Essential Needs for Managing the Learning Environment of Private Schools in Chonburi
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were: (1) to study the current conditions, desirable
conditions, and needs in managing the learning environment of a private school in Chonburi
Province, and (2) to explore strategies for managing the learning environment of the same
school. The target population for this study consisted of administrators and teachers from a
private school in Chonburi Province in the academic year 2024, totaling 70 people. The
research instrument was a questionnaire (Google Form) based on a five-point Likert scale. The
questionnaire on the current state of managing the learning environment had a reliability value
of 0.90, while the questionnaire on the desired state of teacher participation in managing the
learning environment also had a reliability value of 0.90. The statistics used for data analysis
included percentage, mean, standard deviation, and the Modified Priority Needs Index (PNI
modified) technique to rank the priority of essential needs. The research findings revealed
that: (1) Overall, the current conditions had an average rating at a moderate level, while the
desirable conditions had an average rating at a high level. When ranking the priorities of
essential needs, the overall findings indicated the following priority order for managing the
learning environment: first, school facilities; second, peer social interaction; third, managing
the learning environment; and fourth, teaching and learning. (2) The strategies for managing
the learning environment of the private school in Chonburi Province were categorized into
four aspects.
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2550). เรื่องกำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการกระจายอำนาจการบริหารและการจัด
การศึกษา พ.ศ. 2550 ลงวันที่ 8 พฤษภาคม 2550 (อัดสำเนา) กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตร
แห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ.( 2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่2)
พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
กฤษนุ ก้อสละ. (2564). การบริหารจัดการสภาพแวดลอมทางการเรียนรู้ของโรงเรียนในศูนย์เครือข่ายพัฒนา
คุณภาพการศึกษาวาวี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 2. ประชุม
วิชาการแห่งมหาวิทยาลัยพะเยา.
กิ่งกนก กิณเรศ. (2565). การพัฒนารูปแบบการบริหารและการจัดการสภาพแวดลอมในสถานศึกษาสังกัด
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสกลนคร. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
จิราพร เครือแวงมน และ ธนารัตน์ ศรีผ่องงาม. (2563). การพัฒนาแนวทางการจัคสภาพแวคล้อมการเรียนรู้
กายในสำหรับสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 24. ปริญญาการศึกษา
มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ชญานี มั่นคง. (2564). ผลกระทบของกลุ่มเพื่อนต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ในโรงเรียนเอกชน. วารสารการศึกษา
ไทย. https://www.onec.go.th/th.php/book/BookGroup/26
ชลธิชา ร่มโพธิ์รี และ วรกาญจน์ สุขสดเขียว. (2562). การบริหารเชิงกลยุทธ์กับการจัดสภาพแวดล้อมของ
โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชัชริน เจริญศร. (2560). การศึกษาสภาพแวดล้อมทางการเรียนของนักเรียนในโรงเรียนเกาะจันทร์พิทยาคาร
สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 18. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะ
ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. https://buuir.buu.ac.th/handle/1234567890/6878
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ : สุวรียาสาส์น.
พรรณิภา สุมาน. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างสภาพแวดล้อมทางกายภาพและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนใน
โรงเรียนเอกชน. วารสารการศึกษาไทย.
https://www.onec.go.th/th.php/book/BookGroup/26
พระครู ใบฎีกามณฑล เขมโก. (2562). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะหลักของครูในโรงเรียนพระปริยัติธรรม
แผนกสามัญศึกษาของจังหวัดนครสวรรค์ตามหลักสัปปุริสธรรม7. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬา
ลงกรณราชวิทยาลัย.
แพรไพลิน คชา. (2560). การศึกษาสภาพแวดล้อมทางการเรียนของโรงเรียนในกลุ่มพนัสนิคม 1 สังกัด
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 2. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะ
ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. https://buuir.buu.ac.th/handle/1234567890/6878
Page | 297
สารครุศาสตร์ปัญญา ปีที่ 4 ฉบับที่ 3
(พฤษภาคม – มิถุนายน 2568) ISSN: 2822-0218 (Online)
ภัทรพร บุญนำอุดม. (2563). ห้องเรียนในฝันของการศึกษาศตวรรษที่ 21: บทบาทสำคัญของห้องเรียนในการ
ส่งเสริมการเรียนรู้ในโลกสมัยใหม่. https://www.educathai.com/knowledge/articles/123.
ภัทรานิษฐ สงประชา. (2562). สภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ของนักเรียนในโรงเรียนโสตศึกษา.หลักสูตร
ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการศึกษาตลอดชีวิตและการพัฒนามนุษย์.มหาวิทยาลัย
ศิลปากร.
สะเทือน สรรพจักร. (2565). การบริหารสภาพแวดล้อมเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ของผู้เรียนในวิทยาลัยการอาชีพ
ละงู. สตูล: วิทยาลัยการอาชีพละงู จังหวัดสตูล.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2542). การสังเคราะห์เทคนิคที่ใช้ในการประเมินความต้องการจำเป็นในวทิยานิพนธ์ของ
นิสิตคณะครุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: ภาควิชาวิจัยการศึกษา คณะครุศาสตร์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อภิบาล สุวรรณโคตร์ และ สมหญิง จันทรุ ไทย. (2563). การบริหารจัดการสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้
ของสถานศึกษาศูนย์เครือข่ายพัฒนาคุณภาพการศึกษาหนองบุญมาก2 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่
การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 2. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 7(7), 73-86.
อัจฉรา วัฒนางกูร. (2563). การใช้กลยุทธ์การสอนที่หลากหลายเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการเรียนรู้ของนักเรียน.
วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม. https://edu.buu.ac.th/vesd/vesd_journal.html
Astin, A. W. (1971). Achieving educational excellence. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Leithwood, K. (2006). A review of the research: Educational leadership. The Laboratory for
Student Success at the Temple University Center for Research in Human
Development and Education, University of Toronto.