บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการจัดการปัญหายาเสพติด

Main Article Content

สุวรรณ วงษ์การค้า

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ข้อมูล สถิติเอกสารวิชาการแนวคิด ทฤษฎี ทบทวนวรรณกรรม นโยบาย เงื่อนไขทางกฎหมายเกี่ยวข้องด้านจัดการปัญหายาเสพติดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในราชอาณาจักรไทย 2) วิเคราะห์เปรียบเทียบนโยบาย กฎหมายด้านจัดการปัญหายาเสพติดในราชอาณาจักรไทยกับต่างประเทศ และ
3) เสนอมาตรการด้านบทบาทองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการจัดการปัญหายาเสพติดนำมาใช้ในราชอาณาจักรไทย โดยยึดหลักการมีส่วนร่วมของหน่วยงาน และประชาชน เป็นวิจัยเชิงคุณภาพ มีการวิเคราะห์ข้อมูลวิชาการสัมภาษณ์เชิงลึกแบบเจาะจง จำนวน 5 ราย และการประชุมกลุ่มย่อยแบบสุ่มจากผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมาย สาธารณสุข สหวิชาชีพรวมถึงผู้มีประสบการณ์ผู้เกี่ยวข้องในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จำนวน 15 ราย พื้นที่จังหวัดลพบุรี เพื่อสังเคราะห์เสนอองค์ความรู้ใหม่เกี่ยวกับแนวทางมาตรการเชิงปฏิบัติของราชอาณาจักรไทย ผลวิจัยพบสาเหตุหลัก ปัญหาเข้าถึงระบบบำบัดรักษา การดูแลต่อเนื่อง ผู้ใช้ยาเสพติดกระจายอยู่ในชุมชน สาเหตุการใช้ยา อยากรู้อยากลอง การชักชวน อาศัยใกล้แหล่งเสี่ยง ข้อจำกัดนโยบาย งบประมาณจากส่วนกลาง และพบว่า สาธารณรัฐโปรตุเกส ระบบช่วยเหลือครอบคลุมบำบัดรักษากลับคืนสู่ครอบครัว ชุมชนสังคม ราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์เน้นให้หน่วยงานท้องถิ่นมีบทบาทกำกับดูแลรับผิดชอบ ข้อเสนอแนะจัดตั้งศูนย์ป้องกันฟื้นฟูในระดับชาติและท้องถิ่น องค์ความรู้ใหม่จากงานวิจัย “ศูนย์ห่วงใยชุมชน (Take Care Community Center)” ใช้เทคโนโลยีเชื่อมโยงข้อมูลชุมชน ซึ่งจากผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าการจัดการปัญหายาเสพติดจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อขับเคลื่อนโดยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นซึ่งมีฐานะเป็นนิติบุคคล มีอิสระ มีงบประมาณ มีหน้าที่ตามกฎหมาย มีภารกิจในการป้องกันแก้ไขปัญหายาเสพติด คุณภาพชีวิตของประชาชน เป็นหน่วยงานหลักบูรณาการร่วมกับภาคีเครือข่าย และยึดหลัก “ผู้เสพ คือ ผู้ป่วย”

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วงษ์การค้า ส. (2025). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการจัดการปัญหายาเสพติด. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 9(5), 318–330. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/283858
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมการปกครอง. (2566). รายงานการประเมินผลโครงการช่วยเหลือผู้เสพผู้ติดยาเสพติดของศูนย์ฟื้นฟูสภาพทางสังคมกรมการปกครองประจำปีงบประมาณ 2566. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: กรมการปกครอง.

กระทรวงสาธารณสุข. (2565). รายงานผลการดำเนินงานตามแบบการบำบัดรักษาของกระทรวงสาธารณสุข จำนวนผู้ได้รับการรักษาและบำบัดยาเสพติดในปี พ.ศ. 2565. เรียกใช้เมื่อ 20 มกราคม 2567 จาก https://antidrugnew.moph.go.th/Runtime/Runtime/Form/FrmReports

จิราวุฒิ ลิปิพันธ์ และคณะ. (2563). “มาตรการลดความรุนแรงในการบังคับคดียาเสพติดประเภทต่าง ๆ ที่ใช้ในประเทศต่าง ๆ ในโลก”. วารสารสุทธิปริทัศน์, 39(110), 201-205.

บุญเรือน เนียมปาน. (2564). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดปทุมธานี. ใน ดุษฎีนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.

สถาบันบำบัดรักษาและฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดแห่งชาติบรมราชชนนีและโรงพยาบาลธัญญารักษ์. (2563). คู่มือ การจัด บริการลดอันตรายจากการใช้ยาเสพติด. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด (ป.ป.ส.). (2564). รายงานประจำปีผลการจับกุมยาเสพติดทั่วประเทศไทย พ.ศ 2564. เรียกใช้เมื่อ 20 มกราคม 2567 จาก https://www.oncb.go.th/DocLib.2564.pdf

Artur, D. (2001). “Harm and risk reduction” Drug Policy in Portugal: The Benefits of Decriminalizing Drug Use “FOR DRUG POLICY SERIES”. Open Society Foundations: Global Drug Policy Program.Warsaw. Poland: Printing by Createch Ltd.

Justice, T. (2022). Synthetic Drugs in East and Southeast Asia 2022. The Global SyntheticsMonitoring: Analyses, Reporting and Trends (SMART), programmer, Laboratory and Scientific Service with the support of the UNODC Regional Office for Southeast Asia and the Pacific. Vienna: United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC).

Ministry of Health, Labor and Welfare of Japan. (2024). The Sixth Five-Year Strategy for Drug Abuse Prevention was Formulated. Council for the Promotion of Drug Abuse Prevention. Retrieved January 20, 2024, from https://dapc.or.jp/kiso/04oshirase.html

Trimbos Institute. (2019). “Data on the use of illicit substances among students” National Drug Coordination Center in the Netherlands: Netherlands Country Drug Report 2019. Amsterdam: Trimbos Institute.

United Nations Office on Drugs and Crime. (2022). World Drug Report 2022. Retrieved January 20, 2024, from https://www.unodc.org/unodc/en/data-and-analysis/world-drug-report-2022.html