การสร้างชุดแบบฝึกสำหรับวงดุริยางค์เครื่องลมโดยใช้เพลงพื้นบ้านภาคใต้ โรงเรียนเสาธงวิทยา จังหวัดนครศรีธรรมราช
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาชุดแบบฝึกสำหรับวงดุริยางค์เครื่องลมโดยใช้เพลงพื้นบ้านภาคใต้ 2) พัฒนาชุดแบบฝึกสำหรับวงดุริยางค์เครื่องลมโดยใช้เพลงพื้นบ้านภาคใต้ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80 / 80 3) ศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนต่อชุดแบบฝึกสำหรับวงดุริยางค์เครื่องลมระดับเริ่มต้นโดยใช้เพลงพื้นบ้านภาคใต้ ลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือนักเรียนวงดุริยางค์เครื่องลมโรงเรียนเสาธงวิทยา จังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวน 20 คน ซึ่งได้มาจากวิธีการสุ่มแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ 1) ชุดแบบฝึกสำหรับวงดุริยางค์เครื่องลมโดยใช้เพลงพื้นบ้านภาคใต้จำนวน 1 ชุด 2) แบบประเมินชุดแบบฝึกทักษะการปฏิบัติชุดแบบฝึกสำหรับวงดุริยางค์เครื่องลมโดยใช้เพลงพื้นบ้านภาคใต้ จำนวน 6 ชุด 3) แบบประเมินความพึงพอใจของนักเรียน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าร้อยละ ค่าดัชนีความสอดคล้องและการหาประสิทธิภาพของชุดแบบฝึกผลการวิจัยพบว่า ชุดแบบฝึกสำหรับวงดุริยางค์เครื่องลมโดยใช้เพลงพื้นบ้านภาคใต้ ของนักเรียนโรงเรียนเสาธงวิทยา จังหวัดนครศรีธรรมราช มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.80 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.19 ชุดแบบฝึกสำหรับวงดุริยางค์เครื่องลมโดยใช้เพลงพื้นบ้านภาคใต้ มีประสิทธิภาพ E1/E2 เท่ากับ 81.20/82.33 เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนดคือ 80/80 และผลการศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ชุดแบบฝึกสำหรับวงดุริยางค์เครื่องลมโดยใช้เพลงพื้นบ้านภาคใต้ โรงเรียนเสาธงวิทยา จังหวัดนครศรีธรรมราช มีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 4.79 แล้วส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.42 อยู่ในระดับพึงพอใจมากที่สุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ณัฐศรัณย์ ทฤษฎิคุณ, พงษ์พิทยา สัพโส และนิพัต กาญจนะหุต. (2562). การสร้างรูปแบบการฝึกซ้อม. วงดุริยางค์เครื่องลมระดับอุดมศึกษาในประเทศไทย. วารสารดนตรีรังสิต มหาวิทยาลัยรังสิต, 14(2), 31-45
ทยา เตซะเสน์. (2563). ผลงานสร้างสรรค์ทางดนตรี รองเง็ง เรียบเรียงสำหรับกีต้าร์คลาสสิก, นครศรีธรรมราช: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น ( ฉบับปรับปรุงใหม่). ( พิมพค์ร้ังที่5). กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
พิมพ์วลัญช์ ทองวงษ์เพ็ชร และ ประพันธ์ศักดิ์ พุ่มอินทร์. (2565). การสร้างชุดการสอนเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเครื่องหมายและสัญลักษณ์ทางดนตรีสำหรับนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนมัธยมวัดมกุฎกษัตริย์. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 16(4), 88-99.
เพลินพิศ กิ่งชา. (2565). การพัฒนาการเรียนรู้โน้ตสากลเบื้องต้นโดยใช้แบบฝึกทักษะเมโลเดี้ยนกลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ (ดนตรี) ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5โรงเรียนวัดหนองจอก เขตหนองจอ กรุงเทพมหานคร. วารสารการวิจัยประยุกต์ มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ, 1(1), 1-10.
วรชนก เจือกุดขมิ้น. (2558). พัฒนาการของวงดุริยางค์เยาวชนไทย ในพระอุปถัมภ์สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ระหว่างปี พ.ศ. 2529 – 2558. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะดุริยางคศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปกร.
วรชิน มั่งคั่ง และศราวุธ วิวรรณ. (2565). การสร้างชุดฝึกทักษะการอ่านโน้ตสําหรับคีย์บอร์ดของนักศึกษาระดับชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาดนตรีศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. วารสารการบริหารการปกครองและนวัฒกรรมท้องถิ่น. 8(1), 35-44.
อชิรญา เกษสุภะ และ ฌานิก หวังพานิช. (2567). การสร้างและหาประสิทธิภาพชุดแบบฝึกทักษะดนตรีไทยสำหรับนักเรียนโรงเรียนนานาชาติเอกมัย. วารสารภาษาศาสนาและวัฒนธรรม, 13(1), 92-142.
อัมพา ปัญญาคำ. (2550). การสร้างแบบฝึกทักษะการคูณโดยใช้การวิเคราะห์งาน สำหรับนักเรียนที่มีปัญหาทางการเรียนรู้ โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์แม่ฮ่องสอน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
