สภาพสมรรถนะการสื่อสารของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนในประเทศไทย

ผู้แต่ง

  • ชัญญา วิภารังสี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • อภิรดี จริยารังษีโรจน์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

คำสำคัญ:

สมรรถนะการสื่อสาร, ผู้บริหารโรงเรียนเอกชน

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพที่มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพสมรรถนะการสื่อสารของผู้บริหารโรงเรียนเอกชน โดยเก็บข้อมูลจากโรงเรียนเอกชนสามัญศึกษา 3 ประเภท ที่สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน ได้แก่ โรงเรียนเอกชนสามัญศึกษาทั่วไป โรงเรียนเอกชนสามัญศึกษาในเครือศาสนา และโรงเรียนเอกชนสามัญศึกษาทางเลือก โดยครอบคลุมพื้นที่กรุงเทพมหานคร ปริมณฑล และต่างจังหวัด กลุ่มตัวอย่างเลือกแบบเฉพาะเจาะจง ประกอบด้วย ผู้อำนวยการโรงเรียน 3 คน และครู 9 คน รวมจำนวน 12 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง การเก็บรวบรวมข้อมูลดำเนินการในช่วงเดือนมีนาคม พ.ศ. 2568 โดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึก เพื่อวิเคราะห์สมรรถนะการสื่อสารระหว่างผู้อำนวยการโรงเรียนและครู การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือได้รับการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญทั้งหมด 3 ท่าน ผลการประเมินพบว่า แบบสัมภาษณ์จำนวน 22 ข้อ มีค่า IOC ระหว่าง 0.67-1.00 โดยมีข้อที่ใช้ได้ (IOC ≥ 0.5) จำนวน 16 ข้อ คิดเป็นร้อยละ 72.7 และข้อที่ต้องปรับปรุง 6 ข้อ ค่า IOC เฉลี่ยเท่ากับ 0.76 ซึ่งอยู่ในเกณฑ์ยอมรับได้ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้วิธีการวิเคราะห์และสังเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่าผู้บริหารโรงเรียนส่วนใหญ่ต้องการพัฒนาสมรรถนะการสื่อสาร โดยเฉพาะด้านการพูดมากที่สุด รองลงมาคือ ด้านการสอนงาน ด้านการจัดการทีม และด้านการสร้างความสัมพันธ์กับบุคลากร ตามลำดับ

เอกสารอ้างอิง

จอมขวัญ สุทธินนท์. (2564). ทักษะการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: โอ. เอส. พริ้นติ้ง เฮ้าท์.

ณัฏฐ์ชุดา วิจิตรจามรี. (2566). ทฤษฎีการสื่อสาร Communication Theories. กรุงเทพฯ: คณะมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

นฤมิต พงษ์พานิช และต้องลักษณ์ บุญธรรม. (2566). การวิเคราะห์องค์ประกอบสมรรถนะที่จำเป็นของครูในยุคที่โลกมีความพลิกผันสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม. วารสารศิลปะศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ. 5(2): 391 - 403.

Barret, D. J. (2010). Strong communication skills a must for today's leaders. Handbook of business strategy. 7(1): 385 - 390.

Eaves, M., & Leathers, D. G. (2017). Successful nonverbal communication: Principles and applications. (5th ed). New York: Routledge.

Ruben, B. D., & Gigliotti, R. A. (2019). The Decision to Lead; the Choice to Follow, Leadership, Communication, and Social Influence. Emerald Publishing Limited, Leeds, pp. 155 - 159.

Hamrefors, S. (2010). Communicative leadership. Journal of Communication Management. 14(2): 141 - 152.

Johansson, C., Miller, V. D., & Hamrin, S. (2011). Communicative leadership. Theories, concepts and central communication behaviors. Demicom rapport (4th ed). Mittuniversitetet: Demicom rapport.

Johansson, C., Miller, V. D., & Hamrin, S. (2014). Conceptualizing communicative leadership: A framework for analysing and developing leaders' communication competence. Corporate Communications: An International Journal. 19(2): 147 - 165.

Milo, J. P. (2016). Communication competence of college administrators: characteristic of good leadership and management. International Journal of Scientific and Technologic research. 5(7): 19-12.

Mokhtari, M., & Lundgren, M. (2013). The puzzle of nonverbal communication: Towards a new aspect of leadership. Master thesis Business Administration, Linnaeus University.

Stamatis, P. J., & Gkoutziamanis, G. A. (2020). Communication competence as fundamental aspect for effective school leadership and administration achieving: A synoptic theoretical approach. European Journal of Education Studies. 7(11): 19 - 31.

Valbuena, A. F., & Boermans, M. (2015). Developing Key Competencies Through Theatre Practice: Good Practices Guide. GRUNDTVIG: Programm für lebenslanges Lernen der Europäischen Union. Hg. v. Ecole des Ecoles. [Online], Available: https://www.resad.es/ecole/2015/guia-buenas-practicas.pdf. (2024, 20 April).

Vries, D. (2012). Actor skills in managerial and professional development: effective leadership training for the information age. A master’s Thesis Presented to the Faculty in Communication and Leadership Studies School of Professional Studies, Gonzaga University.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

31-08-2025

รูปแบบการอ้างอิง

วิภารังสี ช., & จริยารังษีโรจน์ อ. (2025). สภาพสมรรถนะการสื่อสารของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนในประเทศไทย. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์, 15(2), 16–30. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/var/article/view/283607

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย