การเปรียบเทียบกลวิธีทางภาษาที่ใช้ในวัจนกรรมการแสดงความเสียใจในภาษาไทยกับภาษาจีน: กรณีศึกษาการเสียชีวิตของสุนัขในเครือข่ายสังคมออนไลน์ไทยกับจีน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบกลวิธีทางภาษาที่ใช้ในวัจนกรรมการแสดงความเสียใจต่อการเสียชีวิตของสุนัขในเครือข่ายสังคมออนไลน์ไทยกับจีน โดยเก็บรวบรวมข้อมูลตั้งแต่ มกราคม - มิถุนายน พ.ศ. 2567 จากความคิดเห็นของโพสต์การประกาศข่าวการเสียชีวิตของสุนัขในแพลตฟอร์มยอดนิยมของไทยกับจีน ได้แก่ เพจ “Gluta Story” บน Facebook และ “憨憨金和帅帅银” บน Douyin (TikTok จีน) รวมทั้งหมด 1,000 ถ้อยคำ แบ่งเป็นภาษาละ 500 ถ้อยคำ และอาศัยกรอบแนวคิดวัจนปฏิบัติศาสตร์เรื่องกลวิธีทางภาษาในการวิเคราะห์กลวิธีทางภาษาที่ใช้ในถ้อยคำแสดงความเสียใจ ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างผู้ใช้ภาษาไทยใช้กลวิธีทางภาษาใน
วัจนกรรมการแสดงความเสียใจทั้งหมด 10 กลวิธี แบ่งเป็นกลวิธีตรง 1 กลวิธี กลวิธีอ้อม 7 กลวิธี และกลวิธีเสริม 2 กลวิธี โดยใช้กลวิธีเสริม เช่น การใช้คำลงท้ายและการใช้คำเรียกขาน มากที่สุด เพื่อเสริมสร้างความสุภาพ และความอ่อนโยน รวมทั้งแสดงความใกล้ชิดและเป็นกันเอง สะท้อนสังคมไทยที่ให้ความสำคัญกับความสุภาพ ความอ่อนโยน และความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ส่วนกลุ่มตัวอย่างผู้ใช้ภาษาจีนใช้กลวิธีทางภาษาในวัจนกรรม การแสดงความเสียใจทั้งหมด 20 กลวิธี แบ่งเป็นกลวิธีตรง 1 กลวิธี กลวิธีอ้อม 18 กลวิธี และกลวิธีเสริม 1 กลวิธี โดยใช้กลวิธีอ้อม เช่น การอ้างถึง การแสดงความรู้สึกเชิงบวก การใช้อุปลักษณ์ และการให้เหตุผล มากที่สุด เพื่อแสดงความอ้อมค้อมและเน้นเหตุผลโน้มน้าวใจให้ผู้ฟังเชื่อถือและคล้อยตาม สะท้อนสังคมจีนที่ให้ความสำคัญกับตรรกะและเหตุผล ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า แม้ทั้งสองวัฒนธรรมมีเป้าหมายในการสื่อสารที่เหมือนกัน แต่จากลักษณะการใช้ภาษาสะท้อนระบบคิดและค่านิยมที่แตกต่างกัน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ธนพร ฉายสุวรรณ. (2562). สัตว์เลี้ยงในชีวิตคน คนในชีวิตสัตว์เลี้ยง: กรณีศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างผู้เลี้ยงและสุนัขชิวาว่า. ใน วิทยานิพนธ์สังคมวิทยาและมานุษยวิทยามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยทางสังคม. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
รดารัตน์ ศรีพันธ์วรสกุล. (2565). การศึกษาวัจนกรรมการแสดงความไม่พอใจตามแนววัจนปฏิบัติศาสตร์ภาษาระหว่างกลาง: กรณีศึกษาผู้เรียนภาษาไทยชาวจีน. วารสารภาษาและภาษาศาสตร์, 40(2), 89-114.
รุย หลิว และประไพพรรณ พึ่งฉิม. (2566). กลวิธีการปฏิเสธคำแนะนําของผู้เรียนภาษาไทยชาวจีน: การศึกษาตามแนววัจนปฏิบัติศาสตร์ภาษาระหว่างกลาง. วารสารภาษาและวรรณคดีไทย, 40(2), 54-106.
วรุณรัตน์ คัทมาตย์. (2566). หมดยุคคนอยากมีลูก? ผลสำรวจชี้ คนไทยกว่า 49% เลือกเลี้ยง “สัตว์เลี้ยง” แทนลูก. เรียกใช้เมื่อ 20 มีนาคม 2567 จาก https://www.bangkokbiznews.com/business/business/1048207
แสงเดือน ยอดอัญมณีวงศ์. (2560). สัตว์เลี้ยงช่วยส่งเสริมพัฒนาการทางสังคมและอารมณ์ของเด็กหรือไม่. เชียงใหม่สัตวแพทยสาร, 15(3), 137-145.
Behler, A. M. C. et al. (2020). “We lost a member of the family”: Predictors of the grief experience surrounding the loss of a pet. Human-Animal Interaction Bulletin, 8(3), 54-70.
Cordaro, M. (2012). Pet loss and disenfranchised grief: Implications for mental health counseling practice. Journal of Mental Health Counseling, 34(4), 283-294.
Morady Moghaddam, M. (2013). Discourse structures of condolence speech act. Journal of English Language Teaching and Learning, 4(10), 105-125.
Searle, J. (1969). Speech acts. (1st ed.). Cambridge: Cambridge University.
Stephens, D. L. & Hill, R. P. (1996). The loss of animal companions: A humanistic and consumption perspective. Society & Animals, 4(2), 189-210.
