แนวทางการพัฒนาทักษะวิชาชีพด้านเทคโนโลยีดิจิทัล ของสถานศึกษาสังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดอุดรธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์และความต้องการจำเป็นในการพัฒนาทักษะวิชาชีพด้านเทคโนโลยีดิจิทัลของสถานศึกษาสังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดอุดรธานี และ2) ศึกษาแนวทางการพัฒนาทักษะวิชาชีพด้านเทคโนโลยีดิจิทัลของสถานศึกษาสังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดอุดรธานี การวิจัยแบ่งเป็น 2 ระยะ โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมผสาน ระยะที่ 1 ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์และความต้องการจำเป็นในการพัฒนาทักษะวิชาชีพด้านเทคโนโลยีดิจิทัลของสถานศึกษาสังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดอุดรธานี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ผู้บริหารและครูผู้สอน จำนวน 260 คน โดยวิธีการเทียบสัดส่วน จากนั้นทำการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.96 ระยะที่ 2 การหาแนวทางการพัฒนาทักษะวิชาชีพวิชาชีพด้านเทคโนโลยีดิจิทัลของสถานศึกษาสังกัดอาชีวศึกษาจังหวัดอุดรธานี ใช้วิธีการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 7 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง วิเคราะห์เนื้อหาข้อมูลจากการสัมภาษณ์ ผลการวิจัย พบว่า สภาพปัจจุบันโดยรวมทุกด้านอยู่ในระดับปานกลาง สภาพที่พึงประสงค์โดยรวมทุกด้านอยู่ในระดับมากที่สุด ความต้องการจำเป็นสูงสุดในการพัฒนาทักษะวิชาชีพด้านเทคโนโลยีดิจิทัล คือ การเข้าถึงเทคโนโลยีดิจิทัล แนวทางการพัฒนาทักษะวิชาชีพด้านเทคโนโลยีดิจิทัล ได้แก่ 1) การนำนโยบายภาครัฐด้านเทคโนโลยีสารสนเทศในยุคดิจิทัลสู่การนำไปปฏิบัติให้สอดคล้องกับบริบทของสถานศึกษาอย่างมีประสิทธิภาพ 2) การประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อออนไลน์ต่าง ๆ เพื่อให้ผู้เรียน ครู บุคลากรทางการศึกษา รวมถึงผู้มีส่วนเกี่ยวข้องภายนอกสถานศึกษา ได้เข้าถึงข้อมูลสารสนเทศของสถานศึกษาได้หลายช่องทาง และ3) การนำเอาแอพพลิเคชั่นต่าง ๆ ที่กำลังได้รับความสนใจในปัจจุบันเช่น TikTok Facebook YouTube มาเป็นสื่อกลางเพื่อดึงดูดความสนใจให้กับครูบุคลากรและนักเรียนนักศึกษาได้เรียนรู้แนวทางวิธีการใช้เทคโนโลยีใหม่ ๆ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ชนะจิต คาแผง. (2559). การศึกษาสภาพและแนวทางการดาเนินงานกิจกรรมนักเรียนนักศึกษาตาม
ระเบียบองค์การนักวิชาชีพในอนาคตแห่งประเทศไทย ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงาน คณะกรรมการ การอาชีวศึกษาภาคเหนือ. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
บุญชู ใจใส. (2564). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อทักษะดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่
การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 2. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สกลนคร:
มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร.
นนท์ชนิตร อาชวพร. (2557. อัตลักษณ์ครูเชิงสร้างสรรค์นวัตกรรมสำหรับศตวรรษที่ 21 ของนิสิตนักศึกษา
ครู: การประเมินความต้องการจำเป็น. ปริญญานิพนธ์ ค.ม. (วิธีวิทยาการวิจัยการศึกษา). กรุงเทพฯ:
บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 – 2580. ราชกิจจานุเบกษา.เล่มที่ 135 (ตอนที่ 82 ก), หน้า 1 - 33.
ทิพวัลย์ นนทเภท. (2559). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการบริหารของสถานศึกษา ในสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 3. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎี
บัณฑิต, มหาวิทยาลัยอีสเทอร์นเอเชีย.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2556). การสำรวจความต้องการแรงงานและการขาดแคลนแรงงานของสถาน
ประกอบการ. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
อมรรัตน์ ดอนพิลา. (2566). ความต้องการจำเป็นและแนวทางพัฒนาทักษะดิจิทัลของครูในศตวรรษที่ 21
สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษามุกดาหาร. วิทยานิพนธ์ ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร.
อรอุษา วงศ์จรัสเกษม. (2561). ทักษะการจัดการเรียนรู้ของครูในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่
การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต นครปฐม:
มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
Eshet, Y. (2012). Thinking in the Digital Era: A Revised Model for Digital Literacy. Issues in
Informing Science and Information Technology, 9, 267-276.
