ผลของการใช้กิจกรรมแนะแนวด้วยกระบวนการกลุ่ม เพื่อพัฒนาการรู้จัก และเข้าใจตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนธรรมศาสตร์คลองหลวงวิทยาคม จังหวัดปทุมธานี
คำสำคัญ:
กิจกรรมแนะแนวด้วยกระบวนการกลุ่ม, เพื่อพัฒนาการรู้จักและเข้าใจตนเอง, นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการใช้กิจกรรมแนะแนวด้วยกระบวนการกลุ่ม เพื่อพัฒนาการรู้จักและเข้าใจตนเอง โดยการเปรียบเทียบระยะก่อน และหลังการเข้าร่วมกิจกรรม งานวิจัยครั้งนี้เป็นงานวิจัยกึ่งทดลอง โดยใช้รูปแบบการทดลองที่มีกลุ่มทดลองกลุ่มเดียว มีการวัดตัวแปรตามก่อนและหลังการทดลอง ประชากร คือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนธรรมศาสตร์ คลองหลวงวิทยาคม ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 จำนวน 872 คน โดยผู้วิจัยใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างตามความสะดวก (Convenience Sampling) เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/5 ที่มีคะแนนแบบวัดการรู้จักและเข้าใจตนเองตั้งแต่เปอร์เซ็นไทล์ที่ 50 ลงมา และเป็นผู้สมัครใจเข้าร่วมกิจกรรม จำนวน 8 ครั้ง ครั้งละ 50 นาที จำนวน 22 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แบบวัดการรู้จักและเข้าใจตนเอง 2) แผนการจัดการเรียนรู้ เรื่อง “ผลของการใช้กิจกรรมแนะแนวด้วยกระบวนการกลุ่ม เพื่อพัฒนาการรู้จักและเข้าใจตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1” 3) แบบประเมินความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบด้วยสถิตินอนพาราเมตริก (Nonparametric Statistics) The Wilcoxson Matches Pairs Signed Rank Test และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
1. นักเรียนกลุ่มทดลองที่เข้าร่วมกิจกรรมแนะแนวด้วยกระบวนการกลุ่ม เพื่อพัฒนาการรู้จักและเข้าใจตนเอง มีคะแนนจากแบบวัดการรู้จักและเข้าใจตนเอง ภายหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05
2. นักเรียนกลุ่มทดลองมีความพึงพอใจในการเข้าร่วมกิจกรรมแนะแนวด้วยกระบวนการกลุ่ม เพื่อพัฒนาการรู้จักและเข้าใจตนเอง ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2562 (ฉบับที่ 4). กรุงเทพฯ: บริษัทสยามสปอรต์ ซินดิเคท จำกัด.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). กิจกรรมแนะแนว ตามแผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3. เข้าถึงได้จาก www.habitscode.com (สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2564).
ณัฏฐวีร์ นงนุช. (2552). ผลของกิจกรรมแนะแนวเพื่อพัฒนาการรู้จักและเข้าใจตนเองของนักเรียน มัธยมศึกษาปีที่ 3. สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการแนะแนว. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
รุ่งลาวัลย์ ละอำคา. (2557). ทักษะชีวิตของเด็กปฐมวัย: แก่นแห่งชีวิตที่เสริมสร้างได้จากครอบครัว. วารสารวิจัยเพื่อพัฒนาสังคมและชุมชน มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 1(2), 33.
ศักดิ์ไทย สุรกิจบวร. (2557). สมรรถนะสำคัญของผู้บริหารมืออาชีพ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 6(12), 165.
สุมิตร สุวรรณ. (2553). กระบวนทัศน์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และชุมชนในองค์กร. เอกสารคำสอน. คณะศึกษาศาสตร์และพัฒนศาสตร์: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน.
สุพัตรา ถนอมรัตน์. (2557). ผลการพัฒนาชุดกิจกรรมแนะแนวโดยใช้กิจกรรมกลุ่มเพื่อเสริมสร้างวุฒิภาวะทางอาชีพของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนเบญจมานุสรณ์ จังหวัดจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต แขนงวิชาการแนะแนวและการปรึกษาเชิงจิตวิทยา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Said, H. et al. (2021). Career Guidance and Self-Understanding Effect to Choose Study Programs in Higher Education in Indonesia. Review of International Geographical Education, 11(9), 2581-2582.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น ไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของบรรณาธิการ