Reflection of Thai Politics from Political Cartoon of Arun Watcharasawat

Main Article Content

Santiphap Charam

Abstract

The purpose of this research was to study the reflection of Thai politics from the political cartoon of Arun Watcharasawat, from 80 copies from 19-25 June 2017 to 30 November-6 December 2018, using descriptive analysis methods. The research finding revealed that there were 11 reflections of Thai politics as follows: 1) Reflections on the government which was divided into 4 issues, namely government stability, government policy, corruption, foreign affairs, 2) Reflections on politicians, 3) Reflections on political parties, 4) Reflections on military institutions, 5) Reflections on democracy, 6) The reflection of the constitution, 7) Reflection of the election 8) Reflection of government organizations and government agencies, 9) Reflection of Thai laws, 10) Reflection of the economy, 11) Reflection of the society. Arun watcharasawat constructed the meaning from Cartoons to create Thai political satire and strategies used to communicate included the use of symbols, illustrations, short texts, and colors to illustrate the political events that were gaining the attention of society at that time.

Article Details

How to Cite
Charam, S. . . (2021). Reflection of Thai Politics from Political Cartoon of Arun Watcharasawat . Wiwitwannasan Journal of Language and Culture, 5(2), 209–236. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/wiwitwannasan/article/view/248614
Section
Academic articles / Research articles

References

กาญจนา แก้วเทพ. (2547). ทฤษฎีและแนวทางการศึกษาสื่อสารมวลชน. กรุงเทพฯ: แบรนด์เอจ.
เกรียงรัตน์ เทพบุตร. (2524). ภาพสะท้อนสังคม 2523-2524. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จารุณี สุขชัย. (2550). มิติ "ความเป็นไทย" ในหนังสือการ์ตูนไทย. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เจียมศักดิ์ กอวัฒนสกุล. (2535). การ์ตูนการเมืองในยุครัฐบาลเผด็จการ : ศึกษาเฉพาะการ์ตูนการเมืองช่วง ระหว่าง 23 ก.พ.–9 ธ.ค. 2534. วิทยานิพนธ์ นศ.ม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฉัตรบงกช ศรีวัฒนสาร. (2555). ภาพล้อและการ์ตูนการเมืองในสังคมไทยระหว่าง พ.ศ. 2465 –2475 (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
เฉลิมรัฐ พิกุล. (2556). การศึกษาเพื่อการสร้างสรรค์: การ์ตูนล้อ ภาพสะท้อนการเมืองไทย กรณีศึกษา: จากการ์ตูนล้อการเมือง (ช่วงปี พ.ศ.2552 – 2554). วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชวรัตน์ เชิดชัย. (2530). เอกสารการสอนชุดวิชาการข่าวและบรรณาธิการ หน่วยที่ 1-5 เทคนิคการเขียน ข่าว. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
นพพร ประชากุล. (2552). ยอกอักษร ย้อนความคิด. กรุงเทพฯ : อ่านและวิภาษา.
บุญยงค์ เกศเทศ. (2530). เขียนไทย. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
ประสพโชค นวพันธุ์พิพัฒน์. (2540). การใช้รหัสที่ปรากฏในงานของนักเขียนการ์ตูนไทย.กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรพิมล เฉลิมมีประเสริฐ. (2542). สัมมนาภาษาเพื่อการสื่อสาร. มหาสารคาม : สถาบันราชภัฏมหาสารคาม.
มนิษา บุญชิต (2542). การสื่อสารทางการเมืองด้วยภาพการ์ตูน : ศึกษาเฉพาะกรณี หนังสือพิมพ์ภาษาไทย รายวัน สมัยรัฐบาล พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ศุภเกียรติ เหล่าธีรศิริ. (2548). การ์ตูนการเมืองภาพสะท้อนทางการเมือง : ศึกษาเฉพาะกรณีรัฐบาลนาย ชวน หลีกภัย เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2540 ถึง เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2543. ศศ.ม. (รัฐศาสตร์) กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สิทธา พินิจภูวดล. (2520 ). ความรู้ทั่วไปทางวรรณกรรมไทย. กรุงเทพฯ : ดวงกมล.
สุดรัก จรรยาวงษ์. (2530). การ์ตูนและการ์ตูนการเมือง. บานไม่รู้โรย, 10, 34.
สุวรรณา งามเหลือ. (2559). การศึกษาวิเคราะห์ภาพล้อสังคมไทยในสื่อสังคมออนไลน์. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
อวยพร พานิช และคณะ. (2550). ภาษาและหลักการเขียนเพื่อการสื่อสาร. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อนุวัต ใจเอิบอิ่ม. (2554). ความคิดทางการเมืองของเซีย ไทยรัฐ ผ่านงานเขียนการ์ตูนการเมืองระหว่างปี พ.ศ. 2536 – 2554. วิทยานิพนธ์ รศ.ม.(การเมืองการปกครอง). กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยสุโขทัย ธรรมาธิราช.
อรุณีประกา หอมเศรษฐี. (2530). สื่อสารมวลชนเบื้องต้น. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อุบลรัตน์ ศิริยุวศักดิ์. (2536). อารมณ์ขันในสื่อมวลชน. กรุงเทพฯ : โครงการหนังสือชุดวิจัยและพัฒนานิเทศ ศาสตร์.