การจัดการเรียนรู้ด้วยเทคโนโลยีดิจิทัลของโรงเรียนขนาดเล็ก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ปัจจุบันเทคโนโลยียุคดิจิทัลมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาคุณภาพการจัดการเรียนรู้ โดยเฉพาะในบริบทของโรงเรียนขนาดเล็กที่ต้องเผชิญกับข้อจำกัดด้านทรัพยากร บุคลากร และโครงสร้างพื้นฐาน การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีดิจิทัลในการจัดการเรียนรู้สามารถช่วยลดช่องว่างการเข้าถึงการศึกษาและส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิต รวมถึงการเรียนรู้เฉพาะบุคคล การเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางการจัดการเรียนรู้ด้วยเทคโนโลยีดิจิทัลในโรงเรียนขนาดเล็ก โดยนำเสนอ 1) การจัดการเรียนรู้ด้วยเทคโนโลยีดิจิทัลในโรงเรียนขนาดเล็ก 2) บทบาทของผู้บริหารและครูในการจัดการเรียนรู้ด้วยเทคโนโลยีดิจิทัลของโรงเรียนขนาดเล็ก 3) การจัดการเรียนรู้ด้วยเทคโนโลยีดิจิทัลโดยประยุกต์ใช้แนวคิดของ TPACK Framework และ 4) การบูรณาการ TPACK ในโรงเรียนขนาดเล็ก องค์ความรู้จากบทความนี้ช่วยให้ครูสามารถออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้ที่เหมาะสมกับบริบทของโรงเรียนขนาดเล็กชี้ให้เห็นว่าการวางแผนและการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานทางเทคโนโลยีควบคู่กับการพัฒนาศักยภาพของครู มีส่วนสำคัญต่อความสำเร็จของการจัดการเรียนรู้ในโรงเรียนขนาดเล็กอย่างยั่งยืน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ทิศนา แขมมณี. (2556). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประเวศ วะสี. (2546). การศึกษาเพื่อพัฒนาคน. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสาธารณสุขแห่งชาติ.
พัชรา ภัทรนรากุล. (2552). การเรียนรู้จากภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อพัฒนาผู้เรียน. เชียงใหม่:
วิเชียร อินทรสมบัติ. (2549). การพัฒนากระบวนการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: วัฒนาพานิช.
สมชาย พิพัฒน์. (2561). การพัฒนาครูตามหลักพุทธธรรมเพื่อการศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์, 27(1), 78-93.
สมพงษ์ จิตระดับ. (2549). การศึกษาเพื่อพัฒนาทุนมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสดศรี สฤษดิ์วงศ์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). รายงานสถานการณ์การพัฒนาคุณภาพการศึกษาโรงเรียนขนาดเล็ก. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2566). รายงานสถานการณ์โรงเรียนขนาดเล็กในประเทศไทย ปี 2566. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2565). รายงานการศึกษาไทยในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สำนักวิจัยและพัฒนาการศึกษา. (2562). สภาพปัญหาและข้อจำกัดของโรงเรียนขนาดเล็กในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2563). การวิจัยการออกแบบทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เอกชัย กี่สุขพันธุ์. (2554). การจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาผู้เรียน. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
Anderson, T. (2008). The theory and practice of online learning (2nd ed.). Athabasca University Press.
Fullan, M. (2007). The new meaning of educational change (4th ed.). Teachers College Press.
Harris, J., Mishra, P., & Koehler, M. J. (2009). Teachers’ technological pedagogical content knowledge and learning activity types: Curriculum-based technology integration reframed. Journal of Research on Technology in Education, 41(4), 393–416.
Mishra, P., Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: A framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017–1054.
Prensky, M. (2010). Teaching digital natives: Partnering for real learning. Corwin Press.
Roblyer, M. D., Doering, A. H. (2013). Integrating educational technology into teaching (6th ed.). Boston: Pearson.
Sung, Y. T., Chang, K. E., & Liu, T. C. (2016). The effects of integrating mobile devices with teaching and learning on students' learning performance: A meta-analysis and research synthesis. Computers & Education, 94.
Trilling, B., Fadel, C. (2009). 21st century skills: Learning for life in our times. Jossey-Bass.
UNESCO. (2021). Reimagining our futures together: A new social contract for education.
