Thai Contemporary Values in Didactic Literature of His Majesty the King Maha Bhumibol Adulyadej the Great

Main Article Content

Watsana Boonsom

Abstract

The purpose of this research was to study Thai contemporary Values in didactic literature of King Rama IX from his four literary works:  Story of Mahajanaka, A Man Called Intrepid, Tito and Story of Thongdaeng. The content analysis was adopted for this research methodology. The results of findings the revealed that His majesty the King intended to cultivate twelve Thai Contemporary Values as follows: 1) adoration for the nation, religion, monarch 2) being honest, vigorous and sacrificial 3) being grateful, 4) inspiring for knowledge, 5) maintaining good traditions, 6) well-wishing for others, 7)  believing in monarchical democracy , 8)  being disciplinary, 9) endowing with Intellect and righteousness, 10) upholding philosophy of sufficiency economy, 11) endowing with physical and mental strength, and      12) being mindfulness for public interest. 

Article Details

How to Cite
Boonsom, W. . (2021). Thai Contemporary Values in Didactic Literature of His Majesty the King Maha Bhumibol Adulyadej the Great. Wiwitwannasan Journal of Language and Culture, 5(2), 163–187. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/wiwitwannasan/article/view/244192
Section
Academic articles / Research articles

References

คณะรักษาความสงบแห่งชาติ. (2557). ค่านิยมคนไทย 12 ประการ. กรุงเทพฯ : เอกสารเผยแพร่ของคณะ
รักษาความสงบแห่งชาติ
ชญานิศร์ กุลรัตนมณีพรและคณะ. (๒๕๕๕). การส่งเสริมค่านิยม: การทบทวนองค์ความรู้และแนว
ทางการวิจัยด้านค่านิยมไทยในอนาคต. กรุงเทพฯ : ทุนอุดหนุนการวิจัยจากกรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม.
ดวงมน จิตร์จำนง. (2560). ทฤษฎีกับการวิจารณ์ศิลปะ ทัศนะของนักวิชาการไทย. ปทุมธานี : นาคร.
ตรีศิลป์ บุญขจร. (๒๕๖๐). ทรงเป็นแสงแห่งแรงบันดาลใจ. กรุงเทพฯ : สมาคมภาษาและหนังสือแห่ง
ประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์.
เทียมจิตร์ พ่วงสมจิตร์. (๒๕๕๖). “บทพระราชนิพนธ์แปลเรื่องติโต : พระอัจฉริยภาพด้านภาษาและ
วัฒนธรรมของพระเจ้าอยู่หัว” การประชุมวิชาการสถาบันไทยคดีศึกษาเรื่อง พระเจ้าอยู่หัวกับสารทางวัฒนธรรม, กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. หน้า ๒๖-๕๖.
ภูมิพลอดุลยเดช, พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. (2536). นายอินทร์ ผู้ปิดทองหลังพระ. กรุงเทพมหานคร:
อมรินทร์ พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
ภูมิพลอดุลยเดช, พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. (2539). พระมหาชนก. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์
พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
ภูมิพลอดุลยเดช, พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. (2537). ติโต. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์ พริ้นติ้งแอนด์พับ
ลิชชิ่ง.
ภูมิพลอดุลยเดช, พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. (2545). เรื่องทองแดง. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์ พริ้นติ้ง
แอนด์พับลิชชิ่ง.

รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. (2563). “พระชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร”. วารสาร
มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา สาขาวิชาภาษาไทย คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา ปีที่ 8 ฉบับ ที่ 1 มกราคม-มิถุนายน. 1-24.
วาสนา บุญสม. (2560). สืบสานพระราชปณิธาน รัชกาลที่ 9 พระอัจฉริยภาพด้านภาษาไทยและการ
ประพันธ์. กรุงเทพฯ: เอกพิมพ์ไท.
วาสนา บุญสม. (2548). อัครมหาราชา. กรุวเทพฯ : ปิระมิด.
สมบัติ กุสุมาวลี. (2560). ถอดรหัส “พระมหาชนก” กับการพัฒนาคนและองค์กร. กรุงเทพฯ: สถาบัน
พัฒนบริหารศาสตร์.
สมเกียรติ อ่อนวิมล. (๒๕๖๐). พระราชนิพนธ์แปลสามเรื่องในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพล
อดุลยเดช. กรุงเทพฯ : สมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย.
สายวรุณ น้อยนิมิตร. (2550). “พระราชนิพนธ์เรื่องติโต : วีรบุรุษผู้สร้างประวัติศาสตร์”. วารสารภาษาและ
หนังสือ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ฉบับที่ 2 ปีที่ 30 หน้า 19-32.
สุรพงษ์ โสธนะเสถียร (2554) การอภิปรายความบทพระราชนิพนธ์เรื่องนายอินทร์ผู้ปิดทองหลังพระ.
กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
สำนักราชเลขาธิการ. (2533). พระราชดำรัสและพระบรมราโชวาท. วันที่ค้นข้อมูล 30 สิงหาคม 2563,
เข้าถึงได้จาก www.ohmpps.go.th