สื่อดิจิทัลแบบความเป็นจริงเสริมร่วมกับเทคนิคการคิดนอกกรอบ เพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์สำหรับนักศึกษาปริญญาตรี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อพัฒนาสื่อดิจิทัลแบบความเป็นจริงเสริมร่วมกับเทคนิคการคิดนอกกรอบเพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์สำหรับนักศึกษาปริญญาตรี 2) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการคิดสร้างสรรค์ของนักศึกษาที่เรียนด้วยสื่อดิจิทัล กับนักศึกษาที่เรียนด้วยวิธีปกติ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่เรียนด้วยสื่อดิจิทัล กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักศึกษาสาขาวิชาคอมพิวเตอร์ศึกษาและสาขาวิชาเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี จำนวน 60 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบประเมินคุณภาพของสื่อดิจิทัล แบบทดสอบวัดความคิดสร้างสรรค์ของทอแรนซ์ (Torrance Test of Creative Thinking) แบบประเมินความพึงพอใจของนักศึกษาที่เรียนด้วยสื่อดิจิทัล สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสหสัมพันธ์ และทดสอบสมมติฐานด้วย t-test Independent ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการวิเคราะห์ประสิทธิภาพของสื่อดิจิทัลแบบความเป็นจริงเสริมร่วมกับเทคนิคการคิดนอกกรอบ ของนักศึกษาตามเกณฑ์ของเมกุยแกนส์ มีค่าเท่ากับ 1.19 ซึ่งมีค่ามากกว่า 1.00 จึงกล่าวได้ว่าสื่อดิจิทัลที่พัฒนาขึ้น มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ของเมกุยแกนส์ 2) ผลการเปรียบเทียบความสามารถในการคิดสร้างสรรค์ระหว่างสองกลุ่มที่เรียนด้วยสื่อดิจิทัล กับกลุ่มที่เรียนด้วยวิธีปกติ เมื่อนำผลที่ได้มาหาค่าสถิติ (t-test Independent) ปรากฏว่า t ที่คำนวณได้เท่ากับ 8.23 แสดงว่า การเรียนการสอนโดยใช้สื่อดิจิทัลกับนักศึกษาที่เรียนด้วยวิธีปกติมีพัฒนาการทางความคิดสร้างสรรค์ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) ความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อสื่อดิจิทัล ในระดับความพึงพอใจมาก