THE MODEL FOR LOCAL WISDOM INNOVATION MANAGEMENT TO DRIVE THE GRASSROOTS ECONOMY IN THE THREE SOUTHERN BORDER PROVINCES
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to: 1) Study the levels of innovation leadership, entrepreneurial capability, and innovation management potential; 2) Analyze personal factors influencing innovation leadership, entrepreneurial capability, and innovation management potential;
3) Examine the relationship between innovation leadership, entrepreneurial capability, and innovation management potential; and 4) Propose an innovation management model based on local wisdom to drive the grassroots economy of community enterprises in the three southern border provinces. This research utilizes a mixed-method approach, employing tools such as closed-ended questionnaires and the draft evaluation form for the model of innovation management based on local wisdom. Content validity was verified by experts, yielding an index score of 0.90. The study population consists of representatives from community enterprise committees, with a sample size of 283, stratified by business type and location. Data analysis included basic statistics such as frequency, percentage, mean, and standard deviation, along with hypothesis testing using t-tests, F-tests (one-way ANOVA), and Pearson correlation. The innovation management model was drafted and refined through focus group discussions with a purposive sample of 10 key stakeholders, including community enterprise leaders. The study results indicate that: 1) Innovation leadership and innovation management potential are at high levels, though entrepreneurial capability is moderate; 2) Overall, personal factors do not significantly affect innovation management based on local wisdom; 3) There is a slight positive relationship with entrepreneurial capability and a moderate positive relationship with innovation management potential; and 4) The final innovation management model, which incorporates internal and external environmental factors, is suitable for driving grassroots economic development within communities.
Article Details
References
กุลชลี จงเจริญ. (2561). เอกสารประกอบการสอน หน่วยที่ 12 “ภาวะผู้นําเชิงนวัตกรรม ชุดวิชา 23728 นวัตกรรมการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นํา”. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
คณกร สว่างเจริญ และคณะ. (2566). รูปแบบนวัตกรรมภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อเสริมสร้างศักยภาพชุมชนในจังหวัดนครนายก. Journal of Roi Kaensarn Academi, 8(10), 663-680.
จักรพงษ์ นวลชื่น. (2560). แนวทางการพัฒนาวิสาหกิจชุมชนให้ยั่งยืนด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่น ศึกษากรณี วิสาหกิจชุมชนในจังหวัดนครพนมและจังหวัดสกลนคร. ใน รายงานการวิจัย. วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.
ฉัตรทิพย์ นาถสุภา. (2550). แนวคิดเศรษฐกิจชุมชน ข้อเสนอทางทฤษฎีในบริบทต่างสังคม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สร้างสรรค์บุ๊ค.
ชลิตา บัณฑุวงศ์ และอนุสรณ์ อุณโณ. (2557). การเมืองเรื่องเศรษฐกิจชุมชน/เศรษฐกิจพอเพียง ในจังหวัดชายแดนภาคใต้. ใน ฉัตรทิพย์ นาถสุภา (บรรณาธิการ), ด้วยรัก: รวมบทความในโอกาสศาสตราจารย์ กิตติคุณ ดร.ฉัตรทิพย์ นาถสุภา อายุ 72 ปี เล่ม 7 แนวคิดทางสังคมและการเมือง (หน้า 4 - 5). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สร้างสรรค์บุ๊ค.
ธนกร สิริสุคันธา. (2559). การพัฒนาศักยภาพและการจัดการนวัตกรรมภูมิปัญญาเชิงสร้างสรรค์ โดยการมีส่วนร่วมของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน อำเภอเมืองปาน จังหวัดลําปาง. วารสารบัณฑิตศึกษา: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 9(2), 90-106.
ธนาคารกรุงเทพ. (2562). วิสาหกิจชุมชน ขับเคลื่อนเศรษฐกิจฐานราก. เรียกใช้เมื่อ 10 กันยายน 2567 จาก https://www.bangkokbanksme.com/en/community-otop.
ธัญญา พากเพียร และคณะ. (2566). ผลกระทบภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมที่มีผลต่อการดำเนินงานกลุ่มวิสาหกิจชุมชนในกลุ่มจังหวัดสนุก. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 43(1), 108-121.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2557). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS. นนทบุรี: เอส.อาร์. พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์.
บริพัฒน์ สารผล. (2565). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานบุคคล ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาอุดรธานี. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ปิยโชติ รอดหลง. (2565). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารกับประสิทธิผลของโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดชัยนาท. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
มติชนออนไลน์. (2567). เปิดคำแถลงนโยบายรัฐบาลแพทองธารต่อรัฐสภา. เรียกใช้เมื่อ 10 กันยายน 2567 จาก https://www.matichon.co.th/politics/news_4779018.
ระบบสารสนเทศวิสาหกิจชุมชน กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน กรมส่งเสริมการเกษตร. (2564). รายชื่อวิสาหกิจชุมชน/เครือข่ายวิสาหกิจชุมชน. เรียกใช้เมื่อ 9 กันยายน 2567 จาก https://smce.doae.go.th/search.
วชิรา ไฝเจริญมงคล และจิราพร เชียงชะนา. (2565). การศึกษาปัจจัยแวดล้อมที่สนับสนุนการพัฒนาของวิสาหกิจชุมชน. ใน รายงานการวิจัย. กองส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน กรมส่งเสริมการเกษตร.
วนภัทร์ แสงแก้ว. (2564). การสร้างความมั่นคงทางอาชีพและรายได้ของวิสาหกิจชุมชนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้: กรณีศึกษาวิสาหกิจชุมชน 6 กลุ่มในจังหสัดปัตตานี ยะลาและนราธิวาส. Journal of Community Development Research (Humanities and Social Sciences), 14(3), 172-185.
ศรีสมภพ จิตร์ภิรมย์ศรี และคณะ. (2555). เศรษฐศาสตร์การเมืองว่าด้วยการพัฒนาจังหวัดชายแดนภาคใต้ในท่ามกลาง 8 ปีของความรุนแรง. เรียกใช้เมื่อ 9 กันยายน 2567 จาก https://deepsouthwatch.org/th/node/2871.
สมนึก เอื้อจิระพงษ์พันธ์ และคณะ. (2553). นวัตกรรม: ความหมาย ประเภทและความสำคัญต่อการเป็นผู้ประกอบการ. วารสารบริหารธุรกิจ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 33(128), 49-64.
สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน กรมส่งเสริมการเกษตร. (2548). วิสาหกิจชุมชน. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมการเกษตร.
สำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2563). นโยบายการบริหารและการพัฒนาจังหวัดชายแดนภาคใต้ พ.ศ. 2560-2562. เรียกใช้เมื่อ 7 กันยายน 2567 จาก https://www.nsc.go.th/wp-content/uploads/2018/10/นโยบายการบริหารและการพัฒนาจังหวัดชายแดนภาคใต้-พ.ศ.-2560-2562.pdf.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560 - 2564 และ 2565. เรียกใช้เมื่อ 7 กันยายน 2567 จาก https://www.nesdc.go.th/ewt_news.php?nid=6420&filename=de.
Becheikh, N. et al. (2006). Lesson from Innovation Empirical Studies in the Manufacturing Sectors: A Systematic Review of the Literature form 1993 - 2003. Technovation, 26(5-6), 644-664.
Clark, P.A. & Staunton, N. (2005). Understanding innovation in small and medium-sized enterprises: a process manifest. Technovation, 25(10), 1,119-1,127.
Coad, A. & Rao, R. (2008). Innovation and Firm Growth in High-Tech Sectors: A Quantile Regression Approach. Research Policy, 37(4), 633-648.
Łukowski, W. (2017). The impact of leadership styles on innovation management. Marketing of Scientific and Research Organizations, 24(2), 105-136.
Small Business Service. (2001). Small and Medium–Sized Enterprise (SME) Statistics for the UK. Washington, D.C.: Small Business Service.
Yamane, T. (1967). Statistics: An Introductory Analysis. (2nd ed.). New York: Harper and Row.