ผลการใช้รูปแบบการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูสำหรับนักศึกษา ทุนโครงการครูรัก(ษ์)ถิ่น หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยแบบผสมผสานครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ประเมินระดับความพึงพอใจต่อการใช้รูปแบบการฝึกประสบการณ์วิชาชีพ 2) ประเมินความเหมาะสมของคู่มือการฝึกประสบการณ์วิชาชีพ 3) ประเมินความเหมาะสมของสมุดบันทึกรายงานการฝึกประสบการณ์วิชาชีพ 4) เปรียบเทียบความพึงพอใจต่อการใช้รูปแบบการฝึกประสบการณ์วิชาชีพระหว่างกลุ่มที่เกี่ยวข้อง และ 5) สำรวจประสบการณ์ ปัญหา และข้อเสนอแนะเกี่ยวกับรูปแบบการฝึกประสบการณ์วิชาชีพ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษา ครูพี่เลี้ยง อาจารย์นิเทศก์และศึกษานิเทศก์ ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 190 คน ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น และผู้ให้ข้อมูลเป็นนักศึกษา จำนวน 32 คน ใช้การเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามความพึงพอใจต่อรูปแบบฯ แบบประเมินความเหมาะสมของคู่มือฝึกประสบการณ์วิชาชีพและสมุดบันทึกรายงานรายวิชาการปฏิบัติการสอน แบบบันทึกการสนทนากลุ่ม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล สถิติเชิงพรรณนาโดยการหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมานโดยการทดสอบสมมติฐานเกี่ยวกับค่าเฉลี่ยหลายกลุ่ม (F- test) และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ความพึงพอใจต่อการใช้รูปแบบฯ อยู่ในระดับมาก 2) ความเหมาะสมของคู่มือการฝึกประสบการณ์วิชาชีพฯ อยู่ในระดับมากที่สุด 3) ความเหมาะสมของสมุดบันทึกรายงาน การปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา 1-4 อยู่ในระดับมากที่สุด 4) ความพึงพอใจของกลุ่มที่เกี่ยวข้องแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 5) ปัญหาการใช้คู่มือและสมุดบันทึกรายงานประกอบด้วย โครงสร้างเนื้อหาและรายละเอียด ความชัดเจน เกณฑ์การประเมิน และรูปแบบการจัดเก็บและการส่งมอบงาน ส่วนประสบการณ์และข้อเสนอแนะประกอบด้วย การใช้นวัตกรรมบนพื้นฐานชุมชน ความท้าทายในการทำงานร่วมกับชุมชน และความปลอดภัย
ในพื้นที่ปฏิบัติงาน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กณิษฐา เชาว์วัฒนกุล และทัศนีย์ จันติยะ. (2564). การพัฒนารูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพแบบออนไลน์เพื่อส่งเสริมสมรรถนะการสอนและการทำวิจัยในชั้นเรียนของนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู คณะศึกษาศาสตร์และพัฒนศาสตร์. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี, 11(1), 13-24.
กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา. (2562). ทุนครูรัก(ษ์)ถิ่น: ทุนสำหรับนักเรียนในพื้นที่ห่างไกลเป็นครูรุ่นใหม่เพื่อพัฒคุณภาพโรงเรียนของชุมชน (Protected School/Standalone). เรียกใช้เมื่อ 15 มกราคม 2562 จาก https://www.eef.or.th/fund/teachereef
กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา. (2567). คู่มือการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูรัก(ษ์)ถิ่น (เพิ่มเติม). เรียกใช้เมื่อ 30 มิถุนายน 2568 จาก https://drive.google.com/file/d/1Ky3bA7UcKQ0M0YFQXTt4NVyV7OEGmasn/view?usp=drivesdk
คณะศึกษาศาสตร์และนวัตกรรมการศึกษา มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์. (2562). หลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2562). กาฬสินธุ์: มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์.
คณะศึกษาศาสตร์และนวัตกรรมการศึกษา มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์. (2564). หลักสูตรนวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2564). คณะศึกษาศาสตร์และนวัตกรรมการศึกษา. กาฬสินธุ์: มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10 ฉบับปรับปรุงใหม่). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
ประกาศคณะกรรมการคุรุสภา. (2562). เรื่อง รายละเอียดของมาตรฐานความรู้และประสบการณ์วิชาชีพครูตามข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2562. ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 137 ตอนพิเศษ 190 ง หน้า 10-14 (7 พฤษภาคม 2562).
ประกาศคณะกรรมการคุรุสภา. (2563). เรื่อง การรับรองปริญญาตามมาตรฐานวิชาชีพ หลักสูตร 4 ปี พ.ศ. 2563. ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 137 ตอนที่ 140 ง หน้า 13-15 (15 มิถุนายน 2563).
พระราชบัญญัติกองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา พ.ศ. 2561. (2561). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 135 ตอนที่ 33 ก หน้า 1-18 (13 พฤษภาคม 2561).
ไพบูลย์วรรณ จิตพัฒนกุล และคณะ. (2567). สภาพปัญหาและแนวทางแก้ไขปัญหาการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูของนักศึกษา สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง. วารสารวิชาการวิทยาลัยสันตพล, 10(2), 110-121.
สายหยุด ภูปุย และวรนุช นิลเขต. (2567). ความต้องการจำเป็นของการพัฒนาหลักสูตรการศึกษาปฐมวัยตามแนวคิดฐานสมรรถนะโดยใช้ชุมชนเป็นฐาน. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี, 13(2), 71-81.
สาวิตรี โรจนะสมิต และวรรณทิพา รอดแรงค้า. (2547). มิติใหม่ของการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 19(2), 1-9.
สุจินดา ม่วงมี. (2549). บทบาทและความรับผิดชอบของอาจารย์นิเทศก์ตามการรับรู้ของนิสิตฝึกสอน อาจารย์พี่เลี้ยง และอาจารย์นิเทศก์. วารสารศึกษาศาสตร์, 17(2), 31-46.
อภิภา ปรัชญพฤทธิ์. (2560). การพัฒนารูปแบบการผลิตครู เพื่อรองรับการศึกษายุค 4.0. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก, 35(3),101-136.
Barton, G. M. et al. (2015). International students’ experience of practicum in teacher education: An exploration through internationalisation and professional socialisation. Australian Journal of Teacher Education, 40(8), 148-163.
Darling-Hammond, L. et al. (2017). Effective teacher professional development. Palo Alto, CA: Learning Policy Institute.
Hemtasin, C. et al. (2023). Development of the extremely poor students selection process for receiving the teacher production project scholarship for protected schools in Thailand. Sustainability, 15, 5230. https://doi.org/10.3390/su15065230.
Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. New Jersey: Prentice Hall.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Rittilun, S. et al. (2024). Developing a teaching practicum model for ‘Krurakthin’ scholarship recipients in the Bachelor of Education program, Kalasin University. ASEAN Journal of Education, 10(1), 47-58.
