Needs Assessment of Student Public Mind Promotion in Schools under Sakon Nakhon Primary Educational Service Area Office 3
Main Article Content
Abstract
This research aimed to assess the need to promote the public mind of students and to construct guidelines for promoting the public mind among students in schools under Sakon Nakhon Primary Educational Service Area Office 3. The research sample consisted of 322 school administrators and teachers under Sakon Nakhon Primary Educational Service Area Office 3 in the academic year 2024, recruited using multi-stage random sampling. The research instruments included: The 5-point Likert scale questionnaire with a content validity index ranging from 0.60 - 1.00, discrimination index between 0.28 - 0.96, reliability coefficient of 0.95 - 0.97, and a questionnaire of guidelines for promoting the public mind of students. Statistic used in data analysis included percentage, mean, standard deviation, and the modified index of needs assessment. The research findings were as follows: 1. The public mind of students consisted of three components, namely 1) public mind towards society, 2) public mind towards other people, and 3) public mind towards oneself. All components in the overall were highly appropriate. 2. The current state of the public mind of students in schools under Nakhon Primary Educational Service Area Office 3, overall, was at a high level, whereas the desirable state was at the highest level. 3. The results of the assessment of the needs for promoting the public mind of students in schools under Sakon Nakhon Primary Educational Service Area Office 3 were prioritized as public mind toward society, followed by public mind toward other people, and public mind toward oneself, respectively. 4. The approach to promoting public spirit among students in schools under the Sakon Nakhon Primary Education Service Area Office 3 has two aspects: one is the use of public property, which is highly appropriate, and the other is the maintenance of public property, which is moderately appropriate.
Article Details
References
กิตติภพ สารโพคา. (2563). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียนโรงเรียนนาเดื่อพิทยาคม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. วิทยานิพนธ์ ค.ม. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
เกียรติศักดิ์ นิพวงลา.(2559) การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียน สำหรับสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 2. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
จิตรฐิกานต์ สบายจิตร. (2558). การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะสำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ ปร.ด.สาขาวิชานวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้. มหาสารคาม :มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
เจษฎาภรณ์ อุ่นเรือน. (2559). การพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนโรงเรียนบ้านกุดนาขาม (เชิดชูวิทยาสาร) สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 2. วิทยานิพนธ์ ค.ม. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2555). สอนเด็กให้มีจิตสาธารณะ. กรุงเทพฯ: วีพริ้นท์.
ทิศนา แขมมณี. (2550). ศาสตร์การสอน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). หลักการวิจัยเบื้องต้น.(พิมพ์ครั้งที่ 9).กรุงเทพ : สุวีริยาสาส์น.
บุญทัน ภูบาล. (2549). การใช้วีดิทัศน์ละครหุ่นเชิดเป็นตัวแบบเพื่อพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พระครูนิเวศน์ สีลากร (สมพงษ์ ธนะคูณ). (2563). แนวทางการเสริมสร้างจิตสาธารณะให้กับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาในจังหวัดนครสวรรค์. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ วิทยาลัยสงฆ์นครสวรรค์, 8(2), 285-296.
พระมหาจตุพร สุตนนท์. (2552). การพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนด้านการดูแลรักษา ศาสนสมบัติ โรงเรียนศรีปริยัติคุณศึกษา อําเภอประทาย จังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรมและสังคม สัญจร.(2553). สำนึกไทยที่พึงปรารถนา. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
มัธยมศึกษาในจังหวัดนครสวรรค์. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ วิทยาลัยสงฆ์นครสวรรค์, 8(2),285-296.
ยุวดี คำเงิน. (2561). การประเมินโครงการพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23. วิทยานิพนธ์ ค.ม. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ราชบัณฑิตยสถาน.(2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. (พิมพ์ครั้งที่2.) กรุงเทพฯ :อักษรเจริญทัศน์.
วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2551). วิธีวิทยาการวิจัย. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต3. (2566). คู่มือการพัฒนาผู้เรียน ตามพระบรมราโชบายด้านการศึกษา ในหลวงรัชกาลที่ 10. เพชรบูรณ์: สพป.เพชรบูรณ์ เขต 3..
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 3. (2566). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2564 –2566. สกลนคร: กลุ่มนโยบายและแผน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 3.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 3. (2567).ข้อมูลสารสนเทศแผนดำเนินงานและการใช้งบประมาณ. สกลนคร: สพป.สกลนคร เขต3.
อธิวัฒน์ รัตนวงศ์แข และคณะ. (2558). ผลการพัฒนาพฤติกรรมเอื้อต่อสังคมของบุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการสมาคม, 21(2), 103-110.
อัญชลี ยิ่งรักพันธุ์. (2560). ผลการใช้สถานการณ์จำลองผสานกับเทคนิคการประเมินผลจากสภาพจริงเพื่อพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Erikson, H.E. (2021). Experience in Science for Young Children. New York: A Division of Litton Educational Publishing.