โมเดลองค์ประกอบเชิงยืนยันของความตั้งใจลดขยะอิเล็กทรอนิกส์ ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันความตั้งใจลดขยะอิเล็กทรอนิกส์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี และ 2) เพื่อทวนสอบความสอดคล้องของโมเดลองค์ประกอบเชิงยืนยันกับข้อมูลเชิงประจักษ์ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี จำนวน 580 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 17 ข้อ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับสอง ผลจากการวิจัยพบว่า 1) ความตั้งใจลดขยะอิเล็กทรอนิกส์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มี 3 องค์ประกอบ ได้แก่ ด้านทัศนคติในการเก็บและคัดแยกขยะอิเล็กทรอนิกส์ ด้านการควบคุมพฤติกรรมของตนเองในการนำกลับมาใช้ใหม่ และด้านความเชื่อเชิงบรรทัดฐานในการลดปริมาณขยะอิเล็กทรอนิกส์ มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบอยู่ระหว่าง 0.75–0.90 2) โมเดลความตั้งใจลดขยะอิเล็กทรอนิกส์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรีมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่าไคสแควร์สัมพัทธ์เท่ากับ 2.67 ค่าดัชนีวัดระดับความกลมกลืนเท่ากับ 0.944 ค่าดัชนีวัดระดับความกลมกลืนที่ปรับแก้แล้วเท่ากับ 0.908 ค่าดัชนีวัดระดับความเหมาะสมพอดีอิงเกณฑ์เท่ากับ 0.956 ค่าดัชนีวัดระดับความเหมาะสมพอดีเชิงเปรียบเทียบเท่ากับ 0.969 ค่าดัชนีรากที่สองของความคลาดเคลื่อนในการประมาณค่าเท่ากับ 0.063 ค่าดัชนีรากของกำลังสองเฉลี่ยของส่วนที่เหลือเท่ากับ 0.037 และดัชนีแสดงค่าขนาดกลุ่มตัวอย่างที่ระดับนัยสำคัญ .05 เท่ากับ 223
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
นโยบายการรับบทความ
กองบรรณาธิการวารสารสถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น มีความยินดีรับบทความจากอาจารย์ นักศึกษา และผู้ทรงคุณวุฒิในสาขาบริหารธุรกิจและภาษา ที่เขียนเป็นภาษาไทยหรือภาษาอังกฤษ ซึ่งผลงานวิชาการที่ส่งมาขอตีพิมพ์ต้องไม่เคยเผยแพร่ในสิ่งพิมพ์อื่นใดมาก่อน และต้องไม่อยู่ในระหว่างการพิจารณาของวารสารอื่นที่นำส่ง ดังนั้นผู้สนใจที่จะร่วมเผยแพร่ผลงานและความรู้ที่ศึกษามาสามารถนำส่งบทความได้ที่กองบรรณาธิการเพื่อเสนอต่อคณะกรรมการกลั่นกรองบทความพิจารณาจัดพิมพ์ในวารสารต่อไป ทั้งนี้บทความที่สามารถเผยแพร่ได้ประกอบด้วยบทความวิจัย ผู้สนใจสามารถศึกษาและจัดเตรียมบทความจากคำแนะนำสำหรับผู้เขียนบทความ
การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้ส่งบทความโดยตรง บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ต้องผ่านการพิจารณากลั่นกรองคุณภาพจากผู้ทรงคุณวุฒิและได้รับความเห็นชอบจาก กองบรรณาธิการ
ข้อความที่ปรากฏภายในบทความของแต่ละบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็น ความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่เกี่ยวข้องกับสถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในสถาบัน แต่อย่างใด ความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความแต่ละบทความเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะต้องรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์มิให้นำเนื้อหา ทัศนะ หรือข้อคิดเห็นใด ๆ ของบทความในวารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น ไปเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาตจากผู้นิพนธ์อย่างเป็นลายลักษณ์อักษร ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารสถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น
หากต้องการสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมที่
- กองบรรณาธิการ วารสารสถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น
- ฝ่ายวิจัยและนวัตกรรม สถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น
เลขที่ 1771/1 สถาบันเทคโนโลยีไทย-ญี่ปุ่น ซอยพัฒนาการ 37-39 ถนนพัฒนาการ แขวงสวนหลวง เขตสวนหลวง กรุงเทพมหานคร 10250 ติดต่อกับคุณพิมพ์รต พิพัฒนกุล (02) 763-2752 , คุณอาริสา จิระเวชถาวร (02) 763-2600 Ext. 2704 Fax. (02) 763-2754 หรือ E-mail: JBAL@tni.ac.th
References
Akhtar, R., Mehedi Masud, M., & Afroz, R. (2014). Household perception and recycling behaviour on electronic waste management: A case study of Kuala-Lumpur, Malaysia. Malaysian Journal of Science, 33(1), 32–41.
Apinya Kitkerdsaeng. (2018). Behavior and knowledge of people in electronic waste management a case study of Huapoa sub-district, Ratchaburi province (in Thai). (Master's thesis). Retrieved from http://ithesis-ir.su.ac.th/dspace/bitstream/123456789/2003/1/58601315.pdf
Barker, K. (2020). UN Global E-Waste Monitor 2020 predicts electronic waste volume to reach 74 million tonnes by 2030. Retrieved from https://www.recyclingproductnews.com/article/34517/un-global-e-waste-monitor-2020-predicts-electronic-waste-volume-to-reach-74-million-tonnes-by-2030
Bateman, K., & Whiting, K. (2022). Biden backs 'right to repair': What countries are doing to tackle e-waste. Retrieved from https://www.weforum.org/agenda/2022/01/repair-recycle-waste-circular-economy/
Bentler, P. M., & Bonnett, D. G. (1980). Significance tests and goodness of fit in the analysis of covariance structures. Psychological Bulletin, 88(3), 588–606.
Boonchom Srisa-Ard. (2002). Basic Research (7th ed.). (in Thai). Bangkok, Thailand: Suweeriyasan.
Byrne, B. M. (1998). Structural equation modeling with LISREL, PRELIS and SIMPLIS: Basic concepts, applications and programming. New Jersey, NY, USA: Lawrence Erlbaum Associates.
Chalida Nieobubpa, Wisakha Phoochinda, & Tawatchai Supadit. (2020). Electronic waste management of eastern economic corridor in Thailand: Challenge, opportunity, and impact (in Thai). Journal of Environmental Management, 16(1), 134–161.
Chan, L., & Bishop, B. (2013). A moral basis for recycling: Extending the theory of planned behaviour. Journal of Environmental Psychology, 36, 96–102.
Comrey, A. L., & Lee, H. B. (1992). A First Course in Factor Analysis (2nd ed.). Hillsdale, NJ, USA: Erlbaum.
Department of Health. (2015). Electronic Waste Handbook: Waste that Comes with Technology (in Thai). Bangkok, Thailand: National Office of Buddhism Printing.
Diamantopoulos, A., & Siguaw, J. A. (2000). Introducing to LISREL: A Guide for the Uninitiated. London, England: SAGE Publications, Inc.
Francis, J., Eccles, M. P., Johnston, M., Walker, A. E., Grimshaw, J. M., Foy, R., Kaner, E. F. S., Smith, L., & Bonetti, D. (2004). Constructing questionnaires based on the theory of planed behavior a manual for health service researchers. Retrieved from https://openaccess.city.ac.uk/id/eprint/1735/1/TPB%20Manual%20FINAL%20May2004.pdf
García-Machado, J. J., & Martínez-Ávila, M. (2019). Environmental performance and green culture: The mediating effect of green innovation. An application to the automotive industry. Sustainability, 11(18), 4874. doi:10.3390/su11184874
Ho, S. T., Tong, D. Y. K., Ahmed, E. M., & Lee, C. T. (2012). Factors influencing household electronic waste recycling intention. Advanced Materials Research, 622–623, 1686–1690.
Hoelter, J. W. (1983). The analysis of covariance structures: Goodness-of-fit indices. Sociological Methods & Research, 11(3), 325–344.
Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1–55.
ITU. (2020). Global E-waste Monitor 2020. Retrieved from https://www.itu.int/en/ITU-D/Environment/Pages/Spotlight/
Global-Ewaste-Monitor-2020.aspx
Kadkanat Chuenwongarun, & Napatdanai. (2021). e-Waste (in Thai). Retrieved from https://ngthai.com/science/33111/e-waste/
Kline, R. B. (2005). Principles and Practice of Structural Equation Modeling (2nd ed.). New York, NY, USA: The Guilford Press.
Kline, R. B. (2011). Principles and Practice of Structural Equation Modeling (3rd ed.). New York, NY, USA: The Guilford Press.
Kollmuss, A., & Agyeman, J. (2002). Mind the Gap: Why do people act environmentally and what are the barriers to pro-environmental behavior. Environmental Education Research, 8(3), 239–260.
Luszczynska, A., Schwarzer, R., Lippke, S., & Mazurkiewicz, M. (2011). Self-efficacy as a moderator of the planning-behaviour relationship in interventions designed to promote physical activity. Psychology & Health, 26(2), 151–166.
Mahmud, S. N. D., & Osman, K. (2010). The determinants of recycling intention behavior among the Malaysian school students: an application of theory of planned behaviour. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 119–124.
National Statistical Office. (2021). Number of students in the school system, government and private educational institutions: Classified by educational level and class, academic year 2017 – 2021 (in Thai). Retrieved from http://statbbi.nso.go.th/staticreport/page/sector/th/03.aspx
Pollution Control Department. (2021). 3R for Manage Community Waste Handbook (in Thai). Retrieved from https://www.pcd.go.th/publication/13642
Ruiz, A. (2021). Latest Global E-Waste Statistics and What They Tell Us. Retrieved from https://theroundup.org/global-e-waste-statistics/
Sawanya Thamma-apipon, Korrawan Muanglup, & Nongluk Suebnak. (2017). Knowledge of electronic waste management on Ban-Talad-Khet community, Kanchanaburi province (in Thai). Veridian E-Journal, Silpakorn University, 10(3), 1630–1642.
Simamora, E. R., Farida, N., Indriani, F., & Setiawan, B. (2021). Determinants of intention of electronic waste recycling: Application of theory of planned behavior. The Journal of Asian Finance, Economics and Business, 8(3), 1095–1100.
Sulaiman, N., Chan, S. W., & Ong, Y. S. (2019). Factors influencing recycling intention among university students. International Journal of Innovative Technology and Exploring Engineering, 8(8S), 336–340.
Supamas Angsuchoti, Somtawin Wijitwanna, & Ratchaneekul Pinyopanuwat. (2014). Analytical statistics for social science and behavioral science research: Techniques for using LISREL program (4th ed.) (in Thai). Bangkok, Thailand: CDMKprinting.
Susanto, N., Davidesyta, L., Nurkertamanda, D., & Putranto, T. T. (2019). The influence of behavioral prediction factors and intention in improving 3R (reduce, reuse, recycle) household behavior in Tanjung Mas, Semarang, Indonesia. AIP Conference Proceedings, 2114(1), 030002-1–030002-7. Retrieved from https://aip.scitation.org/doi/abs/10.1063/1.5112406
Tang, Z., Chen, X., & Luo, J. (2011). Determining socio-psychological drivers for rural household recycling behavior in developing countries: A case study from Wugan, Hunan, China. Environment and Behavior, 43(6), 848–877.
Thai government gazette. (2020). Ministerial regulation hygienic sewage management B.E. 2563 (in Thai). Retrieved from https://ratchakitcha.soc.go.th/documents/17149017.pdf
Tiseo, I. (2021). Outlook on global e-waste generation 2019-2030. Retrieved from https://www.statista.com/statistics/1067081/generation-electronic-waste-globally-forecast/
Tunyalux Thungvaree, Amnad Saleenukul, & Suthasinee Susiva. (2021). Guidelines for the management of electronic waste in the household sector (in Thai). UMT-Poly Journal, 18(2), 251–260.