The Study of Non–English Major Undergraduate Students’ Motivation and English Learning Behavior: A Case Study of Physical Education Undergraduate Students at Buriram Rajabhat University

Authors

  • Sudarat Phosa Linguistics Program, Faculty of Humanities, Naresuan University
  • Amorntheap Wandee Physical Education Program, Faculty of Education, Buriram Rajabhat University

Keywords:

Extrinsic Motivation, Intrinsic Motivation, English Learning Behavior

Abstract

             The purpose of this research were: 1) non–English major undergraduate students’ English learning motivation and 2) non–English major undergraduate students’ English learning behavior. The samples used in this study were selected by purposive sampling method to meet the research objectives. The samples were 144 undergraduate students majoring in Physical Education at Buriram Rajabhat University. This research article was quantitative research using a Google Forms questionnaire to collect data. The collected data were divided into 3 parts: 1) general information 2) English learning motivation (extrinsic and intrinsic motivation) and 3) English learning behavior. The collected data were analyzed using percentage (%), mean (𝑥̅), and standard deviation (S.D.) statistics.
             The research results found that:
             1. The results of non–English major undergraduate students’ English learning motivation indicated that the mean value of intrinsic motivation (𝑥̅=3.44±1.09) was higher than the mean value of extrinsic motivation (𝑥̅=3.28±1.05). The motivation with the highest mean value was the interest in traveling abroad (intrinsic motivation) (𝑥̅=4.08±1.05). In contrast, the motivation with the lowest mean value was choosing to study English because of friends (extrinsic motivation) (𝑥̅=2.53±1.04).
             2. The results of non–English major undergraduate students’ English learning behavior indicated that the overall appropriate English learning behavior was at the sometimes level (𝑥̅=3.10±0.98). The English learning behavior with the highest mean value was attending English classes every time (𝑥̅=3.78±1.05). Conversely, the English learning behavior with the lowest mean value was reviewing English lessons after class (𝑥̅=2.63±0.99).

References

จันทิมา ชุวานนท์, ธญวรรณ กำคำ และชมพูนุท ถาวรวงศ์. (2562). เจตคติและพฤติกรรมการเรียนของนักศึกษาต่อการเรียนรายวิชาภาษาอังกฤษเพื่ออุตสาหกรรมบริการ. รายงานการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.

จิรายุ สงเคราะห์. (2562). ปัญหาด้านการตอบคำถามครูผู้สอนในชั้นเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย. รายงานการวิจัย. สงขลา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย.

ดีเด่น เบ็ญฮาวัน. (2556). ทัศนคติและพฤติกรรมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของนักศึกษาที่มีความรู้ภาษาอังกฤษในระดับต่ำ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษานานาชาติ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ถนอมจิตต์ สารอต, พีรดล เพชรานนท์ และชวนิดา สุวานิช. (2559). การพัฒนาทักษะการอ่านภาษาอังกฤษของนักศึกษาสาขาพลศึกษาด้วยกระบวนการคิดวิเคราะห์อย่างมีวิจารณญาณ. มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์, 33(3), 39-66.

ทัศนีย์ จันติยะ, สุภิญญา ปัญญาสีห์ และจิราภรณ์ กาแก้ว. (2560). การศึกษาแรงจูงใจในการเรียนภาษาอังกฤษของนิสิตสาขาวิชาภาษาอังกฤษศึกษามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์วิทยาเขตกำแพงแสน. การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ครั้งที่ 14: ตามรอยพระยุคลบาท เกษตรศาสตร์กำแพงแสน. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ปิยภัทร พลับพลา, วิมลรัตน์ จตุรานนท์ และอานนท์ ไชยสุริยา. (2560). การพัฒนารูปแบบการสอนภาษาอังกฤษแบบมุ่งเน้นประสบการณ์ทางภาษา และหลักการเรียนรู้แบบร่วมมือ เพื่อส่งเสริมความสามารถในการสื่อสารภาษาอังกฤษสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารบัณฑิตศึกษา, 14(64), 229-238.

วันเพ็ญ ภุมรินทร์ และคณะ. (2563). ทัศนคติในการเรียนที่ส่งผลต่อพฤติกรรมในการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต, 15(2), 29-42.

วัลลภ รัฐฉัตรานนท์. (2562). การหาขนาดตัวอย่างที่เหมาะสมสำหรับการวิจัย: มายาคติในการใช้สูตรของทาโร ยามาเน่ และเครทซี-มอร์แกน. วารสารสหวิทยาการวิจัย: ฉบับบัณฑิตศึกษา, 8(1), 11-28.

ศุภิกา นิรัติศัย. (2561). ทัศนคติ แรงจูงใจ และพฤติกรรมการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 9(2), 138-170.

สำนักงานวิเทศสัมพันธ์. (2566). ประกาศผลการทดสอบภาษาอังกฤษหลังการอบรมสำหรับนักศึกษา ชั้นปีที่ 1. เข้าถึงได้จาก https://oire.bru.ac.th/2023/07/19/bru-english-test-1-2-07-66/ (สืบค้นเมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2567).

สุดคนึง นฤพนธ์จิรกุล และศิริโสภา แสนบุญเวช. (2562). การศึกษาแรงจูงใจในการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษาโปรแกรมวิชาการประถมศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร. การประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 6 (น.33-44). สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

สุพัตรา พรมดำ, ชไมภัค เตชัสอนันต์ และปนันดา เลอเลิศยุติธรรม. (2563). การศึกษาคู่วัจนกรรมในการสนทนาในห้องเรียนที่จัดการเรียนการสอนโดยใช้ภาษาอังกฤษเป็นสื่อ. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ, 10(1), 63-78.

อำไพวรรณ ทัพเป็นไทย. (2556). แรงจูงใจในการเข้าศึกษาต่อของนักศึกษาคณะศิลปะศาสตร์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ. รายงานการวิจัย. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ.

Education First. (2023). EF English Proficiency Index. Retrieved from https://www.ef.co.th/epi/ (Accessed 10 January 2024).

Oxford, R. L. (2003). Language Learning Styles and Strategies: An Overview. GALA, 1-25.

Ryan, M. R. & Deci, L. E. (2000). Intrinsic and Extrinsic Motivations: Classic Definitions and New Directions. Contemporary Educational Psychology, 25, 54-67.

Downloads

Published

2024-04-26

How to Cite

Phosa, S., & Wandee, A. . (2024). The Study of Non–English Major Undergraduate Students’ Motivation and English Learning Behavior: A Case Study of Physical Education Undergraduate Students at Buriram Rajabhat University. Academic MCU Buriram Journal, 9(1), 214–227. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/ambj/article/view/270618

Issue

Section

Research Articles