ความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการทุจริตเชิงนโยบายกับการกำหนดนโยบายโครงการรับจำนำข้าว
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับการทุจริตเชิงนโยบายและการกำหนดนโยบายสาธารณะโครงการรับจำนำข้าว 2) ระดับปัจจัยการทุจริตเชิงนโยบายและการกำหนดนโยบายสาธารณะโครงการรับจำนำข้าว 3) ความสัมพันธ์ระหว่างการทุจริตเชิงนโยบายกับการกำหนดนโยบายสาธารณะโครงการรับจำนำข้าว กลุ่มตัวอย่างเป็นข้าราชการกระทรวงพาณิชย์ ธนาคารเกษตรและสหกรณ์ และชาวนาที่เข้าร่วมโครงการรับจำนำข้าว จำนวน 2,250 คน โดยเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลเป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1) การทุจริตเชิงนโยบายและการกำหนดนโยบายสาธารณะโครงการรับจำนำข้าวในจังหวัด เพชรบูรณ์ พิจิตร พิษณุโลก สุโขทัย กำแพงเพชร และนครสวรรค์ โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) ปัจจัยการทุจริตเชิงนโยบายและการกำหนดนโยบายสาธารณะโครงการรับจำนำข้าว โดยรวมอยู่ในระดับมาก และ3) ความสัมพันธ์ระหว่างการทุจริตเชิงนโยบายกับการกำหนดนโยบายสาธารณะโครงการรับจำนำข้าวโครงการรับจำนำข้าว โดยรวมมีความสัมพันธ์กันทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 อยู่ในระดับสูงมาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กฤษฎา นันทเพ็ชร (2556). การเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่มีผลต่อบทบาทการป้องกันและปราบปรามคอร์รัปชั่น ของคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) .ดุษฎีนิพนธ์นี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา.
กรมการค้าภายใน (2554). โครงการรับจำนำข้าวของรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ชินวัตร. . http://www.matichon.co.th/news_detail. php?newside-1315200981&grpid= &catid=02&subc
ณภัทร เตโช, อภิชาติ จันทราธิบดี, ภัชรีย์ มีแก้ว และอรดี ไกรยุทธศักดิ์. (2552). แนวทางการป้องกันและปราบปรามการทุจริตในส่วนราชการไทย. http://www.opsmoac.go.th/download/s_2567_038.pdf
บุญธรรม กิจปรีดาบริสุทธิ์. (2549). สถิติวิเคราะห์เพื่อการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่4.กรุงเทพฯ: จามจุรีโปรดักท์.
วรรณนภา วามานนท์. (2550). การบริหารการปราบปรามการทุจริตระดับชาติของไทย: การศึกษาบทบาท ระบบ และการบริหารของคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต รัฐประศาสนศาสตร์, สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์, คณะรัฐศาสตร์, มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สังศิต พิริยะรังสรรค์ และผาสุก พงษ์ไพจิตร. (2549). คอร์รัปชั่นและประชาธิปไตย. ศูนย์วิจัยและนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
สัมฤทธิ์ ยศสมศักดิ์. (2549). คอร์รัปชั่น ธรรมาภิบาล และจริยธรรมในสังคมไทย. กรุงเทพฯ:
ธรรกมลการพิมพ์.เสาวณีย์ ไทยรุ่งโรจน์. (2555). ดัชนีคอร์รัปชั่นในรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ชินวัตร. http://talk.mthai.com/topic/345887
Forbis, J. S. (2008). Organized civil society: A cross national evaluation of the socio-politicaleffects of non-governmental organization density on governmental corruption, stateterror, and anti-government demonstrations. Doctoral dissertation, Sociology,Graduate School, Ohio State University.
Dorhoi, M. (2005). Anti-corruption strategies and fighting corruption in central and eastern Europe. Doctoral dissertation, Political Science, Michigan State University.
Igoni, S. E. (2009). Perceptions of societal corruption and levels of trust in government: A case study of benin city, nigeria. Doctoral dissertation, Public Policy and Administration, Walden University.
Werner J. M., & Desimone, R. L. (2006). Human Resource Development 4th ed.). Mason, Ohio: Thomson South-Western.
