การพัฒนาหลักสูตรการใช้กิจกรรมดนตรีเพื่อพัฒนาทักษะทางดนตรีพฤติกรรม และบุคลิกภาพของเยาวชนในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กจังหวัดสงขลา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ออกแบบและสร้างหลักสูตรกิจกรรมดนตรีในรูปแบบ “Active Learning” สำหรับพัฒนาเยาวชนในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดสงขลา (2) ศึกษาประสิทธิภาพของหลักสูตรต่อทักษะทางดนตรี พฤติกรรม และบุคลิกภาพ และ (3) ถ่ายทอดหลักสูตรให้แก่เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้อง การวิจัยใช้วิธีการเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ โดยสัมภาษณ์เชิงลึกเจ้าหน้าที่ 20 คน เพื่อนำข้อมูลไปออกแบบหลักสูตรซึ่งผ่านการประเมินจากผู้ทรงคุณวุฒิ 5 คน ก่อนนำไปทดลองกับกลุ่มตัวอย่างเยาวชนจำนวน 30 คน และจัดอบรมถ่ายทอดแก่เจ้าหน้าที่กรมพินิจฯ 40 คนในพื้นที่ภาคใต้ เครื่องมือการวิจัยประกอบด้วยแบบสัมภาษณ์ แบบประเมิน และการทดสอบก่อน–หลัง ผลการวิจัยพบว่าหลักสูตรมีจำนวน 12 กิจกรรม มีคุณภาพและประสิทธิภาพสูง โดยคะแนนเฉลี่ยก่อนเข้าร่วมอยู่ที่ร้อยละ 48.89 และหลังเข้าร่วมเพิ่มขึ้นเป็นร้อยละ 94.11 พร้อมทั้งผลการประเมินระหว่างและหลังการเรียนรู้เฉลี่ยรวมร้อยละ 85.83/94.11 แสดงถึงความก้าวหน้าทั้งด้านทักษะดนตรี พฤติกรรม และบุคลิกภาพ สรุปได้ว่าหลักสูตรนี้สามารถใช้เป็นต้นแบบในการพัฒนาและฟื้นฟูเยาวชน ตลอดจนเผยแพร่และต่อยอดสู่เจ้าหน้าที่และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตและการศึกษาดนตรีเชิงบำบัดอย่างยั่งยืน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กมลวรรณ ตังธนกานนท์. (2557). การวัดและการประเมินทักษะการปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 1). สำนักพิมพ์แห่ง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน. (2566). สถิติเด็กและเยาวชน พ.ศ. 2566. กระทรวงยุติธรรม. https://www.voicetv.co.th
จีรญา จินกระวี, เกศริน มนูญผล, & ทิพมาศ เศวตวรโชติ. (2566). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนการสอน แบบ Active learning ของครูสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา สุราษฎร์ธานี เขต 1. วารสาร มจรอุบล ปริทรรศน์, 8(2), 267-276.
โจเซฟ อีเกอร์. (2550). ไวโอลินของไอน์สไตน์. แปลโดย จิตราภรณ์ ตันรัตนกุล. กรุงเทพฯ: มติชน.
ชาญคณิต กฤตยา สุริยะมณี, และ อุนิษา เลิศโตมรสกุล. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อการกระทำผิดซํ้าคดี
ยาเสพติด : กรณีศึกษา ผู้กระทำผิดร้ายแรงและมีโทษสูงและต้องดูแลเป็นพิเศษ. กรุงเทพฯ:
สำนักงาน คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด กระทรวงยุติธรรม. 1.
ชาญณรงค์ พรรุ่งโรจน์. (2555). เอกสารประกอบการชุมวิชาการประจำปี 2555 เรื่อง “ฝ่าวิกฤต
อุดมศึกษาไทย”. กรุงเทพฯ: สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา
(องค์การมหาชน).
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2561). ดนตรีศึกษา : หลักการและสาระสำคัญ (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทวีศักดิ์ สิริรัตน์เรขา. (2549). ดนตรีบำบัด. สืบค้นจาก: http://www.happyhomeclinic.com/a06- musictherapy.htm.
บุญญลักษม์ ตำนานจิตร. (20) การจัดการเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning) โดยใช้สื่อและแหล่ง เรียนรู้ใน ศตวรรษที่ 21. วารสารพัฒนาเทคนิคศึกษา (มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนคร เหนือ) 36(1), 3-11.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2560). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพมหานคร: เฮ้าส์ออฟ เคอร์มิส จำกัด.
ราชบัณฑิตยสภา. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2556. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสภา.
รักชนก ภักดิ์โพธิ์. (2550). ผลของดนตรีบำบัดต่อความเครียด อาการคลื่นไส้ ขย้อนและอาเจียนใน
ผู้ป่วยสตรีมะเร็งอวัยวะสืบพันธุ์ที่ได้รับเคมีบำบัด. (วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหา
บัณฑิต สาขาการพยาบาลสตรี). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 33-38.
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศ กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน. (2565). รายงานสถิติคดีประจำปี พ.ศ. 2565. กรมพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชน.
สถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดสงขลา. (2565). รัฐพิพากษาการพัฒนาหรือหัวข้อวิจัย [เอกสารภายใน]. สถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดสงขลา.
สถาพร พฤฑฒิกุล. (2558). การบริหารการศึกษากับการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21. วารสาร
ศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยบูรพา, 28 (2).
โสธิดา ผุฏฐธรรม. (2555). พฤติกรรมก้าวร้าว. สืบค้นจาก http://taamkru.com/th
อุไรรัตน์ หน้าใหญ่. (2560). การพัฒนารูปแบบกิจกรรมสร้างเสริมสุขภาวะทางปัญญาสำหรับเด็กและ
เยาวชนในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดปัตตานี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลป
ศาสตรมหาบัณฑิต). ปัตตานี: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. 5.
American Music Therapy Association. Music Therapy and Individuals with Diagnoses
on the Autism Spectrum. Available at: http://www.musictherapy.org. Accessed
April 5, 2005.
Chong, H. J., & Yun, J. (2020). Music therapy for delinquency involved juveniles through tripartite collaboration: A mixed method study. Frontiers in Psychology, 11, 589431. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2020.589431 Frontiers+2PubMed+2
Flores, T.W. (1960). Fundamental in Test and Measurement. Monils: Abive Publishing
House.
Hillgard, E.R., Atkinson, R.C. and Atkinson. R.L. (1979). Introduction to psychology. (7th
ed.). New York: Harcourt.
Le, D. T., et al. (2023). Personality traits and aggressive behavior in Vietnamese adolescents: A peer-reviewed study. Psychology Research and Behavior Management, 16, 345–357. https://doi.org/10.2147/PRBM.SXXX
Lovett, M. C., Bridges, M. W., DiPietro, M., Ambrose, S. A., & Norman, M. K. (2023). How learning works: Eight research-based principles for smart teaching. John Wiley & Sons.
Tomasello, K. R. (2016). How to Make the Jailhouse Rock: An Evaluation of Effective Music Therapy Methods Among Juvenile Offenders (Senior Project). California Polytechnic State University. https://digitalcommons.calpoly.edu/musp/76
