.24 คะแนน คิดเป็นร้อยละ 70.75 เมื่อทดสอบความแตกต่างของค่าเฉลี่ย พบว่า ความสามารถด้านการพูด ภาษาอังกฤษของนักศึกษาที่ได้รับการสอนโดยใช้การเรียนรู้แบบเน้นงานปฏิบัติหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนและนักศึกษาได้คะแนนการพูดภาษาอังกฤษหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน
References
ASEAN. (2008). The ASEAN charter. Jakarta: ASEAN Secretariat.
Bailey, M. K., & Nunan, D. (2005). Practical English language teaching: Speaking. New York: McGraw Hill.
Cenoz, J., & Jessner, U. (Eds.). (2000). English in Europe: The acquisition of a third language. London: WBC Book Manufactures.
Chaimeerang, P. (2021). Development of Information System for Managing Learning Outcomes of Higher Education Curriculum. Academic and Research Journal of Northeastern University, 11(2), 62-82.
Crystal, D. (2003). English as a global language. (2rd ed). Cambridge: Cambridge University Press.
Department of Curriculum and Instruction Development. (2001). Learning Management of the foreign languages department (English) in the basic education core curriculum A.D. 2001. Bangkok: Printing House of Department of Curriculum and Instruction Development, Ministry of Education.
Ellis, R. (2003). Task-based language teaching and learning. Oxford: Oxford University Press.
Grzega, J. (2009). How can teaching English help to promote national and regional heart ages? On basic global English (BGE) and “Advanced global English”. JoLIE, 2(1), 49-62.
Grzega, J., & Marion, S. (2007). Basic Global English (BGE) as a Way for Children to Acquire Global Communicative Competence. Elementary School Project. Euro Linguistics, 4(1), 5-18.
Haritakul, P. (2015). The development of English speaking ability using task-based language learning of Mattayomsuksa 2 students. (Master thesis in Teaching English to Speakers of Other Languages). Udon Thani: Udon Thani Rajabhat University.
Harmer, J. (2007). The practice of English teaching. (3rd ed). Harlow: Pearson Education Limited.
Hughes, A. (2003). Testing for language teachers. Cambridge: Cambridge University Press.
Hughes, R. (2013). Teaching and researching speaking. New York: Routledge.
Intanam, S. (2015). The development of English speaking ability using task-based language learning of Mattayomsuksa 1 students. (Master thesis in Teaching English to Speakers of Other Languages). Udon Thani: Udon Thani Rajabhat University.
Office of the Basic Education Commission of Thailand. (2008). Indicators and strands of the foreign languages department (English) in the basic education core curriculum A.D. 2008. Bangkok: The Agricultural Co-operative Federation of Thailand Publishing.
Pashaie, S., & Khalaji, H. (2014). Does open task outcome affect speaking skills of pre-intermediate high school students?. International Journal of Educational Investigations, 1(1), 54-65.
Richards, J. C., Platt, J. and Weber, H. (1986). Longman dictionary of applied linguistics. London: Longman.
Skehan, P. (1998). A cognitive approach to language learning. Oxford: Oxford University Press.
Willis, J. (1996). A framework for task-based learning. Edinburgh: Longman.
