The Development of Differentiated Coaching Model for Development Competencies by the Four Noble Truths Based Learning for Morality Teaching Monk
Keywords:
Coaching, Differentiated Coaching, The Noble TruthsAbstract
The purpose of this research was to develop the differentiated coaching model for enhance competencies by the Noble Truths based learning for morality teaching monk by conducting research procedures which were divided into 4 phases: 1) to study and analyze related information, including problems, theories, and needs which will be applied to develop the differentiated coaching model. The research instruments consist of interview form for 3 administrators, 7 experts, and 21 morality teaching monks who were associated with teaching morality in school project, questionnaire for 134 students who studied in fundamental education 2) to design and develop the differentiated coaching model, the research instruments consist of Index of Item-Objective Congruence rating form and focus group discussion items for 9 experts.
The research results revealed that:
The developed model is consisted of 5phase: 1) Analyzing Information and Understanding 2) Designing Coaching 3) Developing and Planning Coaching 4) Coaching and Reflecting 5) Evaluation of Coaching. There were model is consisted of 3 elements: 1) the principle and purposes 2) the processing stages 3) the vital factors for developed model application.
References
จิตณรงค์ เอี่ยมสำอางค์.(2555). การพัฒนารูปแบบการโค้ชทางปัญญาแบบเพื่อนช่วยเพื่อนเพื่อพัฒนาสมรรถภาพการโค้ชและการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ของครูพณิชกรรม. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอนภาควิชาหลักสูตรและการนิเทศ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จำรัส บุดดาพงษ์. (2563). คุรุคารวตา: รูปแบบการเสริมสร้างบุคลิกภาพครูตามหลักคุรุฐานิยธรรม. วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์, 5(2), 262.
ดวงหทัย โฮมไชยะวงศ์. (2557). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนที่เน้นการโค้ชและการดูแลให้คำปรึกษาแนะนำเพื่อส่งเสริมสมรรถนะครูประถมศึกษาของนักศึกษาวิชาชีพครู. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอนภาควิชาหลักสูตรและการนิเทศ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธัญพร ชื่นกลิ่น. (2553). การพัฒนารูปแบบการโค้ช เพื่อพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของอาจารย์พยาบาล ที่ส่งเสริมทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาพยาบาลในสังกัดสถาบันพระบรมราชชนก กระทรวงสาธารณสุข. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน ภาควิชาหลักสูตรและการนิเทศ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปังปอนด์ รักอำนวยกิจ.(2563). ผลการวิจัยชี้ เด็กไทยคะแนนสอบดี จะมีทักษะการคิดวิเคราะห์และจิตสาธารณะน้อย. https://www.komchadluek.net/kom-lifestyle/251730 (24 กันยายน 2563)
พระโสภณพัฒนบัณฑิตคุณ. (13 ตุลาคม 2563). รองอธิการบดี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น. สัมภาษณ์.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และคณะ. (2560). ทักษะ 7C ของครู 4.0. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และคณะ. (2558). ศาสตร์การคิด รวบบทความเรื่องการคิดและการสอนคิด. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ภัทรภรณ์ น้อยกอ. (2562). รูปแบบการนิเทศโรงเรียนสองภาษาระดับประถมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 19(3), 82-92.
ภูวไนย สุนา. (2563). การเสริมสร้างพลังอำนาจการทำงานของครู. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 20(4), 155-164.
มาลินี บุณยรัตพันธุ์. (2559). การนิเทศการศึกษากับการพัฒนาวิชาชีพ. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 12(2), 39-53.
มาเรียม นิลพันธ์. (2558). วิธีวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 9. นครปฐม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
รุ่งชัชดาพร เวหะชาติ. (2557). การนิเทศการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 5. สงขลา: นำศิลป์โฆษณา.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2554). การนิเทศทางการศึกษา. นครปฐม:โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2556). ศาสตร์การนิเทศการสอนและการโค้ชการพัฒนาวิชาชีพ: ทฤษฏี กลยุทธ์สู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 12. นครปฐม: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิชัย วงษ์ใหญ่และมารุต พัฒผล. (2558). การโค้ชเพื่อการรู้คิด (Cognitive Coaching). พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: บริษัท จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์ จำกัด.
วิริยะ ฤาชัยพาณิชย์ และกมลรัตน์ ฉิมพาลี. (2559). ห้องเรียนแห่งอนาคต เปลี่ยนครูให้เป็นโค้ช. กรุงเทพฯ: เชนจ์พลัส.
ศิริรัตน์ ศิริวรรณ. (2558). เจาะลึก COACHING & COACHING COMPETENCY คู่มือการโค้ชมาตรฐานสากล. กรุงเทพฯ: สวนอักษร.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561). การพัฒนากลไกขับเคลื่อนระบบการผลิตและพัฒนาครูสมรรถนะสูงสำหรับประเทศไทย 4.0. กรุงเทพฯ: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพฯ: บริษัทพริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). สภาวะการศึกษาไทย 2561/2562 การปฏิรูปการศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: บริษัท ภาพพิมพ์ จำกัด.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ. (2561). รายงานการประชุมเชิงปฏิบัติการเพื่อรับฟังความคิดเห็นของการจัดการเรียนการสอนพุทธศาสนาสำหรับนักเรียนในสังคมไทยยุคปัจจุบัน.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักงานพระสอนศีลธรรม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. แผนแม่บทสำนักงานพระสอนศีลธรรม พ.ศ. 2563-2569.
สำนักงานพระสอนศีลธรรม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2560). 10 ทศวรรษ โครงการพระสอนศีลธรรมในโรงเรียน. อยุธยา.
สมาพร มณีอ่อน.(2561). การพัฒนาครูในศตวรรษที่ 21 โดยใช้เทคนิคการโค้ช. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาศิลปากร, 15(2), 61-73.
สุทธิชัย ยังสุข.(2562). การพัฒนารูปแบบการสอนคุณธรรมและจริยธรรมในระดับอุดมศึกษาไทย. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 19(2), 25-33.
สิทธิพล วิบูลย์ธนากุล.(2563). ในวันที่เด็กไทยขาด Critical Thinking. https://www. bangkokbiznews.com/blogs/columnist/124387 (24 กันยายน 2563).
John W. Creswell and Vicki L. Plano Clark. (2011). Designing and Conducting Mixed Methods Research 2nd. California: Sage Publications, Inc.
Kise, Jane A. G. (2006). Differentiated Coaching: a framework for helping teachers change. California: Corwin Press.
Kruse, Kevin. (2007). Instruction to Instructional Design and the ADDIE Model. http: www.e-learningguru.com/articles/art1_1.htm (Accessed 19 June 2007).
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Academic MCU Buriram Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น ไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของบรรณาธิการ
