Development of a Self-directed Based on the Problem-based Learning Model to Promote Problem-solving Skills in Physics of Grade 10 Students on Mechanical Equilibrium
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were: 1) to develop self-directed instructional model by using the problem-based for enhancing Grade 10 Students’ problem-solving skill, Physics subject, titled “mechanical equilibrium,” 2) to study the effect of self-directed instructional model by using the problem-based for enhancing Grade 10 Students’ problem-solving skill, Physics subject, titled “mechanical equilibrium.” The samples were 43 Grade 10/3 Students of Nong Rua Wittaya School, Secondary Educational Service Area Office 25, the first semester of 2019 academic year. The research instruments were: 1) Self-directed Lesson Plan by using problem-based for enhancing problem solving skill, Physics subject, Grade 10, 2) the Learning Achievement Test, 3) the Problem Thinking Skill Test, and 4) the Questionnaire of Students’ satisfaction. Data were analyzed by using the percentage, mean, standard deviation, Dependent t-test, and Content Analysis. The research findings found that: 1) The self-directed instructional model by using the problem-based for enhancing Grade 10 Students’ problem-solving skill, Physics subject, titled “mechanical equilibrium,” consisted of the following components: the principle, objective, instructional process, knowledge content, process skill, the supplementary learning, social system, supporter, and response principle. The instructional process consisted of 6 steps: the Introduction, Problem, Analysis, Planning, Investigation, Conclusion, and Learning assessment. The efficiency of developed instructional model was 82.14/81.49 which was higher than the specified criterion 80/80. 2) Grade 10 Students’ posttest score after studying by using the self-directed instructional model through problem-based for enhancing problem solving skill, was significantly higher than the pretest at .05 level. 3) For Grade 10 Students’ problem-solving skill, 90.70% of students could pass the criterion, which was higher than specified criterion. 4) Grade 10 Students’ satisfaction on self-directed instructional model by using the problem-based for enhancing the problem-solving skill, was in “High” level.
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). แนวทางการวัดและประเมินผลการเรียนตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กาญจนา จันทร์ประเสริฐ. (2554). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบนำตนเองหรือใช้ปัญหาเป็นฐานในการสอนวิชาฟิสิกส์ วิทยาศาสตร์ชีวภาพ การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบนำตนเองโดยใช้ปัญหาเป็นฐานในการสอนวิชาฟิสิกส์วิทยาศาสตร์ชีวภาพ. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรังสิต.
แคทรียา มุขมาลี. (2556). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ เรื่อง อาหารกับการดำรงชีวิตของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้การจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
จินตนา ธนวิบูลย์ชัย. (2552). การคิด การคิดแก้ปัญหา และการตัดสินใจ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.
ฉลาด จันทรสมบัติ. (2550). การพัฒนารูปแบบการจัดการความรู้องค์กรชุมชน. วิทยานิพนธ์ ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ณรงค์ฤทธิ์ ภิรมย์นก. (2560). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนวิชาคอมพิวเตอร์กราฟกสที่เนนกระบวนการเรียนรูแบบนําตนเองของนักศึกษาระดับปริญญาตรี หลักสูตรเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต. วารสารวิจัยและนวัตกรรมการอาชีวศึกษา, 3(1), 51-57.
ทิศนา แขมมณี. (2552). รูปแบบการเรียนการสอนทางเลือกที่หลากหลาย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธิดารัตน์ กันยะมี และเฉลิมพร ทองพูน. (2558). การจัดเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่อง อาหารกับการดำรงชีวิตที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 20(3), 124-137.
นัจญ์มีย์ สะอะ. (2551). ผลของการเรียนแบบใช้ปัญหาเป็นฐานต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์ ลักษณะการเรียนรู้ด้วยตนเอง และความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
ประพันธ์ศิริ สุเสารัจ. (2551). การพัฒนาการคิด. กรุงเทพฯ: 9119 เทคนิคพริ้นติ้ง.
ประเวศ วะสี. (2553). ปฏิรูปประเทศไทย: รายการเรื่องที่ควรปฏิรูป. พิมพครั้งที่ 3. นนทบุรี: สํานักงานปฏิรูป (สปร.).
พูนสุข อุดม. (2553). ครูผู้สอน : การจัดการเรียนการสอนวิทยาศาสตร์ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. สสวท. 38(165), 60-62.
เพลินพิศ ธรรมรัตน์. (2562). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบผสมผสานด้วยวิธีการเรียนรู้แบบนำตนเอง รายวิชาการวิจัย เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ สำหรับนักศึกษาสายครู. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ภพ เลาหไพบูลย์. (2552). แนวการสอนวิทยาศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
วัฒนา รัตนพรหม. (2548). การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นหลัก. ศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 20(1), 33-34.
วัลลี สัตยาศัย. (2547). การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นหลักรูปแบบการเรียนรู้โดยผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. กรุงเทพฯ: บุ๊คเน็ท.
วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2562). การจัดการเรียนรู้ที่เสริมสร้างจิตนวัตกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.
วิทยา วรพันธุ์ และคณะ. (2559). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบนําตนเองวิชาฟิสิกส์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 11(2), 31-46.
สมบัติ สุวรรณพิทักษ์. (2553). เทคนิคการสอนแนวใหม่ สำหรับการศึกษานอกโรงเรียน. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2550). การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สุลักษณ ศิวรักษ. (2552). กระแสใหม่ของวิถีชีวิต เสรีภาพและวัฒนธรรมใน 5 ทศวรรษที่พ้นผ่าน. กรุงเทพฯ: ศึกษิตสยาม.
สุวิทย์ มูลคำ. (2551). กลยุทธ์การสอนคิดแก้ปัญหา. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : ภาพพิมพ์.
Bloom, B.S. (1964). Stability and Change in human characteristics. New York, John & Sons.
Bruner, L.S. (1969). The Process of Education. Massachusetts Haward University Press Cambridge.
Guilford, J.P. (1987). Fundamental Statistics in Psychology and Education. 4th ed. Tokyo: Mc Graw-Hill.
John Dewey. (1971). How We Think. New York: D.C.
Joyce Weil and Calhoun. (2004). Models of Teaching. 6th ed. Boston: Allyn and Bacon.
Knowles, M.S. (1975). Self-Directed Learning: A Guide for Learners and Teachers. Chicago: Follett Publishing Company.
Weir, J.J. (1974). Problem Solving Every body’s Problem. The Science Teacher, 4(9), 16-18.
Wilson, James W. (1971). Evaluation of Learning in Secondary School Mathematics. In Handbook on Formative and Summative Evaluation of Student Learning. p.643 – 649. by Benjamin S. Bloom, U.S.A. McGraw – Hill.