รัฐประศาสนศาสตร์ยุคใหม่
คำสำคัญ:
รัฐประศาสนศาสตร์, การบริหารจัดการภาครัฐ, ยุคดิจิทัลบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อแนะนำหนังสือ "รัฐประศาสนศาสตร์ยุคใหม่" ที่มุ่งให้ความรู้และความเข้าใจเกี่ยวกับแนวคิด ทฤษฎี และแนวปฏิบัติในการบริหารจัดการภาครัฐในยุคปัจจุบัน เพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงและความท้าทายใหม่ๆ ที่เกิดขึ้นในสังคมและเทคโนโลยี หนังสือเล่มนี้มีเนื้อหาครอบคลุมและละเอียดอ่อนในหลากหลายด้าน เพื่อตอบสนองความต้องการในการศึกษาและทำความเข้าใจแนวคิดและทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการภาครัฐ โดยหนังสือเล่มนี้ประกอบด้วย 12 บท โดยบทที่ 1 อธิบายพื้นฐานและแนวคิดเบื้องต้นของรัฐประศาสนศาสตร์ บทที่ 2 เน้นการจัดการทรัพยากรมนุษย์ การบริหารจัดการทางการเงิน และเทคโนโลยี บทที่ 3 วิเคราะห์กระบวนการกำหนดและประเมินผลนโยบาย บทที่ 4 เน้นการมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารจัดการภาครัฐ บทที่ 5 สำรวจบทบาทของเทคโนโลยีในการพัฒนาภาครัฐในยุคดิจิทัล บทที่ 6 นำเสนอความท้าทายและโอกาสในยุคดิจิทัล เช่น ความปลอดภัยทางไซเบอร์และความเป็นส่วนตัวของข้อมูล บทที่ 7 กล่าวถึงการบริหารจัดการองค์กรและการพัฒนาโครงสร้างภาครัฐ บทที่ 8 แนะนำแนวคิดและวิธีการปฏิรูปรัฐประศาสนศาสตร์ บทที่ 9 และ 10 รวมกรณีศึกษาและตัวอย่างการปฏิบัติที่ดีจากต่างประเทศและประเทศไทย หนังสือยังสำรวจแนวโน้มและทิศทางในอนาคตของการบริหารจัดการภาครัฐในบทที่ 11 และสรุปแนวคิดและทฤษฎีที่สำคัญในบทที่ 12 โดยให้ข้อเสนอแนะในการพัฒนาระบบการบริหารจัดการที่ยั่งยืนและมีประสิทธิภาพ เพื่อให้ผู้อ่านมีความเข้าใจและสามารถประยุกต์ใช้ในบริบทที่หลากหลาย หวังว่า "รัฐประศาสนศาสตร์ยุคใหม่" เล่มนี้จะเป็นแหล่งความรู้ที่มีประโยชน์และเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่สนใจและศึกษาในด้านการบริหารจัดการภาครัฐในยุคปัจจุบันและอนาคตต่อไปในอนาคต โดยการนำเสนอเนื้อหาที่ครอบคลุมและมีความสำคัญต่อการพัฒนาภาครัฐในยุคดิจิทัลที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เพื่อให้การบริหารจัดการมีความยั่งยืนและสามารถตอบสนองต่อความท้าทายใหม่ๆ อย่างมีประสิทธิภาพ
References
กฤชวรรธน์ โล่ห์วัชรินทร์. (2565). รัฐประศาสนศาสตร์: แนวคิดเพื่อการจัดการปกครองสาธารณะในศตวรรษที่ 21. ขอนแก่น: วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ฉัฐวัฒน์ ชัชณฐาภัฏฐ์. (2563). รัฐประศาสนศาสตร์กับการเปลี่ยนแปลงยุคโลกาภิวัตน์. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(5), 92-101.
ติน ปรัชญาพฤทธิ์. (2553). รัฐประศาสนศาสตร์เปรียบเทียบ เครื่องมือในการพัฒนาประเทศ. กรุงเทพฯ: อินทภาษ.
บุญทัน ดอกไธสง. (2565). รัฐประศาสนศาสตร์เปลี่ยนโลก 2. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
บุญเลิศ ไพรินทร์. (2556). รัฐประศาสนศาสตร์ แนวคิด ทฤษฎี และวิธีปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: เอส. พี. เอ เจริญผล.
รัฐธรรมนูญ โมลาแสง. (2565). แนวคิดและทฤษฎีที่เป็นพื้นฐานของการจัดการภาครัฐแนวใหม่. วารสารการบริหารการจัดการและการพัฒนาที่ยั่งยืน, 1(1), 38-52.
โสภารัตน์ จารุสมบัติ. (2562). พลิกภาครัฐสู่การบริหารจัดการยุคใหม่. ปทุมธานี: ศูนย์วิจัยดิเรกชัยนาม คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Meijer, A., Curtin, D., & Hillebrandt, M. (2021). Open government: Connecting vision and voice. International Review of Administrative Sciences, 78(1), 10-29.
Mergel, I., Edelmann, N., & Haug, N. (2019). Defining digital transformation: Results from expert interviews. Government Information Quarterly, 36(4), 101385.
Osborne, S. P. (2017). Public management reform: A comparative analysis. New York: Oxford University Press.
