Guidelines for Developing Professional Skills in Digital Technology of Vocational Education Institutes in Udon Thani
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were 1) to study the current situation. Desirable conditions and necessary needs for professional skill development in digital technology of vocational institutes, Udon Thani Province, and 2) study guidelines for developing professional skills in digital technology in educational institutions under vocational education in Udon Thani Province. The research consisted of two phases using a mixed methods research methodology: Phase 1: Studies the current conditions, desired conditions, and necessary needs in developing professional skills in digital technology in vocational educational institutions in Udon Thani Province. The sample used in the research was 260 administrators and teachers by proportions and randomization. The instrument used was a questionnaire with a 5-point estimation scale with a confidence level of 0.96. Phase 2: Finding ways to develop professional skills in digital technology of vocational institutes in Udon Thani Province. Using a semi-structured interview method, 7 experts were selected by purposive sampling. Analyze the content of the data from the interview. The results showed that: The overall current condition in all aspects is at a moderate level, the overall desired condition in all aspects is at the highest level, and the highest need for developing professional skills in digital technology is access to digital technology. Guidelines for developing professional skills in digital technology include: 1) Implementing government policies on information technology in the digital age to be effective in accordance with the context of educational institutions. 2) Public relations through online media to allow learners, teachers, educational personnel, and external stakeholders to access educational institution information through many channels. 3) Using various applications that are currently gaining attention such as TikTok, Facebook, YouTube as a medium to attract teachers, personnel and students to learn how to use new technology.
Article Details
References
ชนะจิต คาแผง. (2559). การศึกษาสภาพและแนวทางการดาเนินงานกิจกรรมนักเรียนนักศึกษาตาม
ระเบียบองค์การนักวิชาชีพในอนาคตแห่งประเทศไทย ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงาน คณะกรรมการ การอาชีวศึกษาภาคเหนือ. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
บุญชู ใจใส. (2564). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อทักษะดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่
การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 2. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สกลนคร:
มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร.
นนท์ชนิตร อาชวพร. (2557. อัตลักษณ์ครูเชิงสร้างสรรค์นวัตกรรมสำหรับศตวรรษที่ 21 ของนิสิตนักศึกษา
ครู: การประเมินความต้องการจำเป็น. ปริญญานิพนธ์ ค.ม. (วิธีวิทยาการวิจัยการศึกษา). กรุงเทพฯ:
บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 – 2580. ราชกิจจานุเบกษา.เล่มที่ 135 (ตอนที่ 82 ก), หน้า 1 - 33.
ทิพวัลย์ นนทเภท. (2559). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการบริหารของสถานศึกษา ในสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 3. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎี
บัณฑิต, มหาวิทยาลัยอีสเทอร์นเอเชีย.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2556). การสำรวจความต้องการแรงงานและการขาดแคลนแรงงานของสถาน
ประกอบการ. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
อมรรัตน์ ดอนพิลา. (2566). ความต้องการจำเป็นและแนวทางพัฒนาทักษะดิจิทัลของครูในศตวรรษที่ 21
สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษามุกดาหาร. วิทยานิพนธ์ ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร.
อรอุษา วงศ์จรัสเกษม. (2561). ทักษะการจัดการเรียนรู้ของครูในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่
การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต นครปฐม:
มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
Eshet, Y. (2012). Thinking in the Digital Era: A Revised Model for Digital Literacy. Issues in
Informing Science and Information Technology, 9, 267-276.