ธรรมยาตราในแดนพุทธภูมิ
คำสำคัญ:
ธรรมยาตรา, แดนพุทธภูมิบทคัดย่อ
หนังสือธรรมยาตราในแดนพุทธภูมิเป็นงานประพันธ์ของดร.อิสระ สุวรรณบล เป็นลักษณะหนังสือพ็อกเก็ตบุ๊คเนื้อหาสาระส่วนใหญ่จะมุ่งให้ผู้อ่านมีความรู้เกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวในด้านสภาพท้องถิ่น ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา และอื่นๆ ในดินแดนที่เรียกว่าชมพูทวีปในสมัยพุทธกาล หรือดินแดนที่เป็นส่วนหนึ่งของประเทศอินเดียและเนปาลในปัจจุบัน ผู้เขียนได้กล่าวเปิดเรื่องเป็นการกล่าวชี้นำให้ผู้อ่านตระหนักถึงความสำคัญของเรื่องที่จะเขียน และขอบเขตเนื้อหาสาระที่จะเขียน การเสนอเรื่องให้ดำเนินไปอย่างน่าสนใจในการดำเนินเรื่องผู้เขียนจะต้องใช้ศิลปะเฉพาะของตนในการนำเสนอเรื่องราว เพื่อให้ผู้อ่านได้รับความรู้เกิดความคิด และเกิดความเพลิดเพลิน การเขียนปิดเรื่องมีการย้ำถึงความประทับใจ และความสุขของผู้เขียนหลังจากที่เดินทางไปท่องเที่ยวยังสถานที่นั้นๆ มา และมีการแสดงความคิดเห็นจากผู้เขียน มีการใช้โวหารเป็นถ้อยคำที่ใช้ในการสื่อสารที่เรียบเรียงเป็นอย่างดี มีวิธีการ มีชั้นเชิง และมีศิลปะ เพื่อสื่อให้ผู้รับสารรับสารได้อย่างแจ่มแจ้ง ชัดเจน และลึกซึ้ง ทำให้เกิดคุณค่าทางวรรณกรรม 4 ด้าน ได้แก่ คุณค่าทางด้านประวัติศาสตร์ คุณค่าทางด้านโบราณคดี คุณค่าทางด้านภูมิศาสตร์ และคุณค่าด้านขนบธรรมเนียมประเพณี
เอกสารอ้างอิง
ชลธิชา เดชบุญ. (2564). แนวคิดและศิลปะการใช้ภาษาในนวนิยายเรื่องกรงกรรม. วารสารมนุษยศาสตร์ ฉบับบัณฑิตศึกษา, 10(1), 35-50.
ชุมสาย สุวรรณชมพู. (2548). ความรู้เกี่ยวกับการใช้โวหารและภาพพจน์ในภาษากับการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: พี เพรส.
บุญยงค์ เกศเทศ. (2525). แลลอดวรรณกรรมไทย. กรุงเทพฯ: เอเดียนสโตร์.
บุษกร แพบำรุง. (2542). วิเคราะห์สารคดีท่องเที่ยวของปราโมทย์ ทัศนาสุวรรณ. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
ประภาศรี สีหอำไพ. (2531). การเขียนแบบสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: เอเดียนสโตร์.
ปรีชา ช้างขว้ญยืน. (2525). ศิลปะการเขียน. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2539). จาริกบุญ จารึกธรรม. นครปฐม: มูลนิธิวัดญาณเวศกวัน.
พัทธนันท์ พาป้อ และปพิชญา พรหมกันธา. (2564). กลวิธีการใช้ภาษาในความเรียงสายลมและเส้นขอบฟ้าของพิบูลศักดิ์ ละครพล. รายงานการประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 7 วิถีพุทธ วิถีชุมชน รากฐานชีวทัศน์เชิงสังคมล้านนาในสังคมวิถีใหม่, 28 กุมภาพันธ์ 2564 (หน้า 477-486). ลำพูน: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน.
ภรนันท์ ประสิทธิ์วิเศษ. (2551). คู่มือนางฟ้า. กรุงเทพฯ: แอพเพิ่ล บลอสซั่ม (ประเทศไทย).
ภาสกร เกิดอ่อน และคณะ. (ม.ป.ป.). ภาษาไทยวรรณคดีและวรรณกรรม. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 7 รอบ 5 ธันวาคม 2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
รื่นฤทัย สัจจพันธ์. (2524). วรรณกรรมปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สถาบันภาษาไทย กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2538). คู่มือการเขียนเรื่องบันเทิงคดีและสารคดีสำหรับเด็ก. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.
อิสระ สุวรรณบล. (2555). ธรรมยาตราในแดนพุทธภูมิ. กรุงเทพฯ: คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.