การประเมินเชิงระบบโครงการจัดตั้งศูนย์การเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง “FARM TO TABLE” กลยุทธ์แห่งความยั่งยืนแบบครบวงจร โรงเรียนเทศบาล 2 (บ้านลัดกะสัง)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การประเมินโครงการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ประเมินบริบทของโครงการจัดตั้งศูนย์การเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง “FARM TO TABLE” กลยุทธ์แห่งความยั่งยืนแบบครบวงจร โรงเรียนเทศบาล 2 (บ้านลัดกะสัง) 2. ประเมินปัจจัยเบื้องต้นของโครงการจัดตั้งศูนย์การเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง “FARM TO TABLE” กลยุทธ์แห่งความยั่งยืนแบบครบวงจร โรงเรียนเทศบาล 2 (บ้านลัดกะสัง) 3. ประเมินกระบวนการของโครงการจัดตั้งศูนย์การเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง “FARM TO TABLE” กลยุทธ์แห่งความยั่งยืนแบบครบวงจร โรงเรียนเทศบาล 2 (บ้านลัดกะสัง) และ 4. ประเมินผลผลิตของโครงการจัดตั้งศูนย์การเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง “FARM TO TABLE” กลยุทธ์แห่งความยั่งยืนแบบครบวงจร โรงเรียนเทศบาล 2 (บ้านลัดกะสัง) ประชากรที่ใช้ในการประเมิน ปีการศึกษา 2567 รวมจำนวน 595 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวม ประกอบด้วยแบบประเมิน แบบบันทึกและแบบสอบถามความพึงพอใจ เครื่องมือทุกฉบับมีค่าความตรงเชิงเนื้อหา เท่ากับ 0.80 และ 1.00 การวิเคราะห์ข้อมูลผล โดยใช้ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการประเมินโครงการ ทั้ง 4 ด้าน คือ บริบท ปัจจัยนำเข้า กระบวนการ และผลผลิตของโครงการ (ทักษะอาชีพ ความพึงพอใจของครู ความพึงพอใจของคณะกรรมการศึกษา ความพึงพอใจของผู้ปกครองนักเรียน ความยั่งยืน และการถ่ายโยงความรู้) อยู่ในระดับมากที่สุด และผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) ผลการประเมินคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของนักเรียน และการประเมินสมรรถนะของนักเรียน ปีการศึกษา 2567 สูงกว่าปีการศึกษา 2566
Downloads
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ธิดารัตน์ สนธิ์ทิม. (2564). การศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนอาชีวศึกษาที่มีต่อสื่อการเรียนรู้ภาษาอังกฤษผ่านแอปพลิเคชั่น. วารสารวิชาการ T-VET Journal
สถาบันการอาชีวศึกษา ภาคเหนือ3, 5(10), 285–302.
ปวันนพัสตร์ ศรีทรงเมือง, ชาญณรงค์ ศรีทรงเมือง, สุมนา บุษบก, และชุติกานต์ หอมทรัพย์. (2563). การพัฒนารูปแบบระบบควบคุมฟาร์มอัจฉริยะในโรงเรือนปลูก
พืช โดยใช้คอมพิวเตอร์แบบฝัง. Journal of Applied Research on Science and Technology, 20(1), 21–29.
พัชรินทร์ บัวเย็น และชัยวิทย์ ถิระวณัฐพงศ์. (2562). การศึกษาแนวทางของเทคโนโลยีฟาร์มอัจฉริยะเพื่อรองรับการขับเคลื่อนแผนพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและ
สังคม สู่ประเทศไทย 4.0 กรณีศึกษาสวนผลไม้วังสวนบ้านแก้ว [รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์, มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี].
ภานุมาศ หมอสินธ์, พรทิพย์ ครามจันทึก, อิทธิฤทธิ์ ลีลาดุษฎีเลิศ, เกษม ศุภสิทธิ์ และอินทิรา มุงเมือง. (2564). พระราชบัญญัติการศึกษา: ความสำคัญต่อการ
จัดการเรียนในศตวรรษที่ 21. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิก, 7(3), 74–86.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2553). การประเมินหลักสูตรที่เน้นการตัดสินใจโดยใช้วิธีเชิงระบบโดยใช้รูปแบบ CIPP Model: คู่มือการประเมินหลักสูตรระดับบัณฑิต. บัณฑิต
วิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ยุพิน รอดประพันธ์. (2561). การประเมินโครงการโรงเรียนคุณธรรมโดยประยุกต์ใช้รูปแบบการประเมินซิป (CIPP Model) โรงเรียนวัดห้วยธารทหาร สำนักงานเขต
พื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 3. โรงเรียนวัดห้วยธารทหาร.
รัตนะ บัวสนธ์. (2556). วิจัยเชิงคุณภาพทางการศึกษา = Qualitative research in education (พิมพ์ครั้งที่ 5). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เรวัตร แก้วทองมูล. (2564). การประเมินโครงการสถานศึกษาปลอดภัยของวิทยาลัยเทคนิคเวียงป่าเป้า.วารสารวิชาการ T-VET Journal สถาบันการอาชีวศึกษา
ภาคเหนือ 3, 5(10), 138-153.
สณุ ฟองศรี. (2553). วิจัยทางการศึกษา. ด่านสุทธาการพิมพ์.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560–2579. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักบริหารงานความเป็นเลิศด้านวิทยาศาสตร์ศึกษา (สบว.). (2563). การจัดทำโครงการ Science Technology Innovation (STI) : Smart Intensive
Farming. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.).
อนันต์ นามทองต้น. (2557). การประเมินโครงการทางการศึกษา : ปฏิบัติจริง. สหมิตร.
อนุรักษ์ ปัญญานุวัฒน์. (2556). ประเมินผลการดำเนินงานโครงการการติดตามและประเมินผลแผนพัฒนาสามปี (พ.ศ. 2554-2556). สำนักบริการวิชาการ.
อุทัย อันพิมพ์. (2554). การจัดการความรู้เพื่อการทำเกษตรประณีตตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง [ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาเอกที่ไม่มีการตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัย
อุบลราชธานี.
Ausubel, D. P. (1968). Educational psychology: A cognitive view. New York: Holt, Rinehart & Winston.
Bandura, A. (1977). Social learning theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Becker, G. S. (1993). Human capital: A theoretical and empirical analysis, with special reference to education (3rd ed.). Chicago:
University of Chicago Press.
King Bhumibol Adulyadej. (1999). Philosophy of sufficiency economy. Bangkok: Office of the Royal Development Projects Board.
Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Nonaka, I., & Takeuchi, H. (1995). The knowledge-creating company: How Japanese companies create the dynamics of innovation. New
York: Oxford University Press.
OECD. (2019). OECD learning compass 2030: A series of concept notes. OECD Publishing.
Stufflebeam, D. L., & Shinkfield, A. J. (2007). Evaluation theory, models, and applications. John Wiley & Sons, Inc.
Trilling, B., & Fadel, C. (2009). 21st century skills: Learning for life in our times. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
UNESCO. (2015). Rethinking education: Towards a global common good? Paris: UNESCO Publishing.
UNESCO. (2017). Education for sustainable development goals: Learning objectives. Paris: UNESCO.
