ธรรมยาตราในแดนพุทธภูมิ

ผู้แต่ง

  • พระครูวิริยคุณสาร (สมศรี วงษา) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น
  • พระครูสุธีคัมภีรญาณ (ประมวล บุลาลม) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น

คำสำคัญ:

ธรรมยาตรา, แดนพุทธภูมิ

บทคัดย่อ

หนังสือธรรมยาตราในแดนพุทธภูมิเป็นงานประพันธ์ของดร.อิสระ สุวรรณบล เป็นลักษณะหนังสือพ็อกเก็ตบุ๊คเนื้อหาสาระส่วนใหญ่จะมุ่งให้ผู้อ่านมีความรู้เกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวในด้านสภาพท้องถิ่น ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา และอื่นๆ ในดินแดนที่เรียกว่าชมพูทวีปในสมัยพุทธกาล หรือดินแดนที่เป็นส่วนหนึ่งของประเทศอินเดียและเนปาลในปัจจุบัน ผู้เขียนได้กล่าวเปิดเรื่องเป็นการกล่าวชี้นำให้ผู้อ่านตระหนักถึงความสำคัญของเรื่องที่จะเขียน และขอบเขตเนื้อหาสาระที่จะเขียน การเสนอเรื่องให้ดำเนินไปอย่างน่าสนใจในการดำเนินเรื่องผู้เขียนจะต้องใช้ศิลปะเฉพาะของตนในการนำเสนอเรื่องราว เพื่อให้ผู้อ่านได้รับความรู้เกิดความคิด และเกิดความเพลิดเพลิน การเขียนปิดเรื่องมีการย้ำถึงความประทับใจ และความสุขของผู้เขียนหลังจากที่เดินทางไปท่องเที่ยวยังสถานที่นั้นๆ มา และมีการแสดงความคิดเห็นจากผู้เขียน มีการใช้โวหารเป็นถ้อยคำที่ใช้ในการสื่อสารที่เรียบเรียงเป็นอย่างดี มีวิธีการ มีชั้นเชิง และมีศิลปะ เพื่อสื่อให้ผู้รับสารรับสารได้อย่างแจ่มแจ้ง ชัดเจน และลึกซึ้ง ทำให้เกิดคุณค่าทางวรรณกรรม 4 ด้าน ได้แก่ คุณค่าทางด้านประวัติศาสตร์ คุณค่าทางด้านโบราณคดี คุณค่าทางด้านภูมิศาสตร์ และคุณค่าด้านขนบธรรมเนียมประเพณี

เอกสารอ้างอิง

ชลธิชา เดชบุญ. (2564). แนวคิดและศิลปะการใช้ภาษาในนวนิยายเรื่องกรงกรรม. วารสารมนุษยศาสตร์ ฉบับบัณฑิตศึกษา, 10(1), 35-50.

ชุมสาย สุวรรณชมพู. (2548). ความรู้เกี่ยวกับการใช้โวหารและภาพพจน์ในภาษากับการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: พี เพรส.

บุญยงค์ เกศเทศ. (2525). แลลอดวรรณกรรมไทย. กรุงเทพฯ: เอเดียนสโตร์.

บุษกร แพบำรุง. (2542). วิเคราะห์สารคดีท่องเที่ยวของปราโมทย์ ทัศนาสุวรรณ. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.

ประภาศรี สีหอำไพ. (2531). การเขียนแบบสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: เอเดียนสโตร์.

ปรีชา ช้างขว้ญยืน. (2525). ศิลปะการเขียน. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2539). จาริกบุญ จารึกธรรม. นครปฐม: มูลนิธิวัดญาณเวศกวัน.

พัทธนันท์ พาป้อ และปพิชญา พรหมกันธา. (2564). กลวิธีการใช้ภาษาในความเรียงสายลมและเส้นขอบฟ้าของพิบูลศักดิ์ ละครพล. รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 7 วิถีพุทธ วิถีชุมชน รากฐานชีวทัศน์เชิงสังคมล้านนาในสังคมวิถีใหม่, 28 กุมภาพันธ์ 2564 (หน้า 477-486). ลำพูน: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน.

ภรนันท์ ประสิทธิ์วิเศษ. (2551). คู่มือนางฟ้า. กรุงเทพฯ: แอพเพิ่ล บลอสซั่ม (ประเทศไทย).

ภาสกร เกิดอ่อน และคณะ. (ม.ป.ป.). ภาษาไทยวรรณคดีและวรรณกรรม. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 7 รอบ 5 ธันวาคม 2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

รื่นฤทัย สัจจพันธ์. (2524). วรรณกรรมปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

สถาบันภาษาไทย กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2538). คู่มือการเขียนเรื่องบันเทิงคดีและสารคดีสำหรับเด็ก. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.

อิสระ สุวรรณบล. (2555). ธรรมยาตราในแดนพุทธภูมิ. กรุงเทพฯ: คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-12-28

รูปแบบการอ้างอิง

(สมศรี วงษา) พ., & (ประมวล บุลาลม) พ. (2024). ธรรมยาตราในแดนพุทธภูมิ. วารสารสถาบันวิจัยพิมลธรรม, 11(3), 311–324. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/prij/article/view/258692

ฉบับ

ประเภทบทความ

ปกิณกะ (Book Reviews)