การศึกษาคำกริยานุเคราะห์ภาษาจีนในแบบเรียนภาษาจีนสำหรับผู้เรียนชาวไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และเปรียบเทียบการออกแบบเนื้อหาคำกริยานุเคราะห์ภาษาจีนในแบบเรียนภาษาจีนกลางพื้นฐานสำหรับผู้เรียนชาวไทย โดยผู้วิจัยกำหนดขอบเขตการศึกษาเป็นแบบเรียนภาษาจีนพื้นฐานจำนวน 4 เล่ม ได้แก่ 1) Xin Shiyong Hanyu keben 《新实用汉语课本》 2) Taiguoren Xue Hanyu《泰国人学汉语》3) Boya Hanyu 《博雅汉语》4) Tiyan Hanyu 体验汉语》 ผลการศึกษาพบว่า 1) คำกริยานุเคราะห์ “会” (huì) พบมากที่สุด 2) ในแบบเรียนมีคำอธิบายคำกริยานุเคราะห์เป็นภาษาอังกฤษและมีการเสริมโครงสร้างปฏิเสธ 3) ประโยคที่ใช้คำกริยานุเคราะห์มากที่สุดได้แก่ ประโยคบอกเล่า 4) แบบฝึกหัดที่นิยมใช้กับคำกริยานุเคราะห์มากที่สุดคือ แบบฝึกหัดแต่งประโยคจากรูปภาพ งานวิจัยนี้เสนอแนะให้ผู้สอนพิจารณาโครงสร้างของแบบเรียนทั้งด้านปริมาณ ด้านเกณฑ์มาตรฐานและด้านการนำไปใช้ เพื่อให้เกิดประโยชน์กับผู้เรียนสูงสุด
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ของบทความเป็นของวารสาร การพิมพ์ซ้ำจะต้องได้ร้บการอนุญาตจากบรรณาธิการวารสาร
References
Center for Language Education and Cooperation. (2021). Chinese Proficiency Grading Standards for International Chinese Language Education. Beijing Language and Culture University Press.
Han, J. (2021). Analysis of Thai Students Acquisition of Chinese Modals Verbs “想” , “要”. Sinagram Culture, (15), 94-96. (In Chinese)
Huang, B. & Liao, X. (2011). Xiandai Hanyu (5th ed). Higher Education Press.
Jia, X. (2017). Analysis on Foreign Students’ Acquisition of Chinese Modals Verbs. Modern Vocational Education. (30), 74-75. (In Chinese)
Lin, C. & Wangtakwadeen, N. (2015). The Analysis and Assessment of Thai Writers’ Chinese Lesson at Elementary Schools of the upper north. Chinese Studies Journal, 8 (2), 172-213. (In Chinese)
Ma, L. (2014). Analysis of the Chinese textbooks on the acquisition of Modals Verbs “能”,“会”. Literature Education, (11), 128-129. (In Chinese)
Prapakorn, P. (2022). A Development of Knowledge and Understanding on Auxiliary Verbof Mandarin Chinese by Collaborative Learning Model. Silpakorn Educational Research Journal, 14 (1), 235-251. (In Thai)
Qiu, C. (2017). Teaching Semantics of Willing Verbs. Sinogram Culture, (22), 11-12. (In Chinese)
Rattanachaipaisankul, C. (2021). The Comparison of Elementary Chinese Textbooks Used in Universityties in Thailand. Chinese Language and Culture Journal, 8 (2), 169-194. (In Thai)
Thaveewatanaseth, N. (2020). The Study of Chinese Language Textbooks at the Senior High School in Terms of Consistency and Continuity with the Chinese Language Textbooks for General Education at the Higher Education of Kasetsart University's Students to be Ready for the Language Skills of the 21st Century. Chinese Studies Journal, 13 (2), 487-508. (In Thai)
Thawongklang, S. (2015). A Comparative Analysis on the Grammatical of Modals “Neng, Hui, Keyi” in Mandarin and “Dai” in Thai. Chinese Studies Journal, 8 (1), 101-152. (In Thai)
Wang, M. (2016). Analysis of Errors in Foreign Students’ Acquisition of Willing Verbs. Modern Communication, (11), 201-202. (In Chinese)
Zhang, Z. (2007). Error analysis and countermeasures of willing verbs. Journal of Liaoning Educational Administration Institute, 24 (5), 94-95. (In Chinese)