นวัตกรรมการขับเคลื่อนงานแก้ไขปัญหาความยากจนด้วยกระบวนการมีส่วนร่วม ที่สอดคล้องกับบริบทครัวเรือนเป้าหมายแบบบูรณาการ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มุ่งศึกษานวัตกรรมการขับเคลื่อนการแก้ปัญหาความยากจนผ่านกระบวนการมีส่วนร่วมที่สอดคล้องกับบริบทครัวเรือนเป้าหมายแบบบูรณาการพื้นที่อำเภอกรงปินัง จังหวัดยะลา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางการเสริมสร้างทัศนคติเชิงบวกและแรงบันดาลใจในการหลุดพ้นจากความยากจน ประยุกต์ใช้นวัตกรรมและเทคโนโลยีด้านการเกษตรและงานช่างในการส่งเสริมและแก้ปัญหาครัวเรือนยากจน ศึกษาแนวทาง วิธีการ การสร้างเครือข่ายและพัฒนากลไกความร่วมมือในการพัฒนาคุณภาพชีวิต พัฒนารูปแบบการแก้ปัญหาระดับพื้นที่ที่เหมาะกับศักยภาพของครัวเรือนยากจน เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพรูปแบบการวิจัยและพัฒนา (R&D) ศึกษาในพื้นที่อำเภอกรงปินัง จังหวัดยะลา ครอบคลุมทั้ง 4 ตำบล คือ ตำบลกรงปินัง สะเอะ ปุโรงและห้วยกระทิง เก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสนทนากลุ่ม การสัมภาษณ์เชิงลึก การจัดเวทีประชาคม ผู้ให้ข้อมูลหลักจำนวน 193 ครัวเรือน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการตีความเอกสารตามแนวคิดการวิจัยเอกสาร การวิเคราะห์เนื้อหา การวิเคราะห์ข้อมูลโดยอิงตัวแบบ ตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูลโดยใช้เทคนิคสามเส้า และให้กลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักตรวจสอบ และยืนยันข้อมูล ผลการศึกษา พบว่า การเสริมสร้างทัศนคติผ่านผู้เชี่ยวชาญด้านศาสนาช่วยเปลี่ยนมุมมองพฤติกรรมของครัวเรือนเป้าหมายในมิติที่สอดคล้องกับหลักศาสนาอิสลาม การประยุกต์นวัตกรรมการปลูกผักยกแคร่ด้วย
การประยุกต์ใช้เทคโนโลยี และการฝึกทักษะงานช่างก่อสร้าง เช่น ช่างก่ออิฐ ฉาบปูน ปูกระเบื้องและช่างเชื่อมอาร์กโลหะด้วยมือ ช่วยเพิ่มรายได้ ลดค่าใช้จ่าย เสริมศักยภาพครัวเรือนให้สามารถพึ่งพาตนเองได้ ส่วนความร่วมมือจากภาคีเครือข่ายมีบทบาทสำคัญในการสนับสนุนเชื่อมโยงความช่วยเหลือเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตครัวเรือนเป้าหมาย และการประเมินผลตอบแทนทางสังคม (SLROI) อยู่ที่ 1.44
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เกสรี ลัดเลีย และซอและ เกปัน. (2567). แก้จนไร้รอยต่อ State of Poverty (SOP). นราธิวาส: นรารัตน์การพิมพ์.
ดิเรก ปัทมสิริวัฒน์ และคณะ. (2567). ความยากจน ความเปราะบางของครัวเรือนและมาตรการลดความเหลื่อมล้ำของภาครัฐ. ใน รายงานการวิจัย. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ทศพร แก้วขวัญไกร และคณะ. (2567). การศึกษาแนวทางเพื่อแก้ไขปัญหาความยากจน: กรณีศึกษาตำบลสี่เหลี่ยม อำเภอประโคนชัย จังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิจัยและนวัตกรรมท้องถิ่น, 19(1), 1-15.
ผ่องพรรณ ตรัยมงคลกูล และคณะ. (2555). การออกแบบการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2566). รายงานการวิเคราะห์สถานการณ์ความยากจนและความเหลื่อมล้ำในประเทศไทย พ.ศ. 2565. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
หน่วยบริหารและจัดการทุนด้านการพัฒนาระดับพื้นที่. (2566). ระบบข้อมูลครัวเรือนยากจนระดับจังหวัดยะลา. เรียกใช้เมื่อ 9 พฤษภาคม 2566 จาก http://www.ppaos.com/ppaos/frontend/web/index.php?r=site%2Findex&p=
อารยา ยอดขยัน และคณะ. (2566). กลยุทธ์การแก้ไขปัญหาความยากจนของประชาชนในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 7(10), 278-285.
Abdullah, S. et al. (2020). Skill development programs and their impact on rural poverty reduction. Journal of Rural Development Studies, 18(2), 45-60.
Creswell, J. W. & Poth, C. N. (2018). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches. (4th ed.). Thousand Oaks, California: SAGE Publications.
Hashim, R. et al. (2022). The impact of religious influencers on social change in Muslim communities. Islamic Social Sciences Journal, 10(1), 89-104.
Mohd, N. et al. (2021). Halal livelihood and its implications for poverty reduction in rural communities. Journal of Economic and Religious Perspectives, 15(4), 123-137.
Ng, A. H. H. et al. (2013). Poverty: Its causes and solutions. World Academy of Science, Engineering and Technology, International Journal of Social, Behavioral, Educational, Economic, Business and Industrial Engineering, 7(8), 2471-2475.
Rahman, N. A. et al. (2021). Appropriate technology and its implications for sustainable rural development. Journal of Agricultural Innovation, 14(4), 103-120.
Yusuf, A. & Ismail, S. (2019). Family responsibility and economic stability: A case study of Muslim households in Southeast Asia. Islamic Economic Review, 8(2), 101-120.
