RELATIONSHIP BETWEEN ACADEMIC LEADERSHIP AND THE EFFECTIVENESS OF SCHOOL ADMINISTRATION IN DIGITAL DISRUPTION ERA OF SECONDARY SCHOOLS UNDER THE PHRAE SECONDARY EDUCATIONAL SERVICE AREA

Authors

  • Pichinart Kumpawan Faculty of Education, Uttaradit Rajabhat University
  • Yokkaew Kamolvoradej Faculty of Education, Uttaradit Rajabhat University
  • Sukunya Rujimethabhas Faculty of Education, Uttaradit Rajabhat University

Keywords:

Academic Leadership, Effectiveness of School Administration, Instructional Leadership, Effectiveness of School Administration, The Digital Disruption Era

Abstract

This research was aimed at: 1) examining the level of academic leadership of school administrators and teachers, 2) examining the level of the effectiveness of school administration, and 3) investigating the relationship between academic leadership and the effectiveness of school administration in the digital disruption era of secondary schools under the Phrae Secondary Educational Service Area. The population of the study was 719 school administrators and teachers from all 16 schools. The participants of the study were 217 school administrators and teachers. The sample size was determined through the table of Krejcie and Morgan and the participants were drawn by using proportional stratified random sampling design. The research instrument was a five-point rating scale questionnaire on academic leadership, with the reliability of .98 and the effectiveness of school administration in the digital disruption era of the secondary schools, with the reliability of .98. The data were analyzed by mean, standard deviation, and Pearson’s Product – Moment Correlation Coefficient.
The results revealed as follows. 1) The overall academic leadership of school administrators and teachers was at a high level (gif.latex?\bar{X} = 4.27, S.D. = 0.65). 2) The overall effectiveness of school administration in the digital disruption era was at a high level (gif.latex?\bar{X} = 4.29, S.D. = 0. 66). 3) Academic leadership and the effectiveness of school administration in the digital disruption era was correlated at a very high level (r = 0.907) at a statistical significance level of 0.01.
            

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2563). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่องนโยบายและจุดเน้นของกระทรวงศึกษาธิการ ปีงบประมาณ พ.ศ. 2564. ออนไลน์: http://www.ops.moe.go.th/ops2017/attachments/article/5669/Image030120090930.pdf, สืบค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม 2564

กันตพัฒน์ มณฑา. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพการศึกษาของโรงเรียน สังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การประถมศึกษา กรุงเทพมหานคร. วารสารสหวิทยาการวิจัย: ฉบับบัณฑิตศึกษา. 8(2): 289-296.

ชีวิน อ่อนละออ, สุชาติ บางวิเศษ, กานนท์ แสนเภา, และสวิตา อ่อนลออ. (2563). ภาวะผู้นำ ยุคดิจิทัลสำหรับนักบริหารการศึกษา. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเชีย. 10(1): 108-119.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2552). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย ฉบับปรับปรุง. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: ไทเนรมิตกิจ อินเตอร์ โปรเกรสซิฟ.

ต้องลักษณ์ บุญธรรม. (2559). การเป็นผู้นำยุคเศรษฐกิจดิจิทัลกับการพัฒนาที่ยั่งยืนขององค์กร ทางการศึกษา. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรม พระจอมเกล้าพระนครเหนือ. 7(1): 217-225.

ทินกร บัวชู และทิพภาพร บัวชู. (2562). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา. วารสารครุศาสตร์สารคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. 13(2): 285-294.

ทิพวรรณ สำเภาแก้ว. (2560). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ปทุมพร เปียถนอม. (2563). ภาวะผู้นำทางการศึกษายุคการแทนที่ด้วยสิ่งใหม่กับทิศทาง การศึกษาไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม. 10(3): 115-123.

พัชราภรณ์ ดวงชื่น. (2561). เปลี่ยนมุมมองการบริหารองค์กรการศึกษาในโลก Disruptive. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 8(2): 248-256.

ไพศาล วรคำ. (2564). การวิจัยทางการศึกษา (Educational Research). (พิมพ์ครั้งที่ 12). มหาสารคาม: ตักสิลาการพิมพ์.

วิมาลย์ ลีทอง. (2563). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในจังหวัดสกลนคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

สมพร ปานดำ. (2563). พลิกวิกฤตสู่โอกาสของอาชีวศึกษาไทยบนความปกติใหม่. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. 5(7): 1-13.

สันติธาร เสถียรไทย. (2563). ดิสรัปชัน คือเสียงที่เราไม่ได้ยิน. ออนไลน์: https://thestandard.co/disruption-sounds-that-we-cant-hear/, (2564, 8 มิถุนายน).

สุภวัช เชาวน์เกษม, วิสุทธิ์ วิจิตรพัชราภรณ์ และสุดารัตน์ สารสว่าง. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลโรงเรียนสังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 1. วารสารการบริหารและนวัตกรรมการศึกษา. 3(3): 85-99.

สุภัทรศักดิ์ คำสามารถ, ศิรินทิพย์ กุลจิตรตรี และโกวิท จันทะปาละ. (2563). แนวทางการบริหารการศึกษาในยุคดิจิทัลดิสรัปชั่น. Journal of Modern Learning Development. 5(3): 245-259.

Supising, J., Puthaprasert, C., Musikanon, C., Poungkaew, P., & Kosanpipat, S. (2020). COVID-19 and Disruption in Management and Education Academics. Interdisciplinary Research Review. 16(2): 19-25.

Downloads

Published

29-12-2022

How to Cite

Kumpawan, P., Kamolvoradej, Y., & Rujimethabhas, S. (2022). RELATIONSHIP BETWEEN ACADEMIC LEADERSHIP AND THE EFFECTIVENESS OF SCHOOL ADMINISTRATION IN DIGITAL DISRUPTION ERA OF SECONDARY SCHOOLS UNDER THE PHRAE SECONDARY EDUCATIONAL SERVICE AREA. Valaya Alongkorn Review Journal, 12(3), 63–76. retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/var/article/view/257280