ปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะสำคัญของครูในโรงเรียนนำร่อง พื้นที่นวัตกรรมการศึกษาจังหวัดเชียงใหม่

Main Article Content

ชัชชวนันทย์ เนตรวีระ
เกียรติสุดา ศรีสุข

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะสำคัญของครูในโรงเรียนนำร่องพื้นที่นวัตกรรมการศึกษาจังหวัดเชียงใหม่ การศึกษาวิจัยนี้ใช้วิธีวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างเป็นครู จำนวน 365 คน ได้จากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะสำคัญของครูด้านความมุ่งมั่นตั้งใจต่อการปฏิบัติตนในฐานะการเป็นครู คือ วัฒนธรรมองค์กรในการทำงานและเพศ โดยมีค่าสัมประสิทธิ์ความสัมพันธ์พหุคูณ .339 พยากรณ์การผันแปรร้อยละ 12 โดยสมการพยากรณ์ คือ  = 4.252 + .088X3 - .064S1 และ  = .212 ZX3 - .159 ZS1 ปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะสำคัญของครูด้านการบูรณาการบริบทเชิงพื้นที่สู่การออกแบบห้องเรียนเพื่อการพัฒนาผู้เรียนเต็มตามศักยภาพ คือ วัฒนธรรมองค์กรในการทำงาน การได้รับการเสริมแรงและการหนุนเสริมโดยสถาบันการผลิตครู และระดับการศึกษา โดยมีค่าสัมประสิทธิ์ความสัมพันธ์พหุคูณ .558 พยากรณ์การผันแปรร้อยละ 33 โดยสมการพยากรณ์ คือ  = 2.914 + .108X3 + .293X4 - .053S3 และ  = .162 ZX3 + .461ZX4 - .097ZS3 ปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะสำคัญของครูด้านการคิดและแก้ปัญหาผู้เรียนแบบชุดความคิดเติบโต คือ วัฒนธรรมองค์กรในการทำงาน การได้รับการเสริมแรงและการหนุนเสริมโดยสถาบันการผลิตครู และเพศ โดยมีค่าสัมประสิทธิ์ความสัมพันธ์พหุคูณ .468 พยากรณ์การผันแปรร้อยละ 22 โดยสมการพยากรณ์ คือ  = 3.628 + .147X3 + .111X4 - .055S1 และ  =.299 ZX3 + .233 ZX4 - .127 ZS1

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เนตรวีระ ช., & ศรีสุข เ. (2025). ปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะสำคัญของครูในโรงเรียนนำร่อง พื้นที่นวัตกรรมการศึกษาจังหวัดเชียงใหม่. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 9(8), 234–244. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/286942
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรุณา โถชาลี. (2560). รูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ใน ดุษฎีบัณฑิตปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2548). การคิดเชิงวิเคราะห์. กรุงเทพมหานคร: ซัคเซส มีเดีย จำกัด.

เกียรติสุดา ศรีสุข. (2552). ระเบียบวิธีวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). เชียงใหม่: ครองช่างพริ้นติ้ง จำกัด.

จันทร์จิรา พุทธิมา. (2567). การพัฒนาแบบประเมินสมรรถนะสำคัญของครูในโรงเรียนพื้นที่นวัตกรรมการศึกษาจังหวัดเชียงใหม่. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาประเมินผลและวิจัยการศึกษา. มหาวิทยาลัย เชียงใหม่.

ทวีพัฒน์ ไมตรีจิตร์. (2559). การพัฒนาวัฒนธรรมองค์กรของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษาบัณฑิตศึกษา. มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.

ทิศนา แขมมณี. (2562). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 23). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธนาพนธ์ ตาขัน. (2562). ปัจจัยวัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานบุคคล ในโรงเรียน สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

มธุรส สว่างบำรุง. (2542). จิตวิทยาทั่วไป. เชียงใหม่: ภาควิชาศึกษาทั่วไป คณะธุรกิจการเกษตร มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

วัลลภ บุตรเกตุ. (2562). วัฒนธรรมองค์การกับความสุขในการทำงานของครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขต พื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

วาทินี พูลทรัพย์. (2563). องค์ประกอบการบริหารโรงเรียนในพื้นที่นวัตกรรมการศึกษา. ใน ดุษฎีบัณฑิตปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สนั่น หันทยุง. (2552). การศึกษาพฤติกรรมผู้นำของผู้บริหารโรงเรียน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมระยอง เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.

สมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต. (2550). ทฤษฎีและเทคนิคการปรับพฤติกรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2555). แนวทางการจัดการเรียนการสอนในโรงเรียนมาตรฐานสากล ฉบับปรับปรุง. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่ง ประเทศไทย.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2556). รายงานการวิจัยและพัฒนารูปแบบการพัฒนาครูและผู้บริหารสถานศึกษาแบบใช้โรงเรียนเป็นฐานในโรงเรียนขนาดเล็กระยะที่ 2 (ฉบับสรุป). กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561). ร่าง มาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561. นนทุบรี: บริษัท 21 เซ็นจูรี่จำกัด.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). รายงานผลการศึกษาเรื่องการนำมาตรฐานการศึกษาของชาติ สู่การปฏิบัติ: บทเรียนจากต่างประเทศ สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (พิมพ์ครั้งที่ 1). นนทบุรี: บริษัท 21 เซ็นจูรี่ จำกัด.

สิทธิศักดิ์ ฉันทวโร. (2561). ปัจจัยการคงอยู่ในงานต่อความผูกพันต่อองค์การของอู่ทหารเรือพระจุลจอมเกล้า. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิทยาศาสรมหาบัณฑิต. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

ไสว ฟักขาว. (2560). ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 (21st Century skills. เรียกใช้เมื่อ 30 มกราคม 2563 จาก https://1th.me/jmBaW

Dweck, C. S. (2006). Mindset: The new psychology of success. New York: Random House.

Halsey, V. (1997). Ten Strategies for Revolutionizing Learning. Retrieved September 29, 2000, from http://www.top.book.co.th