การประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนาความสามารถด้าน การจัดการเรียนรู้วิทยาการคำนวณของครูวิทยาศาสตร์ระดับประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) จัดลำดับความต้องการจำเป็นในการพัฒนาความสามารถด้านการจัดการเรียนรู้วิทยาการคํานวณของครูวิทยาศาสตร์ 2) วิเคราะห์สาเหตุความต้องการจำเป็นในการพัฒนาความสามารถด้านการจัดการเรียนรู้วิทยาการคํานวณของครูวิทยาศาสตร์ และ 3) เสนอแนวทางในการพัฒนาความสามารถด้านการจัดการเรียนรู้วิทยาการคํานวณของครูวิทยาศาสตร์ กลุ่มตัวอย่าง คือ ครูผู้สอนที่มีวุฒิการศึกษาสาขาวิทยาศาสตร์และทำการสอนในกลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ระดับประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี ปีการศึกษา 2567 จำนวน 280 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์สาเหตุและแนวทางการพัฒนาความสามารถด้านการจัดการเรียนรู้วิทยาการคํานวณของครูวิทยาศาสตร์ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้เทคนิค Modified Priority Needs Index (PNImodified) และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการจัดลำดับความต้องการจำเป็นเพื่อพัฒนาการจัดการเรียนรู้วิทยาการคํานวณของครูวิทยาศาสตร์ ได้แก่ ด้านการออกแบบและจัดกิจกรรมการเรียนรู้มีความจำเป็นเร่งด่วนมากที่สุด (PNImodified = 0.31) รองลงมาคือ ด้านการใช้และพัฒนาสื่อ นวัตกรรมเทคโนโลยี (PNImodified = 0.30) ด้านการสร้างและพัฒนาหลักสูตร (PNImodified = 0.28) ด้านการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ (PNImodified = 0.23) และด้านการจัดสภาพแวดล้อมในการเรียนรู้ (PNImodified = 0.16) ตามลำดับ 2) สาเหตุที่ทำให้เกิดความต้องการจำเป็นในการพัฒนาการจัดการเรียนรู้วิทยาการคํานวณของครูวิทยาศาสตร์มากที่สุด คือ ได้สอนในสาระที่ไม่ตรงกับสาขาวิชาที่จบมา 3) แนวทางเพื่อการพัฒนาการจัดการเรียนรู้วิทยาการคํานวณของครูวิทยาศาสตร์มากที่สุด คือ ควรมีการจัดอบรมพัฒนาการจัดการเรียนรู้วิทยาการคํานวณ
Downloads
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ชลิตา ธัญญะคุปต์. (2561). วิทยาการคำนวณ ไม่ได้ยากอย่างที่เข้าใจผิด. https://mgronline.com/ science/detail/9610000128908
ณัฐรินีย์ เจติยวรรณ. (2566). การศึกษาการบริหารจัดการวิชาวิทยาการคำนวณ. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา ภาควิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปวีณา คงสีและชำนาญ ปาณาวงษ์. (2561). การพัฒนาตัวบ่งชี้ทักษะการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ของครูในศตวรรษที่ 21. JOURNAL OF NAKHONRATCHASIMA COLLEGE, 14(3), 55-68.
วนิดา ประคัลภ์กุล. (2558). การศึกษาแนวทางการส่งเสริมประสิทธิภาพการใช้ครูประถมศึกษาที่สอนไม่ตรงวิชาเอก. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาวิธีวิทยาการวิจัยการศึกษา ภาควิชาวิจัยและจิตวิทยาการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริรัตน์ หวังสะแล่ะฮ์และคณะ. (2564). แนวทางการจัดการเรียนการสอนสาระวิทยาการคำนวณระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2561). คู่มือการใช้หลักสูตรรายวิชาพื้นฐานวิทยาศาสตร์กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 สาระเทคโนโลยี (วิทยาการคำนวณ) ระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษา. คุรุสภา ลาดพร้าว.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564). แนวทางการส่งเสริมการจัดการเรียนการสอนวิทยาการคำนวณ Coding เพื่อพัฒนาทักษะผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. บริษัท 21 เซ็นจูรี่ จำกัด.
สุทธิชัย หมั่นเขตรกิจ. (2561). การศึกษาการศึกษาสภาพและปัญหาการบริหารจัดการห้องปฏิบัติการคอมพิวเตอร์ของสถานศึกษา. การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง หลักสูตรปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา, มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สุวรรณา จำปาศักดิ์และนฤมล แสงพรหม. (2567). การศึกษาการพัฒนาตัวบ่งชี้สมรรถนะครูวิทยาการคำนวณในศตวรรษที่ 21. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ, 6(1), 162-164.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2562). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น (พิมพ์ครั้งที่ 4). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เอมมิกา วชิระวินท์. (2563). ผลการใช้สื่อการเรียนรู้ออนไลน์เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาวิทยาการคำนวณของนักเรียนระดับประถมศึกษาสำหรับโรงเรียนขนาดเล็กสังกัดกรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 15(1), 70-84.
