MANAGEMENT GUIDELINES FOR INCREASING THE EFFECTIVENESS OF THE INTEGRATED SUB-DISTRICT ECONOMIC AND SOCIAL UPGRADING PROJECT
Keywords:
Management, Effectiveness, Integrated Sub-District Economic and Social Upgrading ProjectAbstract
The objectives of this research are 1) to study the current conditions and problems of the integrated sub-district economic and social upgrading project: 2) to compare the effectiveness of the integrated sub-district economic and social upgrading project classified according to basic information per community; 3) to study the project management factors that affect the effectiveness of the integrated sub-district economic and social upgrading project; and 4) to introduce management guidelines for increasing the effectiveness of the integrated sub-district economic and social upgrading project. One-way analysis of variance and multiple regression analysis were used. The quantitative part of this research involved collecting data from 357 sets of online questionnaires, whereas the qualitative part was conducted via in-depth interviews with experts, community leaders, and community residents totaling 37 people.
The findings of the research revealed that: 1) Regarding the current conditions and problems of the integrated sub-district economic and social upgrading project, it was found (1) The project operation duration was limited, (2) The universities and communities were not ready to participate in the project, (3) The problems and needs of the communities were diverse, (4) The amounts of subsidies were limited, (5) Project monitoring and evaluation were still not effective enough, and (6) The current problems of basic information for each community were unsettled: 2) The effectiveness of the integrated economic and social upgrading project for each sub-district differed according to basic factors for each community, including budgets received by the communities, numbers of products, learning centers, local wisdom, good management potential and the potential of sub-district development. Opinions given on the effectiveness of the integrated economic and social upgrading project for each sub-district were significantly different at the .05 level; 3) The factors of project management, coordination, communication, counseling, participation, planning, organizational management and reporting resulted in the effectiveness of the integrated economic and social upgrading project for each sub-district with statistical significance of .05; 4) The management guidelines for increasing the effectiveness of the integrated sub-district economic and social upgrading project included the cooperative society guidelines for sustainable living and creative communication guidelines for community cooperation.
Downloads
References
กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2563). มหาวิทยาลัยสู่ตำบล สร้างรากแก้วให้ประเทศ. สืบค้นเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2565, จาก https://www.mhesi.go.th/index.php/flagship-project/2690-u2tambon.html
กาญจนา ดำจุติ. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของนโยบายและการดำเนินงานข้อมูลข่าวสารเพื่อสร้างการรับรู้สู่ชุมชนของจังหวัดตรัง. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 8(7), 118-131.
ณัฐพัชร์ อภิวัฒน์ไพศาล. (2565). พฤติกรรมการใช้สื่อออนไลน์ การเปิดรับข่าวสารและการมีส่วนร่วมของประชาชนต่อโครงการยกระดับเศรษฐกิจและสังคมรายตำบลแบบบูรณาการ. The New Viridian Journal of Arts, Humanities and Social Sciences. สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 2(5), 47-62.
ทนากร ศรีก๊อ, วิทยาธร ท่อแก้วฐ กรกช ขันธบุญ และจิตาภรณ์ สุทธิวรเศรษฐ์. (2563). การสื่อสารเพื่อสร้างการมีส่วนร่วมในการพัฒนาชุมชนชนขององค์การบริหารส่วนตำนบในจังหวัดเชียงราย. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 11(6), 2467 – 2479.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 7). สุวีริยาสาส์น.
ปรัชญา นามวงค์ ทวีศักดิ์ มหาวรรณ์ และหนึ่งฤทัย แสงใส. (2565). แนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่นให้เข้มแข็งและยั่งยืนในรูปแบบวิถีชีวิตใหม่ ภายใต้โครงการยกระดับเศรษฐกิจและสังคมรายตำบลแบบบูรณาการ: กรณีศึกษาตำบลโหล่งขอด อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการรับใช้สังคม, 6(1), 65-78.
ผกาวรรณ แสนอ่อน และพจนา พิชิตปัจจา. (2565). เครือข่ายการจัดการโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ เพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชนในพื้นที่อำเภอแม่แจ่ม จังหวัดเชียงใหม่. Journal of Modern Learning Development, 7(6), 42-54.
ไพศาล ไกรรัตน์, จิตติ กิจติเลิศไพศาล, ปณิธี การสมดี, ชาติชาย อุดมกิจมงคล. (2561). ตัวแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการพัฒนาระบบบริการอนามัยสิ่งแวดล้อมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย. วารสารชุมชนวิจัย, 12(3), 185-199.
รติมา พงษ์อริยะ และสุภาค์พรรณ ตั้งตรงไพโรจน์. (2566). โครงการมหาวิทยาลัยสู่ตำบล สร้างรากแก้วให้ประเทศ (U2T) กับการพัฒนาชุมชนด้านผลิตภัณฑ์ : กรณีศึกษาเปรียบเทียบ ชุมชนบ้านทะเลน้อย ตำบลทางเกวียน และชุมชนบ้านวังหว้า ตำบลวังหว้า อำเภอแกลง จังหวัดระยอง. วารสารการบริหารและสังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(1), 25-38.
วุฒิพล ฉัตรจรัสกูล และพีรพจน์ ยอดยิ่ง. (2561). การสื่อสารแบบมีส่วนร่วมเพื่อพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืนในพื้นที่ตำบลหนองเม็ก อำเภอนาเชือก จังหวัดมหาสารคาร. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคราม.
ศิริวรรณ วิสุทธิรัตนกุล. (2565). ถอดบทเรียนประสิทธิผลโครงการพัฒนาคุณภาพชีวิตเพื่อขับเคลื่อนเศรษฐกิจฐานราก ในพื้นที่ ตาม “โครงการไทยนิยมยั่งยืน” (หมู่บ้าน/ชุมชนละสองแสนบาท). วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 17(2), 155-168.
ศุภลักษณ์ ศรีวิไลย และรุ่งเรือง ทองศรี. (2564). การแพร่ระบาดของ โควิด-19 ส่งผลต่อการท่องเที่ยวของประเทศไทย. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 7(8), 405-416.
สันติ ป่าหวาย. (2561). แนวทางการจัดการเพื่อเพิ่มประสิทธิผลของธุรกิจนำเที่ยวในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ ปร.ด. การจัดการ ปทุมธานี: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
สำนักงานปลัดกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2563). แนวทางการดำเนินงานโครงการยกระดับเศรษฐกิจและสังคมรายตำบลแบบบูรณาการ (มหาวิทยาลัยสู่ตำบล สร้างรากแก้ว). สำนักงานปลัดกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
สำนักงานสภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2563). โครงสร้างผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศระหว่างปี 2559 - 2563. สืบค้นเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2565, จาก https://www.nesdc.go.th/main.php?filename=qgdp_page
สำนักงานสภาพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2563). อัตราการขยายตัวรายได้จากการผลิตของในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลระหว่างปี 2559 - 2563. สืบค้นเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2565, จาก https://www.nesdc.go.th/main.php?filename=index
สุธาวี กลิ่นอุบล. (2562). การศึกษาการมีส่วนร่วมของชุมชนต่อความสำเร็จในการพัฒนาชุมชนตามแนวทางปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง บ้านหัวเขาขีน ตำบลห้วยยางโทน อำเภอปากท่อ จังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อัฐพล อินต๊ะเสนา, สินธะวา คามดิษฐ์, พงศ์ธร อัศวนิเวศน์, วิทยา วรพันธุ์, อพันตรี พูลพุทธา, พัดชา หิรัญวัฒนกุล, ฉลองชัย กล้าณรงค์, กชกร ทิพย์สันเทีย. (2564). ปัญหาและความต้องการการยกระดับเศรษฐกิจและสังคมรายตำบลแบบบูรณาการ (1 ตำบล 1 มหาวิทยาลัย) ตำบลคำเตย อำเภอเมืองนครพนม จังหวัดนครพนม. วารสารสังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม. 5(4), 41-47.
Berelson, B. (1952). Content analysis in communication research. Free Press.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of Psychological Testing. 5th ed., New York: Harper Collins Publisher.
Drucker, Peter F. (1974). The Practice of Management. New York : Harper& Row, Publishers.
Holsti, O. R. (1969). Content Analysis for the Social Sciences and Humanities. Reading, MA: Addison-Wesley.
Likert, R. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Archives of Psychology, 22 140, 55.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rd Ed, Harper and Row, New York.
Downloads
Published
Issue
Section
License
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ และตารางประกอบที่ลงพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์เพียงผู้เดียว
