การคุ้มครองผู้บริโภคในผลิตภัณฑ์เสริมอาหารโดยการโฆษณาทางสื่อออนไลน์
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เพื่อศึกษาแนวคิด ทฤษฎี เกี่ยวกับการคุ้มครองผู้บริโภคในผลิตภัณฑ์เสริมอาหารโดยการโฆษณาทางสื่อออนไลน์ เพื่อวิเคราะห์กลไกทางกฎหมายในการคุ้มครองผู้บริโภคในผลิตภัณฑ์เสริมอาหารจากการโฆษณาทางสื่อออนไลน์ของประเทศไทยและต่างประเทศ และเพื่อหาแนวทางในการแก้ไขปัญหาทางกฎหมายในการคุ้มครองผู้บริโภคในผลิตภัณฑ์เสริมอาหารจากการโฆษณาทางสื่อออนไลน์
ผลการวิจัยพบว่า ปัจจุบันสังคมได้มีการพัฒนาเกี่ยวกับการโฆษณาผลิตภัณฑ์เสริมอาหารทางสื่อออนไลน์อย่างแพร่หลาย แต่ข้อกฎหมายของประเทศไทยเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวยังมีความล้าหลังไม่ทันสมัยต่อการเปลี่ยนแปลงของสังคมและไม่ครอบคลุมการโฆษณาประชาสัมพันธ์ที่เกินความเป็นจริง ทำให้ผู้ผลิตและผู้จำหน่ายผลิตภัณฑ์ แสวงหาผลประโยชน์จากผู้บริโภคโดยการโฆษณาชวนเชื่อที่เกินความเป็นจริง อีกทั้งรัฐเองก็ยังมีระบบกลไกในการกำกับดูแลรวมถึงการมีทักษะความรู้ในเรื่องการดูแลคุ้มครองผู้บริโภคในผลิตภัณฑ์ต่างๆไม่มากพอ ดังนั้น จึงเสนอแนะให้มีการแก้ไขพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ. 2522 และพระราชบัญญัติอาหาร พ.ศ.2522 โดยอุดช่องว่างปัญหากฎหมายที่ไม่ครอบคลุมและล้าสมัย ให้มีการแก้ไขเพิ่มเติมบทลงโทษที่รุนแรงในกรณีที่ผู้ผลิตและผู้จำหน่ายฝ่าฝืนไม่ปฏิบัติตามข้อกฎหมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการควบคุมหรือลดการโฆษณาทางสื่อออนไลน์ที่หลอกลวงหรือผิดกฎหมายอย่างเข้มงวด นอกจากนี้ควรจัดให้มีหน่วยงานในการกำกับดูแลเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่มีความเชี่ยวชาญด้านผลิตภัณฑ์เสริมอาหารต่างๆ โดยเฉพาะ รวมทั้งให้มีการปรับปรุงกฎหมายเกี่ยวกับe-Commerce เพื่อป้องกันการฉ้อโกงทางออนไลน์และการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลด้วย
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ฐิติพร อินศร. (2562). การศึกษาเรื่องผลกระทบของกฎหมายควบคุมโฆษณาผลิตภัณฑ์เสริมอาหารต่อ
พฤติกรรมการบริโภคของผู้บริโภคในประเทศไทย. https://he02.tci- haijo.org/index.php/RDHSJ/article/download/255214/173391
ธนพงศ์ ภูผาลี, วิมาน กฤตพลวิมาน, จิตตศุภางค์ ตันติภิรมย์. (2564). การวิเคราะห์เนื้อหาโฆษณา
ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารในสื่อโซเชียลมีเดีย. https://he01.tcithaijo.org/index.php/TJPP/article/download/248371/169099/917379
เพลินใจ ตังคณะกุล. (2554). ผลิตภัณฑ์อาหารเสริมสุขภาพคืออะไร. นิตยสารอิเล็กทรอนิกส์ สำนัก
บริการคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. http://www.ku.ac.th/e- magazine/april45/know/food.html
รติยา จันทวี. (2565). ความรู้ ทัศนคติ และพฤติกรรมของผู้บริโภคต่อการโฆษณาผลิตภัณฑ์เสริม
อาหารลดน้ำหนักโดยใช้บุคคลต้นแบบ. chrome://externalfile/httpsnuir.lib.nu.ac.
สุชัญญา พลเพชร. (2562). การศึกษาแนวทางการกำกับดูแลโฆษณาผลิตภัณฑ์เสริมอาหารออนไลน์
ที่มีประสิทธิภาพ, https://he02.tci-thaijo.org/index.php/RDHSJ/article/download/255137/173326/927636
สุรันทร์ จงดีประเสริฐ. (2554). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเพื่อสุขภาพชนิด
แคปซูลของคนวัยทำงานในกรุงเทพมหานคร.บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
สมชาย ปัญญาวงค์. (2563). ศึกษาผลกระทบของการบังคับใช้กฎหมายคุ้มครองผู้บริโภคในประเทศไทย.
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อาณดี นิติธรรมยง. (2547). อาหารเพื่อสุขภาพโภชนาการ. http:/library.christian ac th/opac/showsearch_bk.php? pointer-T020283
Smith, J. (2019). The Mediating Role of Risk, Credibility, and Convenience in the Relationship
between Initial Trust and Purchase Intention in Online Shopping. Journal of Marketing
Research.
Jones, A., & Taylor, B. (2020). Comparative Analysis of Online Advertising Regulations
Journal of Internet Law.
Williams, L., & Brown, M. (2021). "Adapting ICT Laws to Emerging Technologies: AI and Data
Privacy." International Journal of Technology Law.
Davis, M., & Moore, S. (2021). Case Studies on Successful Online Advertising Regulations:
Insights from the EU, USA, and UK. Journal of Regulatory Policy.
Johnson, A., & Smith, T. (2023). "AI and Blockchain in Advertising: Regulatory
Challenges and Opportunities." Journal of Digital Innovation.
Regulating False Advertising in Dietary Supplements.
Green & Jones. (2020). Social Media and Its Influence on Customer Relationship
Management (2020).
Laura White (2022). Regulation of Online Health Advertising: LegalFrameworks
and Best Practices.