The Development Process of “Pattani Bay Youths” via Schools, University and Communities Participation
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article was the part of the action research for creation local curriculum
and Pattani bay volunteer youths. This research was a participation action research.
The aim of this study was to create and develop 20 secondary school students from 2
pilot schools to be “Pattani bay volunteer youths”. The results of this study revealed that
the significant point for volunteer youths development was the systematic participation
of schools, university and community. This development must harmoniously manage via
suitable age of youths. In addition, to continually mange in all of activities processes.
There were three processes of Pattani bay volunteer youths development. Firstly, to give
the knowledge and understanding to youths for Pattani bay ecology awareness. Secondly,
to develop necessary competency with youths for passing on knowledge to communities.
Finally, to create participation of youths and community for looking after Pattani bay
ecology that brought about to Pattani bay sustainable utilization.
Keywords: Youth Development; Participation; Pattani Bay
Article Details
ลิขสิทธิ์บทความวิจัยที่ได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยเป็นลายลักษณ์อักษร
ความรับผิดชอบ เนื้อหาต้นฉบับที่ปรากฏในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ เป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์บทความหรือผู้เขียนเอง ทั้งนี้ไม่รวมความผิดพลาดอันเกิดจากเทคนิคการพิมพ์
References
ซุกรี หะยีสาแม. (2557). อ่าวปัตตานี ข้อเท็จจริงและความท้าทาย. คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานีปัตตานี
ประชัย ศรีจามร. (2549). การมีส่วนร่วมของประชาชนต่อการปลูกป่าภาครัฐ กรณีศึกษาตำบลป่าอ้อ ดอนชัย อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม, คณะพัฒนาสังคม, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
พัสรินณ์ พันธุ์แน่น. (2558). การมีส่วนร่วมของเด็กและเยาวชนในการจัดการขยะ : บ้านมั่นคงชุมชนบางบัว เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที, 7(2); 50-73
มูลนิธิเพื่อ “คนไทย”. (2557). คนไทย” มอนิเตอร์ 2557: เสียงเยาวชนไทย เยาวชนที่มีส่วนร่วมเพื่อส่วนร่วม. วารสารเผยแพร่แนวคิดการมีส่วนร่วมเพื่อส่วนรวม (Active Citizenship) และเผยแพร่ผลวิจัยคนไทยมอนิเตอร์ 2557 เสียงเยาวชนไทย, 1(1); 1-72
สุวรา แก้วนุ้ย และสุภาภรณ์ พนัสนาชี (2558). สถานการณ์เด็กในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้: 11 ปี ของเด็กและเยาวชนในวังวนแห่งความรุนแรง. สืบค้นจาก https://www.deepsouthwatch.org/node/6656 [เมื่อวันที่ 28 มกราคม 2561]
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. 2555. การจัดการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. รายงานประจำ ปี 2555. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
อมรวิชช์ นาครทรรพ. (๒๕๕๐). โครงการติดตามสภาวการณ์เด็กและเยาวชนรายจังหวัด. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการทำวิจัย.
Graham Allen & Lain Duncan Smith. (2009). Early Intervention: Good Parents, Great Kids, Better CitizensGood discussion of the rationale behind early intervention models, including the research by Bruce D Perryon child development. http://www.centreforsocialjustice.org.uk/client/downloads/CSJ
Vroom, V. H., & Deci, E. L. (1970). Management and motivation. New York: Penguen Book.