The Development of Problem-Solving Thinking Ability by Community Based Learning in Social and Thailand Cultures on Social Studies for Mathayomsuksa 3
Problem-solving Thinking Ability, Community-Based Learning, Social and Thailand Cultures, Social Studies
Keywords:
ความสามารถในการคิดแก้ปัญหา ชุมชนเป็นฐาน สังคมและวัฒนธรรมไทย สังคมศึกษาAbstract
The objectives of this research were 1) to compare problem-solving thinking abilities of students in learning before and after learning with Community-Based Learning in Social and Thailand Cultures on Social Studies for Mathayomsuksa 3 students. 2) to compare students’ academic achievements before and after learning. and 3) to study the students’ satisfaction with the Community-Based Learning in Social and Thailand Cultures on Social Studies. The sample group is 35 Mathayomsuksa 3 students, Matthayom Trakarnphuetphon School, 1 classroom selected by cluster random samplings. Research tools were Lesson plans, Problem-Solving thinking ability test, Learning achievement test, and students’ satisfaction assessment form. The statistics used in data analysis were percentage, mean, standard deviation and t-test (Dependent Samples).
The research findings were as follows:
- The comparison of students' problem-solving thinking ability after learning was higher than before, it was statistically significant at the level of 01.
- Comparison of student achievement after learning was higher than before, it was statistically significant at the level of 01.
- The students’ learning satisfaction with the Community-Based Learning in Social and Thailand Cultures on Social Studies was at a high level. ( = 4.17)
References
กล้า ทองขาว. (2561). การจัดการศึกษาฐานชุมชน. กรุงเทพมฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ชนาธิป พรกุล. (2554). การสอนกระบวนการคิด : ทฤษฎีและการนำไปใช้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
ปัทมา นันดิลก. (2564). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน เรื่องการใช้ชีวิตพอเพียงชั้นประถม
ศึกษาปีที่ 4. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมศึกษา) มหาวิทยาลัยราชภัฏสารคาม,
มหาสารคาม.
ฝนพรม พุทธนา. (2562). การพัฒนาความสามารถในการคิดแก้ปัญหาโดยการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิด Active
Learning ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชา หลักสูตรและการนิเทศ) มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
โรงเรียนมัธยมตระการพืชผล. (2564). รายงานวิชาการปีการศึกษา 2564. อุบลราชธานี : กลุ่มบริหารงานวิชาการ.
วริฏฐา เจียวัฒนะ. (2563). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการแก้ปัญหา กลุ่มสาระ
การเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม (สาระพระพุทธศาสนา) ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5
ที่จัดการเรียนการสอนแบบ BIM กับการจัดการเรียนการสอนแบบปกติ. (สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต
สาขาวิชาวิทยาการทางการศึกษาและการจัดการเรียนรู้) มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
วุฒิชัย เทียมยศ. (2563). การจัดการเรียนรู้ท้องถิ่นศึกษาโดยใช้ชุมชนเป็นฐานร่วมกับสื่ออิเล็กทรอนิกส์ เพื่อส่งเสริม
ทักษะการเรียนรู้ตลอดชีวิต สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต
สาขาวิชาการสอนสังคมศึกษา) มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). สรุปสาระสำคัญแผนพัฒนาเศรษฐกิจ
และสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560 – 2564. กรุงเทพ ฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2559). คู่มือบริหารจัดการเวลาเรียน ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้,. กรุงเทพฯ: สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา.
สุวิทย์ มูลคำ. (2547). กลยุทธ์การสอนคิดวิเคราะห์. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Ubon Ratchathani Journal of Research and Evaluation
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารนี้ได้มีการตรวจสอบการลอกเลียนงานวรรณกรรมแล้ว ไม่เกินร้อยละ 25
2. บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารนี้เป็นข้อคิดเห็น ข้อค้นพบของผู้เขียนบทความ โดยผู้เขียนบทความต้องเป็นผู้รับผิดชอบต่อผลทางกฎหมายใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากบทความนั้น ๆ
3. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจัยและประเมินผลอุบลราชธานี ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจัยและประเมินผลอุบลราชธานี หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจัยและประเมินผลอุบลราชธานีก่อนเท่านั้น และจะต้องมีการอ้างอิงวารสารวิจัยและประเมินผลอุบลราชธานี ฉบับนั้น ๆ ด้วย