The Study Components of Competency of English Teachers

Main Article Content

Chayungkoon Phurisri
Boonmee Koboon
ธราเทพ เตมีรักษ์

Abstract

The purpose of this research was to study and evaluate the components of English language teacher competencies. The research is divided into two phases: Phase 1 involves synthesizing the components of English language teacher competencies by reviewing 10 relevant documents and research studies. Phase 2 assesses the appropriateness of the components of English language teacher competencies, with a sample group of 5 experts. The research instruments used include a document synthesis form and a 5-point Likert scale questionnaire. The statistical methods employed for data analysis include frequency, percentage, mean, and standard deviation. The research findings indicate that English language teacher competencies consist of three components: (1) Knowledge, (2) Skills, and (3) Personal Attributes, all of which are rated as highly appropriate.

Article Details

How to Cite
Phurisri, C. ., Koboon , B. ., & เตมีรักษ์ ธ. . (2024). The Study Components of Competency of English Teachers. Journal of Intellect Education, 3(6), 66–76. retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/IEJ/article/view/280488
Section
Research Article

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ:

โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

เจนศักดิ์ แซ่อึ้ง. (2556). อันดับ 101 ของโลก ทักษะภาษาอังกฤษคนไทย เข้าถึงได้จาก https://www.pptvhd36.com/news/211232. 14 พฤษภาคม 2567.

ชัชรีย์ บุนนาค. (2561). ปัญหาการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทยและข้อเสนอแนะด้านยุทธศาสตร์ การพัฒนาการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ ปี 2564–2568. ใน ดวงสมร รุ่งสวรรค์โพธิ์ (บรรณาธิการ). การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 2 “Graduate School Conference 2018”, 15 พฤศจิกายน 2562. บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. กรุงเทพฯ, 235–241.

ธัญญลักษณ์ เวชกามา. (2562). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูด้านการสอนภาษาอังกฤษของโรงเรียน ประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง. วิทยานิพนธ์ ศษ.ด. บุรีรัมย์: มหาวิทยาลัยราชภัฏ บุรีรัมย์.

ธีระศักดิ์ สินชัย. (2565). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะครูภาษาอังกฤษในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 3. วิทยานิพนธ์ ค.ม. สุรินทร์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.

น้ำทิพย์ วโรดมดำรง. (2563). การพัฒนาตัวบ่งชี้สมรรถนะครูภาษาอังกฤษในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. วิทยานิพนธ์ ค.ม. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.

ปิยาภรณ์ อัครลาวัณย์. (2562). การศึกษาความต้องการและแนวทางในการพัฒนาสมรรถนะของครูสอน ภาษาอังกฤษในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 40. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.

วรรณรี ปานศิริ. (2561). การพัฒนาตัวบ่งชี้สมรรถนะของผู้สอนวิชาภาษาอังกฤษตามแนวทางการจัดการ เรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. งานวิจัย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.

วิจารณ์ พานิช. (2556). การสร้างการเรียนรู้สู่ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: ส.เจริญการพิมพ์.

Brown, D., & Lee, H. (2015). Teaching by principles: An interactive approach to language pedagogy (4th ed.). U.S.A.: Pearson Education.

Kartal, G. (2019). Generic Teacher Competencies and the English Language Teacher Education Program in Turkey. Research on Youth and Language: Turkey.

Khofillahi, N. (2021). An Analysis of the English Teacher Pedagogical Competence in the English Learning Process at Fifth Grade of Sd Muhammaiyah Menoreh in the Academic Year of 2020/2021. Thesis English Education Department Teacher Training and Education Faculty State Institute for Islamic Studies (IAIN) Salatiga.

Shariatifar, S. (2017). EFL Teachers’ Professional Competencies: Content Knowledge and Pedagogical Content Knowledge. Applied Research on English Language. Indonesia: University of Isfahan.

Taniredja, T. (2016). Pedagogical, Personality, Social and Professional Competence in Correlation with Teachers’ Performance (Correlational Study of Junior High School Teacher at SMPN 3 Purwokerto). Conference: ISETH 2016 (The 2nd International Conference on Science, Technology and Humanity). Indonesia: Yogyakarta Conference.