ผลการฝึกสหจะโยคะสมาธิต่อการเรียนรู้วิชาภาษาไทยและวิชาคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ถึง 3 โรงเรียนในกลุ่มส่งเสริมประสิทธิภาพ การศึกษาสว่างวีระวงศ์ 1

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบความสามารถในการอ่านวิชาภาษาไทย ก่อนและหลังการฝึกสหจะโยคะสมาธิก่อนเรียน 2) เปรียบเทียบความสามารถในการเขียนวิชาภาษาไทย ก่อนและหลังการฝึกสหจะโยคะสมาธิก่อนเรียน 3) เปรียบเทียบความสามารถในการคิดเลขวิชาคณิตศาสตร์ ก่อนและหลังการฝึกสหจะโยคะสมาธิก่อนเรียน และ 4) เปรียบเทียบพฤติกรรมการมีสมาธิด้านลักษณะพฤติกรรม ด้านคุณลักษณะของเด็ก และด้านผลของการกระทำ ก่อนและหลังการฝึก กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนทุกคนในชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ถึง 3 จากโรงเรียน 9 แห่งในกลุ่มส่งเสริมประสิทธิภาพการศึกษาสว่างวีระวงศ์ 1 รวม 314 คน ใช้การทดลองแบบกลุ่มเดียวทดสอบก่อน-หลัง โดยนักเรียนฝึกสหจะโยคะสมาธิ จำนวน 8 ครั้ง ครั้งละ 10 นาที เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลก่อนและหลังการฝึกสหจะโยคะสมาธิ มี 3 ชนิด ได้แก่ 1) แบบทดสอบการอ่านและเขียนวิชาภาษาไทยก่อนและหลังการฝึก สำหรับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ถึง 3 2) แบบทดสอบการคิดเลขวิชาคณิตศาสตร์ก่อนและหลังการฝึก สำหรับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ถึง 3 และ 3) แบบสังเกตพฤติกรรมการมีสมาธิก่อนและหลังการฝึก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่า t-test ผลการวิจัยแสดงว่า คะแนนความสามารถในการอ่านและเขียนวิชาภาษาไทย และคิดเลขวิชาคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ถึง 3 หลังการฝึกสูงกว่าก่อนการฝึกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และผลจากแบบสังเกตพฤติกรรม บ่งชี้ว่า การฝึกสหจะโยคะสมาธิสามารถส่งเสริมพฤติกรรมการมีสมาธิของนักเรียนทั้ง 3 ด้าน ได้แก่ ด้านลักษณะพฤติกรรม ด้านคุณลักษณะของเด็ก และด้านผลของการกระทำ ในระดับค่าคะแนน “มาก”