นวัตกรรมดนตรีเชิงสร้างสรรค์โดยใช้อัตลักษณ์ดนตรีประจำท้องถิ่น ในจังหวัดสุพรรณบุรี เป็นฐานแห่งการเรียนรู้และส่งเสริมสุขภาวะของผู้สูงอายุ

ผู้แต่ง

  • ณัฐศรัณย์ ทฤษฎิคุณ วิทยาลัยการดนตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
  • วรินธร สีเสียดงาม วิทยาลัยการดนตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
  • สุพัตรา วิไลลักษณ์ วิทยาลัยการดนตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา

คำสำคัญ:

นวัตกรรมดนตรี, ดนตรีเชิงสร้างสรรค์, อัตลักษณ์, ผู้สุงอายุ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างนวัตกรรมดนตรีเชิงสร้างสรรค์โดยใช้อัตลักษณ์ดนตรีประจำท้องถิ่นในจังหวัดสุพรรณบุรี เป็นฐานแห่งการเรียนรู้และส่งเสริมสุขภาวะของผู้สูงอายุทำการศึกษาอัตลักษณ์บทเพลงท้องถิ่น และสำรวจสุขภาวะของผู้สูงอายุในอำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี เพื่อนำมาเป็นข้อมูลในการวิเคราะห์อัตลักษณ์ดนตรีจังหวัดสุพรรณบุรี และสร้างนวัตกรรมดนตรีเชิงสร้างสรรค์พร้อมท่าทางการเคลื่อนไหวสำหรับนำไปใช้แสดงดนตรีและส่งเสริมสุขภาวะของผู้สูงอายุ

จากการศึกษา พบว่า อัตลักษณ์ดนตรีจังหวัดสุพรรณบุรีเป็นประเภทเพลงร้องอีแซว ได้แก่ เพลงเกี่ยวข้าว เพลงพิษฐาน และเพลงเรือ ซึ่งเป็นบทเพลงที่นิยมร้องกันในภาคกลางของประเทศไทย มีความแตกต่างในด้านสำเนียงในการร้อง และการพัฒนาเนื้อหาของเพลงร้องตามยุคสมัย แต่ยังคงสำเนียงความเป็นสุพรรณบุรีได้อย่างชัดเจน สำหรับบทเพลงที่ได้จากการศึกษานวัตกรรมดนตรีเชิงสร้างสรรค์โดยใช้อัตลักษณ์ดนตรีประจำท้องถิ่นในจังหวัดสุพรรณบุรี ประกอบไปด้วย เพลงเกี่ยวข้าว เพลงเรือ และเพลงอีแซว มีการออกแบบท่าทางที่ใช้ประกอบบทเพลงโดยใช้ภาษาท่า ได้แก่ ท่าก้าวชิด ท่าสอดสร้อยมาลา และท่าเกี่ยวข้าว บริหารกล้ามเนื้อทุกส่วนของร่างกาย และการทรงตัว การสร้างนวัตกรรมดนตรี พบว่า นวัตกรรมดนตรีดังกล่าวมีผลการประเมินว่ามีคุณภาพเหมาะสมกับการนำไปใช้จริงอยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ยรวมอยู่ที่ 4.60 (equation) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.=0.19)

เอกสารอ้างอิง

ดวงเดือน สดแสงจันทร์. (2544). การศึกษาเพลงพื้นบ้านของคณะขวัญจิต ศรีประจันต์. วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาโท. [ปริญญาศิลปกรรมศาสตรมหาบัณฑิต วิชาเอกมานุษยดุริยางควิทยา]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ธวัชชัย นาควงษ์. (2547). การสอนดนตรีสำหรับเด็กตามแนวทางของคาร์ล ออร์ฟ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

นิศารัตน์ หวานชะเอม, นวลลออ แสงสุข และนารินี แสงสุข. (2560). การจัดการความรู้เพื่ออนุรักษ์วัฒนธรรมเพลงพื้นบ้านภาคกลาง : กรณีศึกษาเพลงอีแซว จังหวัดสุพรรณบุรี. [Paper presentation], การประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครั้งที่ 7, วันที่ 24 พฤศจิกายน 2560, กรุงเทพฯ, ประเทศไทย.

นิศารัตน์ หวานชะเอม, นวลลออ แสงสุข และนารินี แสงสุข. (2559). การจัดการความเพื่ออนุรักษ์. วัฒนธรรมเพลงพื้นบ้านภาคกลาง : กรณีศึกษาเพลงอีแซวจังหวัดสุพรรณบุรี. [รายงานการวิจัย]. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

พัชราพรรณ กิจพันธ์. (2561). ประเทศไทยสู่สังคมผู้สูงอายุ. FDA Journal. 25(3), 4-8.

ยศพรรณ พันธะศรี. (2564). แนวทางการใช้ดนตรีเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่พึ่งพาตนเองได้. วารสารแก่นดนตรีและการแสดง. 3(1), 59-76

วิชญ์ บุญรอด. (2565). ดนตรีกับผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ : บริษัท กู๊ดเฮด พริ้นท์ติ้ง แอนด์ แพคเกจจิ้ง กรุ๊ป จำกัด.

วัลยรุจ เถาว์หิรัญ. (2560). อีแซว : การสร้างมาตรฐานศิลปะการแสดงพื้นบ้านเพลงอีแซว จังหวัดสุพรรณบุรี. [ดุษฎีนิพนธ์ระดับปริญญาเอก. สาขาวิชาวัฒนธรรมศาสตร์].

มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

25-12-2025