ประสิทธิผล ประสิทธิผลการออกกำลังกายด้วยการเต้นลีลาศที่มีต่อองศาการเคลื่อนไหวของผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลการเต้นลีลาศต่อองศาการเคลื่อนไหวของผู้สูงอายุ กลุ่มตัวอย่างได้มาจากการคัดเลือกแบบเจาะจงตามเกณฑ์การคัดเลือก จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วย เครื่องวัดองศาการเคลื่อนไหว เครื่องทดสอบความแข็งแรงดิจิตอล แบบประเมินอาการผู้ร่วมวิจัยแบบประเมินวัดระดับความเจ็บปวด ใช้รูปแบบการวิจัยเป็นวิจัยกึ่งทดลองวัดผลก่อนและหลังทดลอง ในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละค่าเฉลี่ย และ t-test             

ผลการศึกษาพบว่า ผู้เข้าร่วมวิจัยจำนวนทั้งหมด 30 คน เป็นเพศหญิงมากกว่าเพศชาย โดยเพศหญิง 28 คนคิดเป็นร้อยละ 93.33 เพศชาย 2 คน คิดเป็นร้อยละ 6.67 อายุกลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เฉลี่ย 50-59 ปี คิดเป็นร้อยละ43.30 กลุ่มตัวอย่างมีค่าเฉลี่ยการเคลื่อนไหวของข้อไหล่ของผู้เข้าร่วมวิจัยท่างอข้อไหล่ก่อนการเคลื่อนไหวของข้อไหล่ เท่ากับ 174.03 ท่างอข้อไหล่ค่าเฉลี่ยหลังการเคลื่อนไหวของข้อไหล่ เท่ากับ 174.80 ค่า t-test เท่ากับ 5.43 ซึ่งการเคลื่อนไหวของข้อต่อส่วนไหล่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) ท่าเหยียดข้อไหล่ก่อนการเคลื่อนไหวของข้อไหล่ เท่ากับ 42.23ท่าเหยียดข้อไหล่ค่าเฉลี่ยหลังการเคลื่อนไหวของข้อไหล่ เท่ากับ 46.07 ค่า t-test เท่ากับ 1.63 ซึ่งการเคลื่อนไหวของข้อไหล่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) การเคลื่อนไหวของข้อเข่าของผู้เข้าร่วมวิจัย ท่างอเข่าก่อนการเคลื่อนไหวของข้อเข่า เท่ากับ 82.97 ค่าเฉลี่ยหลังการเคลื่อนไหวของข้อเข่า เท่ากับ 83.80 ค่า t-test เท่ากับ 3.34 ซึ่งการเคลื่อนไหวของข้อต่อส่วนเข่าเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) การเคลื่อนไหวของข้อเข่าของผู้เข้าร่วมวิจัย ท่าเหยียดเข่าก่อนการเคลื่อนไหวของข้อเข่า เท่ากับ 41.53 ค่าเฉลี่ยหลังการเคลื่อนไหวของข้อเข่า เท่ากับ 42.17 ค่า t-test เท่ากับ 5.64 ซึ่งการเคลื่อนไหวของข้อต่อส่วนเข่าเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) มีค่าคะแนนเฉลี่ยก่อนออกแรงบีบมือด้านที่ถนัด เท่ากับ 16.77 ค่าเฉลี่ยหลังออกแรงบีบมือด้านที่ถนัด เท่ากับ 16.87 ค่า t-test เท่ากับ 5.57 ซึ่งค่าเฉลี่ยระดับออกแรงบีบมือเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05)