“Physical Distancing” in Ancient Isan-Lanna Laws : Legal Measures Relating to Interest, Power and Peaceful Society Construction
Keywords:
Physical Distancing, Ancient Laws, Purpose of LawAbstract
This article has two purposes: first, to introduce the formats of physical distancing in ancient Isan-Lanna laws; second, to explore the purposes behind the implementation of such measures. The analysis is based on Rudolf Von Jhering’s concept of “Purpose of Law”. The study results reveal that the measures of physical distancing could be categorized into three groups: first, inter-personal physical distancing; second, inter-property physical distancing and lastly, person/location physical distancing during certain activities. The actual main purpose of these measures was to maintain the rulers’interests and power as well as to construct a peaceful society, which was the principle value/ideology in ancient Isan-Lanna societies.
References
จรัญ โฆษณานันท์. (2547). นิติปรัชญา. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ชวนากร จันนาเวช. (2560). กดหมายโบราณจากเอกสารโบราณในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เอกสารวิชาการลำดับที่ 26 กลุ่มงานอนุรักษ์เอกสารโบราณ สถาบันวิจัยศิลปะและวัฒนาธรรมอีสาน มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. มหาสารคาม : อภิชาตการพิมพ์.
ชูสิทธิ์ ชูชาติ. (2523). วิวัฒนาการเศรษฐกิจหมู่บ้านในภาคเหนือของประเทศไทย พ.ศ. 2394-2475. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร).
ชูสิทธิ์ ชูชาติ. (2527). การผลิตเพื่อเลี้ยงตัวเองในสังคมศักดินา : ศึกษาเฉพาะการผลิตระดับหมู่บ้านในภาคเหนือของประเทศไทย พ.ศ. 1839-2475. ใน ฉัตรทิพย์ นาถสุภา และสมภพ มานะรังสรรค์ (บรรณาธิการ). ประวัติศาสตร์เศรษฐกิจไทยจนถึง พ.ศ. 2484. น.351-378. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นิติลักษณ์ แก้วจันดี. (2561). การประกอบสร้างกฎหมายโบราณอีสาน พ.ศ. 2322-2433. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษา, มหาวิทยาลัยนเรศวร).
นิติลักษณ์ แก้วจันดี, วัชรพล พุทธรักษา และราชันย์ นิลวรรณาภา. (2561). ผู้ชายในกฎหมายโบราณอีสาน: มองมุมใหม่ผ่านแนวคิดเชิงวิพากษ์. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลันนเรศวร, 14 (1), 193-225.
เนื้อทอง ขรัวทองเขียว. (2553). รัฐสยามกับล้านนา พ.ศ. 2417-2476. (วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
บุญทา ศรีพิมพ์ชัย และศรีเลา เกษพรหม (ผู้ปริวรรต). (2558). ขึด : ข้อห้ามในล้านนา. อนุสรณ์พิธีพระราชทานเพลิงศพ(ปอยล้อ) พระครูพิธานพัฒนกิจ (หมั้ว กตปุญโญ) 12 ธันวาคม 2558. พิมพ์ครั้งที่ 4. เชียงใหม่ : สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ปทิตตา นันทสิทธิ์. (2552). โครงสร้างสังคมเมืองน่านจากกฎหมายหมายอาณาจักรหลักคำ. (การศึกษาค้นคว้าอิสระรัฐศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช).
ปรีชา พิณทอง. (2532). สารานุกรมภาษาอีสาน-ไทย-อังกฤษ. อุบลราขธานี: ศิริธรรม.
พระครูสังฆรักษ์วิวัฒน์. (2553). วิเคราะห์หลักพุทธจริยธรรมที่ปรากฏในคะลำอีสาน. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
พระอริยานุวัตร เขมจารีเถระ. (2513). พญาคำกอง (สอนไพร่). มหาสารคาม : ศูนย์อนุรักษ์วรรณคดีภาคตะวันออกเฉียงเหนือ วัดมหาชัย จังหวัดมหาสารคาม.
สรัสวดี อ๋องสกุล. (2534). อาณาจักรหลักคำ (กฎหมายเมืองน่าน) โครงการปริวรรตคัมภีร์ใบลานและพับสาจากอักษรธรรมล้านนาเป็นอักษรไทยกลาง. เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุกิจ สัมฤทธิ์ผ่อง. Social Distancing ในกฎหมายไทย. สืบค้นวันที่ 22 มกราคม 2564, จาก https://www.krisdika.go.th/data/activity/act13738.pdf.
แอมอนิเย, เอเจียน. (2539). บันทึกการเดินทางในลาวภาคหนึ่ง พ.ศ. 2438. แปลโดย ทองสมุทร โดเร และสมหมาย เปรมจิตต์. เชียงใหม่ : สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Jhering, Rudolf von. (1913). Law as a Means to an End. Translated by Isaac Husik. Boston: The Boston Book.
World Health Organization. Coronavirus disease (COVID-19) questions and answers, Retrieved January 22, 2021, from https://www.who.int/thailand/emergencies/novel-coronavirus-2019/q-a-on-covid-19.
Yasuda, Nobuyuki. (2003). Law and development from the Southeast Asian perspective: Methodology, history, and paradigm change. In Christoph Antons (Ed.). Law and Development in East and Southeast Asia, pp. 19-51. London and New York: Routledge Curzon.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 SONGKLANAKARIN LAW JOURNAL
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The copyright in an article published in SLJ belongs to SLJ. SLJ has the right to publish, reproduce, or a collection of articles published already. Editor in chief and editorial team do not agree with the author's opinions.
