การเต้นรำคือชีวิตของฉัน: นาฏศิลป์สร้างสรรค์จากการบูรณาการ ระหว่างเทคนิคการเต้นรำแบบลาตินและการเต้นรำสมัยใหม่
คำสำคัญ:
การเต้นรำแบบลาติน, การออกแบบท่าเต้น, การเต้นรำเชิงบูรณาการบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเทคนิคเต้นรำสมัยใหม่และนำผลจากการวิเคราะห์ไปใช้สร้างสรรค์ผลงานการแสดงเต้นรำอันเกิดจากการผสมผสานศิลปะการเต้นรำแบบลาตินร่วมกับองค์ประกอบในศิลปะการเต้นรำสมัยใหม่ด้วยระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปฏิบัติการ แล้วนำผลที่ได้จากกระบวนการสร้างสรรค์และการแสดงต่อสาธารณชนมาสรุปผลการวิจัย โดยเริ่มต้นจากการศึกษาองค์ประกอบทางเทคนิคและสไตล์อันเป็นเอกลักษณ์ของการเต้นรำจังหวะรุมบ้าด้วยวิธีวิจัยทางเอกสาร ศึกษาเทคนิคเต้นรำเกรแฮมในศิลปะการเต้นรำสมัยใหม่ผ่านวิธีวิจัยเชิงเปรียบเทียบแล้วนำองค์ประกอบเทคนิคและรูปแบบการแสดงออกของศิลปะเต้นรำทั้ง 2 ประเภทมาบูรณาการร่วมกันเพื่อสร้างรากฐานทฤษฎีผ่านการวิเคราะห์กรณีศึกษา และนำมาประยุกต์ใช้จริงในการออกแบบสร้างสรรค์ชุดผลงานแสดงละครเต้นรำ ผลการวิจัยพบว่าทิศทางหลักสำหรับการบูรณาการการเต้นรำแบบลาตินร่วมกับการเต้นรำสมัยใหม่คือการประยุกต์ใช้ภาษาเต้นรำโดยยึดมั่นในจังหวะการเต้นรำแบบลาตินซึ่งมีหน้าที่เชื่อมประสานการแสดงให้ดำเนินต่อเนื่องอย่างกลมกลืนตามลำดับเรื่องราว เทคนิคการหายใจเป็นปัจจัยพื้นฐานและเป็นแหล่งกำเนิดหลักของกระบวนการผสมผสานระหว่างศิลปะการเต้นรำแบบลาตินและศิลปะการเต้นรำสมัยใหม่ ซึ่งการนำศิลปะการเต้นรำแบบลาติน
บูรณาการร่วมกับเทคนิคการเต้นรำสมัยใหม่สามารถทำให้การแสดงออกในผลงานการแสดงเต้นรำแบบลาตินมีมิติมากขึ้น ส่งผลให้ผลงานมีความหมายที่ลึกซึ้งและหลากหลายยิ่งขึ้น
เอกสารอ้างอิง
Liu, Q. (2004). The body language of modern dance. Shanghai Music Press.
Miao, F., & Zhang, C. (2014). Youth Latin dance skills. Chemical Industry Press.
Watt, L. Y. (1961). National standard dance basic textbook.
Xiao, S. H. (2019). Theory and techniques of contemporary choreography. Minzu University Press.
