ผลการใช้โปรแกรมเกมแบบสถานีที่มีต่อสมรรถภาพทางกายของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6

Main Article Content

ธนพล เกษแก้ว
กุลิสรา จิตรชญาวณิช
สุพิน ใจแก้ว

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาโปรแกรมเกมแบบสถานีที่มีต่อสมรรถภาพทางกายของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 2) เปรียบเทียบความสมรรถภาพทางกายของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ก่อนและหลังการใช้โปรแกรมเกมแบบสถานี  3) ศึกษาความพึงพอใจที่มีต่อโปรแกรมเกมแบบสถานีที่มีต่อสมรรถภาพทางกายของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้โปรแกรมเกมแบบสถานีที่มีต่อสมรรถภาพทางกาย กลุ่มตัวอย่างการวิจัยครั้งนี้ได้จากการสุ่มแบบกลุ่ม ได้นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จำนวน                              30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) โปรแกรมเกมแบบสถานี  2) แบบทดสอบสมรรถภาพทางกาย                      3) แบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ร้อยละ และการทดสอบค่าที  ผลการวิจัยพบว่า  1) โปรแกรมเกมแบบสถานีมีประสิทธิภาพ 80.25/82.35 สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด 80/80 2) สมรรถภาพทางกายของนักเรียนหลังการใช้โปรแกรมสูงกว่าก่อนการใช้โปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในทุกรายการ ได้แก่ ดัชนีมวลกาย การนั่งงอตัวไปข้างหน้า การดันพื้นประยุกต์ 30 วินาที การลุก-นั่ง 60 วินาที และการยืนยกเข่าขึ้นลง 3 นาที และ 3) นักเรียนมีความพึงพอใจต่อโปรแกรมโดยรวมอยู่ในระดับมาก โดยด้านความปลอดภัยและความรู้สึกต่อกิจกรรมมีความพึงพอใจสูงสุด


คำสำคัญ โปรแกรมเกมแบบสถานี, สมรรถภาพทางกาย, นักเรียนประถมศึกษา

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เกษแก้ว ธ., จิตรชญาวณิช ก. ., & ใจแก้ว ส. . . (2025). ผลการใช้โปรแกรมเกมแบบสถานีที่มีต่อสมรรถภาพทางกายของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 4(6), 363–377. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/IEJ/article/view/289750
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมพลศึกษา. (2540). การทดสอบสมรรถภาพทางกาย. กรุงเทพฯ: สำนักพัฒนาการพลศึกษาสุขภาพ พลศึกษา และนันทนาการ.

กรมพลศึกษา. (2544). กิจกรรมทดสอบและสร้างเสริมสมรรถภาพทางกาย. กรุงเทพฯ: สำนักพัฒนาการพลศึกษา สุขศึกษา พลศึกษา และนันทนาการ.

กรมพลศึกษา. (2556). จิตวิทยาการกีฬา. กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยว และกีฬา.

กรมพลศึกษา. (2562). คู่มือการทดสอบสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพสำหรับประชาชน. กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

กรัณย์ ปัญโญ. (2555). ผลของโปรแกรมการฝึกซ้อมแบบวงจรที่มีต่อการพัฒนาสมรรถภาพทางกลไกของนักกรีฑาบุคลากรมหาวิทยาลัยเชียงใหม่. วารสารครุศาสตร์, 39 (2), 35-53.

กิตติพงษ์ ตรุวรรณ์. (2554). ผลของการจัดการเรียนรู้วิชาพลศึกษาโดยใช้เกมการละเล่นพื้นบ้านไทยเพื่อส่งเสริมสมรรถภาพทางกายที่จำเป็นต่อการป้องกันอุบัติเหตุจากการหกล้มของนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนต้น. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

คณาจารย์ชมรมเด็ก. (2545). การละเล่นของเด็กไทย. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์.

สมัย ทองสวัสดิ์ และคณะ. (2566). ผลของโปรแกรมเกมแบบสถานีที่มีต่อสมรรถภาพทางกายของนักเรียนระดับประถมศึกษา. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ, 20 (1), 45–60.

จรินทร์ ธานีรัตน์. (2560). การพัฒนาสมรรถภาพทางกายของเด็กวัยประถมศึกษาด้วยกิจกรรมเกมพื้นบ้านไทย. วารสารวิชาการสถาบันการพลศึกษา, 18 (2), 101–113.

จตุรงค์ เหมรา. (2561). หลักการและการปฏิบัติการทดสอบสมรรถภาพทางกาย. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชญานันทน์ ไทรศักดิ์สิทธิ์. (2562). ผลของกิจกรรมเกมสร้างเสริมสมรรถภาพทางกายสำหรับเด็กวัยเรียน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

พันธนันท์ อึ้งรัก. (2556). ความพึงพอใจของผู้ปกครองนักเรียนที่มีต่อการจัดการศึกษาของโรงเรียนปากคลองบางขนาก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา เขต 1. งานนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา.

พิมพิกา จันทไทย. (2558). การพัฒนาโปรแกรมการพัฒนาทีมงานครูที่มีประสิทธิผลสำหรับโรงเรียนเทศบาล. ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

พีระพงศ์ บุญศิริ. (2561). การละเล่นพื้นบ้านไทยกับการพัฒนาสมรรถภาพทางกายสำหรับเด็ก และเยาวชน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิทยา มากทรัพย์. (2556). ผลการใช้โปรแกรมการฝึกแบบวงจรที่มีต่อสมรรถภาพทางกายของนักเรียนชายชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนอนุบาลชัยนาท. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ, 3 (5), 75-84.

วิภาวรรณ ลิ้มเจริญ. (2564). ผลของการฝึกความคล่องแคล่วว่องไวด้วยรูปแบบเกมที่มีต่อสมรรถภาพทางกายของนักเรียนระดับประถมศึกษา. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์, 15 (1), 167-178.

สนธยา สีละมาด. (2551). หลักการฝึกกีฬาสำหรับผู้ฝึกสอนกีฬา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมชาย ประเสริฐศิริพันธ์ และคณะ. (2562). ผลการใช้กิจกรรมเกมเพื่อพัฒนาสมรรถภาพทางกายและทักษะทางสังคมของนักเรียนชั้นประถมศึกษา. วารสารวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ, 20 (2), 89-103.

สมจินตนา คุปตสุนทร. (2547). การศึกษาความเชื่อมั่นในตนเองของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดประสบการณ์การละเล่นพื้นบ้านของไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.

จตนิพัทธ์ ปิ่นแก้ว. (2563). การใช้กิจกรรมแบบเกมร่วมกับการออกกำลังกายเพื่อพัฒนาสมรรถภาพทางกายของนักเรียนระดับประถมศึกษา. วารสารการศึกษาพลศึกษา, 9 (4), 119-130.

ปิยะพงษ์ ศรีสวัสดิ์. (2562). ความพึงพอใจของนักเรียนต่อกิจกรรมทางกายในโรงเรียนและความสัมพันธ์กับการออกกำลังกาย. วารสารสุขภาพและพลศึกษา, 8 (4), 42-54.

Barnes, J. (1995). The Cambridge companion to Aristotle. Cambridge: Cambridge University Press.

Kotler, P., & Keller, K. (2006). Marketing management. (12th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.

Robinson, L., et al. (2021). Station-based activity programs Enhancing physical development and movement skills in elementary children. Journal of Physical Education Research, 25 (3), 148–160.