การสร้างสรรค์ลีลาการเคลื่อนไหวร่างกายเพื่อการแสดงดนตรีสนาม

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาพื้นฐานการเคลื่อนไหวร่างกายตามแนวทาง ของการเต้นบัลเลต์ และ 2) สร้างสรรค์ลีลาการเคลื่อนไหวร่างกายให้เหมาะสมกับบทเพลงสำหรับ การแสดงดนตรีสนาม โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ
ผลการวิจัยพบว่า 1) การศึกษาพื้นฐานการเคลื่อนไหวร่างกายตามแนวทางของ การเต้นบัลเลต์ ผู้วิจัยได้ศึกษาหลักวิธีการของสถาบันบัลเลต์ Royal Academy of Dance ประเทศอังกฤษ โดยผู้วิจัยได้คัดเลือกท่าพื้นฐานทั้งหมด 6 ท่าที่เหมาะสำหรับนักดนตรีที่ต้องถือเครื่องดนตรีเพื่อบรรเลงพร้อมกับทำท่าเคลื่อนไหวต่าง ๆ โดยท่าพื้นฐานดังกล่าวเน้นการใช้การเคลื่อนไหวร่างกายในส่วนของขาและเท้าเป็นหลัก ซึ่งไม่ส่งผลกระทบต่อคุณภาพเสียง และช่วยส่งเสริมบุคลิกภาพ ในระหว่างแสดงให้กับนักดนตรี และ 2) การสร้างสรรค์ลีลาการเคลื่อนไหวร่างกายให้เหมาะสมกับ บทเพลงสำหรับการแสดงดนตรีสนาม การวิเคราะห์บทเพลง Vimaya Deva พบว่า ในตอนย่อยที่ 4 ของบทเพลงมีทำนองดนตรีอีสานเด่นชัดมากในท่อนนี้ ผู้วิจัยจึงมีแนวคิดในการสร้างสรรค์ท่า ด้วยการเลียนแบบท่าเซิ้ง โดยการชี้ปลายเท้ามาด้านหน้าในลักษณะเหยียดขาตรงแล้วขยับสะโพก ขึ้นลงตามจังหวะเพลง ซึ่งสอดคล้องกับพื้นฐานบัลเลต์ในท่ายืดขาชี้เท้า เนื่องจากท่านี้มีความเหมาะสมกับลักษณะการบรรเลงที่หันปากลำโพงเครื่องดนตรีมาด้านหน้า เพื่อส่งเสริมให้ทำนองมีความโดดเด่นมากกว่าแนวเสียงอื่น ๆ ลดการสั่นของเสียง และทำให้การบรรเลงทำนองมีคุณภาพเสียงที่ดีขึ้น