แนวทางการบริหารจัดการกีฬายูยิตสูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการบริหารจัดการกีฬายูยิตสูในโรงเรียน และ 2) เพื่อนำเสนอแนวทางการบริหารจัดการกีฬายูยิตสูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร โดยใช้รูปแบบการวิจัยแบบผสมวิธี การวิจัยมี 3 ขั้นตอน ขั้นตอนแรก ศึกษาแนวทางการบริหารจัดการกีฬายูยิตสูในโรงเรียน เครื่องมือในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลหลักเป็นผู้บริหารโรงเรียน จำนวน 10 คน ใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง ขั้นตอนที่สอง ออกแบบแนวทางการบริหารจัดกีฬายูยิตสู โดยใช้แบบสอบถามกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 150 คน ขั้นตอนที่สาม ประเมินแนวทางการบริหารจัดการกีฬายูยิตสูในโรงเรียน โดยใช้เทคนิคการจัดประชุมกลุ่มผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 7 คน ผลการวิจัยพบว่า 1) การบริหารจัดการกีฬายูยิตสูในโรงเรียน ประกอบไปด้วยการบริหาร 4 ด้าน 1.1) การจัดการทรัพยากรและโครงสร้างพื้นฐาน 1.2) การจัดการหลักสูตร กิจกรรม และกระบวนการเรียนรู้ 1.3) การจัดการความร่วมมือและการประสานงาน และ 1.4) การจัดการผู้มีส่วนได้ส่วนเสียและผลลัพธ์ 2) แนวทางการบริหารจัดการกีฬายูยิตสู ประกอบด้วย 3 แนวทาง คือ 2.1) ด้านปัจจัยนำเข้า ได้แก่ ด้านการบริหารจัดการเรียนรู้ในโรงเรียน ด้านบุคลากร สถานที่ วัสดุอุปกรณ์และสิ่งอำนวยความสะดวก นโยบายการบริหารจัดการและตวามร่วมมือ 2.2) ด้านกระบวนการ ได้แก่ วางแผนการจัดองค์กรและการนำ การประสานงานวิธีการบริหารจัดการกีฬายูยิตสูในโรงเรียน และการจัดองค์กร และ 2.3) ด้านผลผลิต ได้แก่ พัฒนาแผนและนโยบาย ด้านผู้เรียน ผู้สอน ผู้ปกครอง โรงเรียน ผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง และ 3) ผลประเมินแนวทางการบริหาร พิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า มีความเป็นไปได้ มากที่สุด ( = 4.00, S.D. = .52) รองลงมา ได้แก่ ความถูกต้อง (
= 3.87, S.D. = .41) ความเหมาะสม (
= 3.85, S.D. = .46) และการนำไปใช้ประโยชน์ (
= 3.76, S.D. = .54) ตามลำดับ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2563). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน ระยะ 3 ปี (พ.ศ. 2563 - 2565). กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
กฤษณะ บุญประสิทธิ์. (2560). การพัฒนากลยุทธ์เพื่อส่งเสริมนักกีฬายูยิตสูไทยสู่ความเป็นเลิศ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การออกกำลังกายและการกีฬา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
เติมเพชร สุขคณาภิบาล. (2551). พลศึกษากับการพัฒนาคน (กีฬา กีฬา เป็นยาวิเศษ). วารสารวิชาการศิลปศาสตร์ประยุกต์, 1(1), 55-57.
ทวีศักดิ์ สว่างเมฆ. (2558). การศึกษาการจัดการกีฬาเพื่อสร้างเสริมสุขภาพของนิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์, 17(3), 89-99.
ปรางทิพย์ ยุวานนท์. (2552). การจัดการกีฬา Sport management. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดีการพิมพ์.
ปิยนันท์ พูลโสภา. (2560). การพัฒนาการเล่น เพื่อการเรียนรู้ของเด็กปฐมวัยในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์, 32(1), 20-27.
สมาคมกีฬายูยิตสูแห่งประเทศไทย. (2557). แผนยุทธศาสตร์กีฬายูยิตสู (พ.ศ. 2557 - 2561) สมาคมกีฬายูยิตสูแห่งประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: สมาคมกีฬายูยิตสูแห่งประเทศไทย.
Bridges, F. J. & Roquemore, l. L. (2001). Management for athletic/sport administration: Theory and practice. (3rd ed.). Georgia: Educational Services for Management.
Chelladurai, P. & Kerwin, S. (2018). A framework for systematic analysis of research in sport management. Sport Management Review, 21(2), 91-105.
Doherty, A. (2013). Investing in sport management: The value of good theory. Sport Management Review, 16(1), 5-11.
