การวิเคราะห์ข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาอังกฤษของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยครั้งนี้เป็นกรณีศึกษาซึ่งมีวัตถุประสงค์ที่จะวิเคราะห์ข้อผิดพลาดในการเขียนภาษาอังกฤษ กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาสาขาวิชาชีววิทยา ระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 2 คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราช ภัฎบุรีรัมย์ จำนวน 25 คน ซึ่งลงทะเบียนเรียนวิชา 0002203 English for Academic Purposes I! ในภาค การเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 เครื่องมือที่ใช้ คือ งานเขียนเรื่องการแนะนำตนเอง ผู้วิจัยได้วิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้ค่าร้อยละ ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่ามีข้อผิดพลาดในงานเขียนทั้งหมด 17 ข้อ และข้อผิดพลาดโดยรวม 278 แห่ง ข้อผิดพลาดในงานเขียนที่พบมากที่สุด คือ การสะกดคำ (Speling) คิดเป็นร้อยละ 18.34 ลำดับที่สองคือ การใช้กริยาช่วย (Modality) คิดเป็นร้อยละ 17.26 ลำดับที่สามคือ การใช้กริยาเติม-ing (Gerund) คิดเป็นร้อยละ 15.82 ข้อผิดพลาดที่พบน้อยที่สุด คือ การผสมคำหรือคำที่ปรากฏร่วม(Collocation) การเลือกใช้คำผิด (Wrong word choice) การเรียงลำดับคำ (Word order) การใช้คำฟุ้มเฟือย (Wordiness) คิดเป็นร้อยละ 0.35
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ของบทความเป็นของวารสาร การพิมพ์ซ้ำจะต้องได้ร้บการอนุญาตจากบรรณาธิการวารสาร
เอกสารอ้างอิง
Corder, S.P. (1981). Error Analysis and Interlanguage. Oxford: Oxford University Press.
Gaye Wall. (2006). “Common Error in Students’ Written Work”. Academic Writing Seminar. Songkla: Thaksin University.
Fusuwan, S. (2018). A Study of Errors in English Writing of 4th Year Students in Branch English Language, Prathumthani: Faculty of Humanities and Social Sciences, Valaya Alongkorn Rajabhat University. (In Thai)
Heaton, J.B. (1988). Writing English Language Test. London: Group.Khao-Urai, P. (2002). Study of errors in English essay writing, student case English major Nakhon Pathom Rajabhat Institute. Nakhon Prathom: Nakhonprathom Rajabhat University. (In Thai)
Lado, R. (1997). Language Teaching: A Scientific Approach. New York: McGraw-Hill.
Nuanthip, M. (2007). Students ‘writing error in 0115102 English II. Parichart Journal, 20 (1), 5- 11. (In Thai)
Pangpanich, A. (1987). Analysis of errors in English usage. Bangkok: Ramkhamhaeng University Press. (In Thai)
Pratumrat, T. (2005). Trends and Issues in the Teaching of EFL Writing: Where Shall We Go? Journal of Humanities and Social Sciences. Khonkean University, 22 (3), 115-122. (In Thai)
Rungvoraphong, P. (2014). New students' English writing problems: a case study Prince of Songkhla University, Trang Campus. MahaSarakham Rajabhat University Journal (Humanities and Social Sciences), 119-126. (In Thai)
Sattaytham, A. & Ratanapinyowong, P. (2008). Analysis of Error in Paragraph Writing in English by First year Medical Student from the four Medical Schools at Mahidol University. Silpakorn University International Journal, 9, 17-38. (In Thai)
Torat, B. (1991). Research Design in Applied Linguistics. Nakhon Prathom. Silpakorn University Press.
Valette R. & Ranee, D. (1967). Modern Language Performance Objective and Individualization : Handbook. New York: Harcourt Brace Govanovich.
