การพึ่งตนเองของวิสาหกิจชุมชน

บทคัดย่อ

ชุมชนถือเป็นรากฐานที่สำคัญของการพัฒนาประเทศ การพัฒนาต่างๆ ที่เกิดขึ้น ล้วนแต่เกิดขึ้นจากกิจกรรมของชุมชนเป็นหลัก การพัฒนาชุมชนจึงเป็นกลไกอันสำคัญที่จะกำหนดทิศทาง เพื่อให้เกิดกระบวนการพัฒนา และเสริมสร้างความแข็งแกร่ง โดยการมีส่วนร่วมของภาคประชาสังคม (Civil Society) อันหมายถึง การพัฒนาที่เกิดขึ้นจากความริเริ่มของคน โดยทุกฝ่ายในสังคมต่างให้ความร่วมมือกันอย่างใกล้ชิด ทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคประชาชน เพื่อมุ่งหวังให้เศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมของชุมชนดีขึ้น (The Scottish Community Development Centre, 2014) การพึ่งตนเองของวิสาหกิจชุมชน เป็นการสร้างความเข้มแข็งของชุมชนในการสร้างอาชีพที่มีอยู่ในชุมชนอยู่แล้วให้ประชาชนในชุมชนสามารถพึ่งพาตนเองได้ การที่วิสาหกิจชุมชนจะดำเนินการให้ประสบความสำเร็จได้นั้น การพึ่งตนเองได้เป็นหลักคิดหนึ่งที่มีความสำคัญซึ่งการสร้างความเข้มแข็งจะประกอบไปด้วยการจัดการความรู้และการเรียนรู้ของคนในชุมชน เพื่อให้คนในชุมชนมีความรู้ความสามารถในการเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นของตนเองนำไปสู่การพัฒนาเป็นองค์ความรู้หรือนวัตกรรมใหม่ทำให้เป็นอาชีพชุมชนที่สร้างรายได้แก่ชุมชน ความร่วมมือของคนในชุมชน เป็นการสร้างความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของคนในชุมชน ทำให้เกิดการพัฒนาอย่างเข้มแข็งของชุมชน บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวคิดพื้นฐานของการพึ่งตนเองของวิสาหกิจชุมชนในประเด็นเกี่ยวกับการเสริมสร้างความเข้มแข็งในชุมชนที่ชุมชนพึ่งตนเองได้และสร้างความยั่งยืนแก่ชุมชน การดำเนินตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง เป็นการใช้หลักแนวคิดมาใช้ในการดำเนินชีวิตเพื่อสร้างความพอเพียงในการดำเนินชีวิตของคนในชุมชน การพัฒนาผลิตภัณฑ์อย่างต่อเนื่อง เป็นการใช้องค์ความรู้มาใช้ในการเสริมสร้างผลิตภัณฑ์ชุมชนเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มและนำไปสู่การสร้างรายได้มาสู่ชุมชนได้มากขึ้น เพื่อนำไปสู่แนวทางการพัฒนาการพึ่งตนเองของวิสาหกิจชุมชนต่อไป