ความสุขที่สมบูรณ์
คำสำคัญ:
ความสุข, สมบูรณ์บทคัดย่อ
บทวิจารณ์หนังสือนี้ เน้นเฉพาะในด้านความสุขของคนที่ถือกำเนิดซึ่งเป็นวันเริ่มต้นของชีวิต หลักการสำคัญที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสสอนไว้สำหรับวันเกิดที่จะให้มีความหมาย คือ ทำใจให้เกิดเมตตา เกิดศรัทธา เกิดความร่าเริง เกิดความแจ่มใส เกิดความอิ่มใจ เป็นต้น อีกทั้งต้องมีการปฏิบัติต่อความสุขของชีวิตที่ถูกต้อง ปฏิบัติไม่ถูก ยิ่งจะทำให้มีความทุกข์ คือ 1) ไม่เอาทุกข์มาทับถมตนที่ไม่มีทุกข์ 2) ไม่ละทิ้งสุขที่ชอบธรรม 3) แม้ในสุขที่ชอบธรรมนั้นก็ไม่ลุ่มหลงมัวเมา และ 4) เพียรปฏิบัติเพื่อเข้าถึงสุขที่ประณีตยิ่งขึ้นไป ดังนั้น เมื่อปฏิบัติอย่างนี้แล้วจะเจริญงอกงาม จนมีความสุขได้ตลอดเวลา ความสุขอย่างนี้เกิดขึ้นโดยปกติก็อาศัยกุศลธรรม เมื่อระลึกถึงขึ้นมาก็เกิดความอิ่มใจ มีปีติ จนกระทั่งมีปัญญา ก็จะทำให้เกิดความมงคลที่แท้จริง พอเกิดกุศลธรรมขึ้นมา นั่นก็คือการเกิดที่ดีที่นำความสุขมาให้ตนเอง
References
พระครูสถิตพัฒนาทร (ช่วง ฐิตโสภโณ). (2561). กสิภารทวาชสูตร: พุทธวิธีการสอนที่แยบคาย. วารสารบัณฑิตสาเกตปริทรรศน์, 3(2), 15-30.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2547). ทุกข์สำหรับเห็น แต่สุขสำหรับเป็น. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: พิมพ์สวย จำกัด.
พระมหาวิเชียร สุธีโร. (2562). ความสุขในทัศนะของพระพุทธศาสนา. วารสารพุทธมัคค์ศูนย์วิจัยธรรมศึกษา สำนักเรียนวัดอาวุธวิกสิตาราม, 4(1), 42-47.
พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี (ว. วชิรเมธี). (2551). รักแท้ คือ กรุณา. กรุงเทพฯ: สุภา.
_______. (2551). ธรรมะน้ำเอก. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: อมรินทร์.
ไพศาล วิสาโล. (2563). ทำอย่างไรกับทุกข์และสุข. เข้าถึงได้จาก https://www.pagoda.or.th/aj-visalo/2020-11-04-12-10-30.htm
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก. (2556). วิธีสร้างบุญบารมี. กรุงเทพฯ: สุรวัฒน์.
_______. (2558). ธรรมะประดับใจ. กรุงเทพฯ: สุรวัฒน์.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2560). ความสุขที่สมบูรณ์. กรุงเทพฯ: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.