การถ่ายทอดบทเพลง AUN-AYCF Thailand สู่ประชาคมอาเซียน
คำสำคัญ:
กลุ่มมหาวิทยาลัยเครือข่ายเอวายซีเอฟ ประเทศไทย, การขับร้องประสานเสียง, อาเซียน, แนวคิดบทคัดย่อ
บทความวิชาการเรื่อง “การถ่ายทอดบทเพลง AUN-AYCF Thailand สู่ประชาคมอาเซียน” มีจุดมุ่งหมายในการศึกษาบทเพลงประจำกลุ่ม AUN-AYCF Thailand ในด้านแนวคิดในการประพันธ์ และปัจจัยที่มีผลต่อการปรับเปลี่ยนรูปแบบการนำเสนอ ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า บทเพลงนี้ไม่เพียงเป็นผลงานที่สะท้อนความงามทางดนตรี แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของความร่วมมือในประชาคมอาเซียน ทั้งในมิติของศิลปวัฒนธรรม และความสัมพันธ์ระหว่างมหาวิทยาลัยเครือข่าย บทเพลงถูกออกแบบให้สามารถปรับเปลี่ยนได้ตามบริบทของผู้ขับร้อง โดยยังคงรักษาแนวคิดเรื่องความหลากหลายที่รวมเป็นหนึ่งเดียวไว้ตลอด ทั้งกระบวนการประพันธ์และการเรียบเรียงเสียงประสานของบทเพลงมีความยืดหยุ่น ซึ่งแสดงให้เห็นถึงศักยภาพในการเป็นสื่อสร้างสรรค์ที่สามารถปรับเข้ากับ
ทุกบริบทของการแสดงได้
เอกสารอ้างอิง
ชลธิศ ธีระฐิติ. (2563). สูจิบัตรโครงการบูรณาการศิลป์อาเซียน.
Born, G. (2010). Music and the Materialization of Identities. Journal of Material Culture, 16(4), 376-388.
Nettl, B. (2005). The Study of Ethnomusicology: Thirty-one Issues and Concepts. University of Illinois Press.
Small, C. (1998). Musicking: The Meanings of Performing and Listening. Wesleyan University Press.
Stokes, M. (2004). Music and the Global Order. Annual Review of Anthropology, 33, 47-72.
