มุขยัต มาตรา และ จังหวะในภาษาไทย

บทคัดย่อ

ภาษาไทยแม้จะเป็นภาษาคำโดดแต่เวลาออกเสียงก็มิได้เป็นแบบเน้นแต่ละคำด้วยเสียงเสมอกัน ภาษาไทยมีมุขยัต มีมาตรา และมีจังหวะ ขณะพูดหรือเจรจา มุขยัต หมายถึง การเปรียบเทียบเสียงหนัก เบาของพยางค์ที่ประชิดกันในแต่ละกลุ่มพยางค์ มาตรา หมายถึง หน่วยวัดช่วงยาวสั้นของพยางค์ที่ลงมุขยัตและไม่ลงมุขยัต พยางค์ที่ไม่ลงมุขยัตจะสั้น มีค่า 1 มาตรา พยางค์ที่ลงมุขยัตจะยาวกว่าและมีค่า 2 มาตรา ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับโครงสร้างของพยางค์ จังหวะ หมายถึง การแบ่งกลุ่มพยางค์เป็นช่วงๆ ซึ่งจะมีความยาวของกลุ่มพยางค์แตกต่างกันไปตั้งแต่ 1-4 พยางค์ ตามความหมายหรือกลุ่มเสียงที่เกิดขึ้นใน สหัชญาณของเจ้าของภาษา การออกเสียงคำไทยที่ถูกต้องนั้นต้องคำนึงถึง มุขยัต มาตรา และ จังหวะ นอกจากนั้น กลุ่มพยางค์ดังกล่าวจะต้องมีความหมายสมบูรณ์ จึงจะถือได้ว่าเป็นการออกเสียงที่ถูกต้อง การออกเสียงเพียงเข้าจังหวะโดยไม่คำนึงถึงความหมายของกลุ่มคำถือได้ว่าเป็นการออกเสียงคำที่ยังไม่ถูกต้องสมบูรณ์ แต่ละคำหรือหน่วยคำที่แยกออกเสียงต้องมีความหมายและเป็นหน่วยคำที่สมบูรณ์ด้วย