CONFIRMATORY FACTOR ANALYSIS AND PSYCHOMETRIC PROPERTIES OF THE THAI VERSION OF THE WORLD HEALTH ORGANIZATION QUALITY OF LIFE ASSESSMENT FOR OLDER ADULTS (WHOQOL-OLD): EVIDENCE FROM OLDER ADULTS IN AGRICULTURAL COMMUNITIES
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The growing number of elderly people is a global phenomenon that affects social, economic, and healthcare systems. Thailand, in particular, is rapidly transitioning into an aging society. Older adults living in agricultural areas-such as Lan Saka District in Nakhon Si Thammarat Province-face specific health and social challenges, yet there is a lack of empirical data to support the development of appropriate health policies and services tailored to local contexts. This study aimed to conduct a confirmatory factor analysis and evaluate the psychometric properties of the Thai version of the World Health Organization Quality of Life Instrument for Older Adults (WHOQOL-OLD) among older adults living in agricultural areas. A cross-sectional quantitative study was conducted, collecting data from 381 older adults in Lan Saka District using the WHOQOL-OLD Thai version, which consists of 24 items covering six key dimensions. Data were analyzed using Confirmatory Factor Analysis (CFA) with the Diagonal Weighted Least Squares (DWLS) estimation method. The results showed that the model had a good fit with the empirical data (χ²/df = 2.43, RMSEA = 0.058, CFI = 0.97), and the instrument demonstrated high internal consistency (Cronbach’s alpha = 0.91), with all dimensions positively correlated and aligned with the theoretical structure. The findings indicate that the Thai version of WHOQOL-OLD is a high-quality, appropriate, and reliable tool for assessing the quality of life of older adults in agricultural communities. The results can inform policy formulation and targeted health service development. Additionally, the instrument can be used to monitor local health outcomes and support future research on the determinants of quality of life in older adults.
Article Details
References
กนกภรณ์ ทองคุ้ม และคณะ. (2564). พลังสุขภาพจิตในผู้สูงอายุ: แนวคิดและแนวทางการเสริมสร้างพลังสุขภาพจิต. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 29(1), 105-116.
เชนทร์ณฤทธิ์ สุวรรณรัตน์ และคณะ. (2567). แนวทางการส่งเสริมคุณภาพชีวิตและการปรับตัวของผู้สูงอายุในตำบลกระโสบ อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี. Journal for Developing the Social and Community, 11(3), 263-276.
พระมหาสุพร รกฺขิตธมฺโม และเบญจมาศ สุวรรณวงศ์. (2563). รูปแบบการพัฒนาจิตของผู้สูงอายุตามแนววิถีพุทธเพื่อเตรียมความพร้อมในการเผชิญความตายอย่างสงบของผู้สูงอายุในจังหวัดนครราชสีมา. Journal of Buddhist Anthropology, 5(12), 272-291.
ละเอียด แจ่มจันทร์. (2566). จินตนาการต่อความตายและการออกแบบชีวิตของผู้สูงวัยที่พำนักในเมืองใหญ่. วารสารพุทธจิตวิทยา, 8(3), 522-531.
ศิริรัตน์ จำปีเรือง และคณะ. (2565). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุชุมชนเมือง จังหวัดนครสวรรค์. Journal of Buddhist Anthropology, 7(8), 489-503.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). รายงานการคาดประมาณประชากรของประเทศไทย พ.ศ. 2553 - 2583 (ฉบับปรับปรุง). (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สุนีย์ เครานวล และคณะ. (2567). รูปแบบการดูแลผู้สูงอายุโดยการมีส่วนร่วมในชุมชนภายใต้สังคมพหุวัฒนธรรม เทศบาลตำบลยุโป อำเภอเมือง จังหวัดยะลา. Health Science Journal of Thailand, 6(2), 24-32.
แสน กีรตินวนันท์ และสิริยา รัตนช่วย. (2567). การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุเมือง มิติสุขภาพ ที่อยู่อาศัย และนันทนาการ ที่สอดคล้องกับการพัฒนากรุงเทพมหานครอย่างยั่งยืน. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(12), 426-439.
อุบลทิพย์ ไชยแสง และคณะ. (2566). สุขภาวะทางจิต: แนวคิดและแนวทางการสร้างเสริมในผู้สูงอายุตามบริบทชายแดนใต้. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน, 9(3), 9-18.
Chaiklieng, S. et al. (2021). Work-related diseases among agriculturists in Thailand: A systematic review. Songklanakarin J. Sci. Technol, 43(3), 638-647.
Cheng, G. H. L. et al. (2023). Examining the factor structure and validity of the WHOQOL-AGE among the oldest-old Chinese in Singapore. Frontiers in Public Health, 11, 1119893. https://doi.org/10.3389/fpubh.2023.1119893.
Díaz de León Castañeda, C. et al. (2024). Psychometric Properties of the World Health Organization Quality of Life Scale for Older Adults (WHO-QoL-Old) in a Mexican Population. Geriatrics, 9(5), 1-10.
Erikson, E. H. (1963). Childhood and society. (2nd ed.). New York: W. W. Norton & Company.
Eser, E. et al. (2022). Normative and psychometric properties of the WHOQOL older adults module (WHOQOL-OLD) in the national repository. Turk Geriatri Dergisi, 25(4), 476-494.
Hu, L. T. & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural equation modeling: a multidisciplinary journal, 6(1), 1-55.
Kangwanrattanakul, K. (2025). Validation of the Thai World Health Organization Quality of Life- OLD (WHOQOL-OLD) among Thai older adults: Rasch analysis. Scientific Reports, 15(1), 12978. https://doi.org/10.1038/s41598-025-97824-4.
Keanjoom, R. et al. (2024). Geographical variation, demographic and socioeconomic disparities in Active Ageing: The situation in Thailand. Public Health in Practice, 7, 100509. https://doi.org/10.1016/j.puhip.2024.100509.
Kim, H. Y. et al. (2021). Validity and reliability of the Korean version of the world health organization quality of life instrument-older adults module. Geriatric nursing, 42(2), 548-554.
Lee, R. Z. Y. et al. (2024). Psychometric properties of the World Health Organization WHOQOL-AGE Scale in Singapore. European Journal of Ageing, 21(1), 1-11.
Li, L. & Hu, Y. (2016). Nonlinear bending and free vibration analyses of nonlocal strain gradient beams made of functionally graded material. International Journal of Engineering Science, 107, 77-97. https://doi.org/10.1016/j.ijengsci.2016.07.011.
Rezaeipandari, H. et al. (2020). Cross-cultural adaptation and psychometric validation of the World Health Organization quality of life-old module (WHOQOL-OLD) for Persian-speaking populations. Health and quality of life outcomes, 18(1), 1-7.
World Health Organization. (2006). WHOQOL-OLD: Measuring Quality of Life in Older Adults. Retrieved July 20, 2025, from https://www.who.int/tools/whoqol/whoqol-old
World Health Organization. (2016). World report on ageing and health. Geneva: WHO.
Yahya, F. B. et al. (2024). The effect of religious spiritual education and care on the quality of life among the elderly: a review. Al-Rafidain Journal of Medical Sciences (ISSN 2789-3219), 6(1), 69-75.
Yamane, T. (1967). Statistics: An Introductory Analysis. (2nd ed.). New York: Harper and Row.
